Rozmówki

pl Praca   »   hi काम करना

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

५५ [पचपन]

55 [pachapan]

काम करना

[kaam karana]

Możesz kliknąć każde puste pole, aby zobaczyć tekst lub:   

polski hindi Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? आप क--- क-- क--- / क--- ह--? आप क्या काम करते / करती हैं? 0
aa- k-- k--- k----- / k------ h---?aap kya kaam karate / karatee hain?
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. मे-- प-- ड----- ह-ं मेरे पति डॉक्टर हैं 0
me-- p--- d----- h--nmere pati doktar hain
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. मै- आ-- द-- प-------- क- क-- क--- ह-ँ मैं आधा दिन परिचारिका का काम करती हूँ 0
ma-- a---- d-- p----------- k- k--- k------ h--nmain aadha din parichaarika ka kaam karatee hoon
   
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. जल-- ह- ह- प---- ल---े जल्द ही हम पेंशन लेंगे 0
ja-- h-- h-- p------ l---ejald hee ham penshan lenge
Ale podatki są wysokie. ले--- क- ब--- ज़----- ह-ं लेकिन कर बहुत ज़्यादा हैं 0
le--- k-- b---- z----- h--nlekin kar bahut zyaada hain
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. और ब--- ज़----- है और बीमा ज़्यादा है 0
au- b---- z----- h-iaur beema zyaada hai
   
Kim chcesz kiedyś zostać? तु- क--- ब--- च---- / च---- ह-? तुम क्या बनना चाहते / चाहती हो? 0
tu- k-- b----- c------- / c-------- h-?tum kya banana chaahate / chaahatee ho?
Chciałbym zostać inżynierem. मै- इ------- ब--- च---- / च---- ह-ँ मैं इंजीनियर बनना चाहता / चाहती हूँ 0
ma-- i--------- b----- c------- / c-------- h--nmain injeeniyar banana chaahata / chaahatee hoon
Chcę studiować na uniwersytecie. मै- व------------ म-- प---- च---- / च---- ह-ँ मैं विश्वविद्यालय में पढ़ना चाहता / चाहती हूँ 0
ma-- v-------------- m--- p------ c------- / c-------- h--nmain vishvavidyaalay mein padhana chaahata / chaahatee hoon
   
Jestem praktykantem. मै- ए- श--------- ह-ँ मैं एक शिक्षार्थी हूँ 0
ma-- e- s------------ h--nmain ek shikshaarthee hoon
Nie zarabiam dużo. मै- ज़----- न--- क---- / क---- ह-ँ मैं ज़्यादा नहीं कमाता / कमाती हूँ 0
ma-- z----- n---- k------ / k------- h--nmain zyaada nahin kamaata / kamaatee hoon
Robię praktyki za granicą. मै- व---- म-- प-------- ल- र-- / र-- ह-ँ मैं विदेश में प्रशिक्षण ले रहा / रही हूँ 0
ma-- v----- m--- p---------- l- r--- / r---- h--nmain videsh mein prashikshan le raha / rahee hoon
   
To jest mój szef. वह म--- स--- ह-ं वह मेरे साहब हैं 0
va- m--- s----- h--nvah mere saahab hain
Mam miłych kolegów. मे-- स------ अ---- ह-ं मेरे सहकर्मी अच्छे हैं 0
me-- s--------- a------ h--nmere sahakarmee achchhe hain
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. दो--- क- ह- ह---- भ------ ज--- ह-ं दोपहर को हम हमेशा भोजनगृह जाते हैं 0
do----- k- h-- h------ b--------- j---- h--ndopahar ko ham hamesha bhojanagrh jaate hain
   
Szukam pracy. मै- न---- ढ--- र-- / र-- ह-ँ मैं नौकरी ढूँढ रहा / रही हूँ 0
ma-- n------- d------ r--- / r---- h--nmain naukaree dhoondh raha / rahee hoon
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. मै- प---- ए- व--- स- ब-------- ह-ँ मैं पिछले एक वर्ष से बेरोज़गार हूँ 0
ma-- p------- e- v---- s- b--------- h--nmain pichhale ek varsh se berozagaar hoon
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. इस द-- म-- ब--- ज़----- ब-------- ल-- ह-ं इस देश में बहुत ज़्यादा बेरोज़गार लोग हैं 0
is d--- m--- b---- z----- b--------- l-- h--nis desh mein bahut zyaada berozagaar log hain
   

Ściągnij MP3 (.zip akta)

Nie znaleziono filmu!

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?