کتاب لغت

fa ‫اجازه داشتن برای انجام کاری / مجاز به انجام کاری بودن‬   »   th (ได้รับ)อนุญาต / ...ได้

‫73 [هفتاد و سه]‬

‫اجازه داشتن برای انجام کاری / مجاز به انجام کاری بودن‬

‫اجازه داشتن برای انجام کاری / مجاز به انجام کاری بودن‬

73 [เจ็ดสิบสาม]

jèt-sìp-sǎm

(ได้รับ)อนุญาต / ...ได้

[dâi-ráp-à-nóo-yât-dâi]

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی تايلندی بازی بیشتر
‫تو اجازه داری رانندگی کنی؟‬ คุณได้รับอนุญาติให้ขับรถได้แล้วหรือ? คุณได้รับอนุญาติให้ขับรถได้แล้วหรือ? 1
k-----âi-ra-p-à------ya-dh-̀--a-i-ka---r-́t--â--læ----ěu koon-dâi-ráp-à-nóo-ya-dhì-hâi-kàp-rót-dâi-lǽo-rěu
‫تو اجازه داری الکل بنوشی؟‬ คุณได้รับอนุญาติให้ดื่มแอลกอฮอล์ได้แล้วหรือ? คุณได้รับอนุญาติให้ดื่มแอลกอฮอล์ได้แล้วหรือ? 1
k--n-da-i----p------́------hi--h-̂--------æn-g-w-h-w-d-̂i-lǽo-r--u koon-dâi-ráp-à-nóo-ya-dhì-hâi-dèum-æn-gaw-haw-dâi-lǽo-rěu
‫تو اجازه داری تنها به خارج سفر کنی؟‬ คุณได้รับอนุญาติให้ไปต่างประเทศคนเดียวได้แล้วหรือ? คุณได้รับอนุญาติให้ไปต่างประเทศคนเดียวได้แล้วหรือ? 1
ko-n-d--i-------̀-n-́o-ya-dh-̀--â---h---d-à-g-bhr-̀-t-̂-----n-deeo-d-̂i-læ-o----u koon-dâi-ráp-à-nóo-ya-dhì-hâi-bhai-dhàng-bhrà-tâyt-kon-deeo-dâi-lǽo-rěu
‫اجازه داشتن‬ อนุญาต / ...ได้ อนุญาต / ...ได้ 1
à-n----ya---d-̂i à-nóo-yât-dâi
‫اجازه هست اینجا سیگار بکشیم؟‬ เราสูบบุหรี่ที่นี่ได้ไหม ครับ / คะ? เราสูบบุหรี่ที่นี่ได้ไหม ครับ / คะ? 1
r---------b-̀--r-̀e-t--e--e---da-i-mǎ--kr--p--á rao-sòop-bòo-rèe-têe-nêe-dâi-mǎi-kráp-ká
‫اینجا سیگار کشیدن مجاز است؟‬ ตรงนี้สูบบุหรี่ได้ไหม ครับ / คะ? ตรงนี้สูบบุหรี่ได้ไหม ครับ / คะ? 1
d-ro----e-e--o-----o-o-r-̀e-d-̂i---̌--kr----ká dhrong-née-sòop-bòo-rèe-dâi-mǎi-kráp-ká
‫ می‌شود با کارت اعتباری پرداخت کرد؟‬ จ่ายด้วยบัตรเครดิตได้ไหม ครับ / คะ? จ่ายด้วยบัตรเครดิตได้ไหม ครับ / คะ? 1
jà---u-a--b----kra---------̂---a-i-k-áp---́ jài-dûay-bàt-kray-dìt-dâi-mǎi-kráp-ká
‫می‌شود با چک پرداخت کرد؟‬ จ่ายเช็คได้ไหม ครับ / คะ? จ่ายเช็คได้ไหม ครับ / คะ? 1
j--i-ch-́k-da-i---̌----a---k-́ jài-chék-dâi-mǎi-kráp-ká
‫ می‌شود فقط نقد پرداخت کرد؟‬ จ่ายเงินสดเท่านั้นหรือ ครับ / คะ? จ่ายเงินสดเท่านั้นหรือ ครับ / คะ? 1
ja-i----r-n--o---ta---n-́n--ě----áp-k-́ jài-nger̶n-sòt-tâo-nán-rěu-kráp-ká
‫می‌توانم یک لحظه تلفن بزنم؟‬ ขอใช้โทรศัพท์แป๊ปหนึ่งได้ไหม ครับ / คะ? ขอใช้โทรศัพท์แป๊ปหนึ่งได้ไหม ครับ / คะ? 1
kǎw-cha-i-ton--a-p---æ---ne--n--da---ma-i---á---á kǎw-chái-ton-sàp-bhǽp-nèung-dâi-mǎi-kráp-ká
‫می‌توانم یک لحظه چیزی بپرسم؟‬ ขอถามอะไรแป๊ปหนึ่งได้ไหม ครับ / คะ? ขอถามอะไรแป๊ปหนึ่งได้ไหม ครับ / คะ? 1
k-----ǎ-------i-bhǽp---̀--g-d-̂i-------r-́p-ká kǎw-tǎm-à-rai-bhǽp-nèung-dâi-mǎi-kráp-ká
‫می‌توانم یک لحظه چیزی بگویم؟‬ ขอพูดอะไรแป๊ปหนึ่งได้ไหม ครับ / คะ? ขอพูดอะไรแป๊ปหนึ่งได้ไหม ครับ / คะ? 1
k-----o-----̀--ai-bhǽp--e--ng-d-̂---------áp-ká kǎw-pôot-à-rai-bhǽp-nèung-dâi-mǎi-kráp-ká
‫او (مرد) اجازه ندارد در پارک بخوابد.‬ เขานอนในสวนสาธารณะไม่ได้ เขานอนในสวนสาธารณะไม่ได้ 1
k----n-----ai-sǔan-s-------n-́-m-------i kǎo-nawn-nai-sǔan-sǎ-tan-ná-mâi-dâi
‫او (مرد) اجازه ندارد در خودرو بخوابد.‬ เขานอนในรถไม่ได้ เขานอนในรถไม่ได้ 1
ka---naw--na---o-t-mâ--d-̂i kǎo-nawn-nai-rót-mâi-dâi
‫او (مرد) اجازه ندارد درایستگاه قطار بخوابد.‬ เขานอนที่สถานีรถไฟไม่ได้ เขานอนที่สถานีรถไฟไม่ได้ 1
kǎ---a-n---̂----ǎ-ne---ót---i-mâ--d--i kǎo-nawn-têet-tǎ-nee-rót-fai-mâi-dâi
‫اجازه داریم بنشینیم؟‬ เราขอนั่งได้ไหม ครับ / คะ? เราขอนั่งได้ไหม ครับ / คะ? 1
rao-k----nâng---̂---a-------p-k-́ rao-kǎw-nâng-dâi-mǎi-kráp-ká
‫می‌توانیم لیست غذا را داشته باشیم؟‬ เราขอรายการอาหารได้ไหม ครับ / คะ? เราขอรายการอาหารได้ไหม ครับ / คะ? 1
r-o-ka----a------a-hǎn-dâi----i--r-́p--á rao-kǎw-rai-gan-a-hǎn-dâi-mǎi-kráp-ká
‫می‌توانیم جدا پرداخت کنیم؟‬ เราขอแยกจ่ายได้ไหม ครับ / คะ? เราขอแยกจ่ายได้ไหม ครับ / คะ? 1
ra---a-w-y----jà--d-̂i-m--i--ráp-ká rao-kǎw-yæ̂k-jài-dâi-mǎi-kráp-ká

