Размоўнік

be Праца   »   lt Darbai

55 [пяцьдзесят пяць]

Праца

Праца

55 [penkiasdešimt penki]

Darbai

Вы можаце націскаць на кожны прабел, каб убачыць тэкст або:   
Беларуская Літоўская Гуляць Больш
Кім Вы працуеце? Ką (j--) d------ / k---- j--- p--------? Ką (jūs) dirbate / kokia jūsų profesija? 0
Мой муж па прафесіі доктар. Ma-- v---- g--------. Mano vyras gydytojas. 0
Я працую на паўстаўкі медсястрой. (A-) d---- p--- d----- m-------- s-------. (Aš) dirbu pusę dienos medicinos seserimi. 0
Хутка мы выйдзем на пенсію. Ne------ (m--) g------ p------. Netrukus (mes) gausime pensiją. 0
Але падаткі высокія. Be- m-------- d-----. Bet mokesčiai dideli. 0
І страхаванне на выпадак хваробы дарагое. Sv------- d-------- t--- p-- d------. Sveikatos draudimas taip pat didelis. 0
Кім ты хочаш стаць? Ko--- p-------- (t-) n--- r------? Kokią profesiją (tu) nori rinktis? 0
Я жадаю стаць інжынерам. (A-) n------- b--- i----------. (Aš) norėčiau būti inžinierius. 0
Я жадаю вучыцца ва універсітэце. (A-) n---- s--------- u-----------. (Aš) noriu studijuoti universitete. 0
Я практыкант. Aš (e--) p-----------. Aš (esu) praktikantas. 0
Я зарабляю няшмат. (A-) u------ n-----. (Aš) uždirbu nedaug. 0
Я праходжу практыку за мяжой. (A-) a------ p------- u--------. (Aš) atlieku praktiką užsienyje. 0
Гэта мой начальнік. Ta- m--- v---------- / š----. Tai mano viršininkas / šefas. 0
У мяне прыемныя калегі. Aš t---- m------- b------------. Aš turiu malonius bendradarbius. 0
У абед мы заўсёды ходзім у сталоўку. Pe- p----- (m--) v------- e----- į v-------. Per pietus (mes) visuomet einame į valgyklą. 0
Я шукаю месца працы. (A-) i----- d----. (Aš) ieškau darbo. 0
Я ўжо год беспрацоўны. (A-) j-- m---- e-- b-------. (Aš) jau metai esu bedarbis. 0
У гэтай краіне занадта шмат беспрацоўных. Ši--- š----- (y--) p-- d--- b-------. Šioje šalyje (yra) per daug bedarbių. 0

Спампаваць MP3 (.ZIP файлы)

Відэа не знойдзена!

Памяці патрэбна мова

Большасць людзей памятае свой першы дзень у школе. Але яны не памятаюць таго, што было раней. Мы амаль што нічога не памятаем аб сваіх першых гадах жыцця. Але чаму гэта так? Чаму мы амаль што не памятаем тое, што мы перажылі, калі былі маленькімі дзецьмі? Прычына гэтага ў нашай памяці. Мова і памяць развіваюцца прыкладна адначасова. І для таго, как запомніць нешта, чалавеку патрэбная мова. Гэта значыць, што ён павінен мець словы для таго, што ён перажыў. Вучоныя праводзілі розныя тэсты з дзецьмі. Пры гэтым яны зрабілі цікавае адкрыццё. Як толькі дзеці пачынаюць размаўляць, яны забываюць тое, што з імі было дагэтага. Такім чынам, пачатак мовы для іх з'яўляецца пачаткам успамінаў. У першыя тры гады жыцця дзеці вучацца шматлікім рэчам. Кожны дзень яны пазнаюць нешта новае. У такім узросце яны набываюць вельмі важны вопыт. Тым не менш, усё гэта прападае. Псіхолагі называюць гэты феномен ‘дзіцячая амнезія’ У памяці застаюцца толькі тыя рэчы, якія дзеці могуць назваць. Асабістыя ўспаміны захоўвае аўтабіяграфічная памяць. Яна функцыянуе, як дзённік. У ёй захоўваецца ўсё тое, што нам важна. Тым самым аўтабіяграфічная памяць фарміруе таксама нашую індывідуальнасць. Але яе развіццё залежыць ад вывучэння роднай мовы. І толькі з дапамогай мовы мы можам актывіраваць нашую памяць. Рэчы, якія мы пазналі, калі былі дзецьмі, канешне, не зніклі. Яны ўсе захованы ў нашым мозгу. Але мы больш не маем доступу да іх - сапраўды шкада, так?