کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   hr Raditi

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [pedeset i pet]

Raditi

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی کرواتی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ Što ste po zanimanju? Što ste po zanimanju? 1
‫شوهر من پزشک است.‬ Moj muž je liječnik po zanimanju. Moj muž je liječnik po zanimanju. 1
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ Radim pola radnog vremena kao medicinska sestra. Radim pola radnog vremena kao medicinska sestra. 1
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ Uskoro ćemo dobiti mirovinu. Uskoro ćemo dobiti mirovinu. 1
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ Ali porezi su visoki. Ali porezi su visoki. 1
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد) است).‬ I zdravstveno osiguranje je skupo. I zdravstveno osiguranje je skupo. 1
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ Što želiš jednom postati? Što želiš jednom postati? 1
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ Želim biti inženjer. Želim biti inženjer. 1
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ Želim studirati na sveučilištu. Želim studirati na sveučilištu. 1
‫من کارآموز هستم.‬ Ja sam pripravnik. Ja sam pripravnik. 1
‫درآمدم زیاد نیست.‬ Ne zarađujem puno. Ne zarađujem puno. 1
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ Odrađujem pripravnički staž u inozemstvu. Odrađujem pripravnički staž u inozemstvu. 1
‫این رئیس من است.‬ Ovo je moj šef. Ovo je moj šef. 1
‫من همکارهای مهربانی (خوبی) دارم.‬ Imam drage kolege. Imam drage kolege. 1
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ U podne uvijek idemo u kantinu. U podne uvijek idemo u kantinu. 1
‫من به دنبال کار هستم.‬ Tražim radno mjesto. Tražim radno mjesto. 1
‫یک سال است که بیکارم.‬ Ja sam već godinu dana nezaposlen / -a. Ja sam već godinu dana nezaposlen / -a. 1
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ U ovoj zemlji ima previše nezaposlenih. U ovoj zemlji ima previše nezaposlenih. 1

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