‫چگونه مغز لغات جدید را می آموزد‬

‫هنگامی که ما لغات جیید را می آموزیم، مغز ما مطالب جدید را ذخیره می کند.‬ ‫یادگیری تنها با تکرار مداوم میسّر است.‬ ‫این که مغز ما چگونه کلمات را ذخیره می کند بستگی به چندین عامل دارد.‬ ‫اما مهم ترین موضوع این است که ما به طور منظم لغات را بازبینی می کنیم.‬ ‫تنها کلماتی که از آن بیشتر استفاده می کنیم و یا می نویسیم ، ذخیره می شود.‬ ‫می توان گفت که این واژه ها مانند تصاویر بایگانی شده اند.‬ ‫این اصل یادگیری در میمون ها نیز صادق است.‬ ‫اگر میمون ها کلماتی را به اندازه کافی ببینند، می توانند "خواندن" این کلمات را یاد بگیرند.‬ ‫هرچند آنها معنی کلمات را درک نمی کنند، امّا شکل آن را تشخیص می دهند.‬ ‫برای سخن گفتن روان به یک زبان، ما به کلمات زیادی نیاز داریم.‬ ‫بدین منظور، کلمات باید بخوبی سازماندهی شده باشند.‬ ‫زیرا حافظه ما مانند یک بایگانی عمل می کند.‬ ‫برای پیدا کردن سریع یک کلمه، باید بدانیم که آن را در کجا می توان جستجو کرد.‬ ‫بنابراین بهتر است که کلمات را در یک زمینه خاص بیاموزیم.‬ ‫پس از آن مغز ما همیشه می تواند "پرونده" درست را باز کند.‬ ‫اما حتّی آن چه که را آموخته ایم را می توانیم به آسانی فراموش کنیم.‬ ‫در این حالت، اطلاعات از حافظه فعّال به حافظه غیر فعّال منتقل می شود.‬ ‫با فراموش کردن، ما خود را از اطلاعاتی که به آن نیاز نداریم خلاص می کنیم.‬ ‫بدین طریق مغز ما فضا را برای اطلاعات جدیدتر و مهم تر باز می کند.‬ ‫بنابراین، مهم است که ما به طور منظّم اطلاعات خود را فعّال کنیم.‬ ‫اما اطلاعاتی که در حافظه منفعل وجود دارد به طور دائم از بین نرفته است.‬ ‫هنگامی که ما یک کلمه فراموش شده را می بینیم، دوباره آن را به یاد می آوریم.‬ ‫ما مطالبی راکه قبلا یاد گرفته ایم را برای بار دوّم سریع تر می آموزیم.‬ ‫کسانی که می خواهند حوزه لغت خود را تقویت کنند باید سرگرمی های بیشتری داشته باشند.‬ ‫زیرا هر یک از ما دارای علاقه های خاصی هستیم.‬ ‫بنابراین، ما معمولا خود را با همان چیزها مشغول نگه می داریم.‬ ‫اما زبان متشکل از بسیاری از زمینه های مختلف معنایی است.‬ ‫شخصی که به سیاست علاقمند است، باید گاهی هم روزنامه های ورزشی مطالعه کند.‬