Rozmówki

pl Praca   »   hr Raditi

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [pedeset i pet]

Raditi

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski chorwacki Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? Što -t- p--z-n-m----? Š-- s-- p- z--------- Š-o s-e p- z-n-m-n-u- --------------------- Što ste po zanimanju? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. M----u--j--li----i- -o-zan-m--ju. M-- m-- j- l------- p- z--------- M-j m-ž j- l-j-č-i- p- z-n-m-n-u- --------------------------------- Moj muž je liječnik po zanimanju. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. Radi----la----n-g --eme---k-- -e---in-ka-ses-r-. R---- p--- r----- v------ k-- m--------- s------ R-d-m p-l- r-d-o- v-e-e-a k-o m-d-c-n-k- s-s-r-. ------------------------------------------------ Radim pola radnog vremena kao medicinska sestra. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. U--or---e-o d-b-ti --rovin-. U----- ć--- d----- m-------- U-k-r- ć-m- d-b-t- m-r-v-n-. ---------------------------- Uskoro ćemo dobiti mirovinu. 0
Ale podatki są wysokie. A-i-por--- -- ----ki. A-- p----- s- v------ A-i p-r-z- s- v-s-k-. --------------------- Ali porezi su visoki. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. I-z-r--s--e-o o-i---anje je -ku--. I z---------- o--------- j- s----- I z-r-v-t-e-o o-i-u-a-j- j- s-u-o- ---------------------------------- I zdravstveno osiguranje je skupo. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? Š----el-š j----- p-s----? Š-- ž---- j----- p------- Š-o ž-l-š j-d-o- p-s-a-i- ------------------------- Što želiš jednom postati? 0
Chciałbym zostać inżynierem. Ž-lim-biti i----j--. Ž---- b--- i-------- Ž-l-m b-t- i-ž-n-e-. -------------------- Želim biti inženjer. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. Ž---m -t-d--at---a-s-e-č-li-t-. Ž---- s-------- n- s----------- Ž-l-m s-u-i-a-i n- s-e-č-l-š-u- ------------------------------- Želim studirati na sveučilištu. 0
Jestem praktykantem. J- s-- p-i-r-vn--. J- s-- p---------- J- s-m p-i-r-v-i-. ------------------ Ja sam pripravnik. 0
Nie zarabiam dużo. Ne ---ađuj-- ----. N- z-------- p---- N- z-r-đ-j-m p-n-. ------------------ Ne zarađujem puno. 0
Robię praktyki za granicą. Odr-đu-em-prip-----čki --a--u --oz-mstv-. O-------- p----------- s--- u i---------- O-r-đ-j-m p-i-r-v-i-k- s-a- u i-o-e-s-v-. ----------------------------------------- Odrađujem pripravnički staž u inozemstvu. 0
To jest mój szef. Ovo -e m----e-. O-- j- m-- š--- O-o j- m-j š-f- --------------- Ovo je moj šef. 0
Mam miłych kolegów. I-am --age kole--. I--- d---- k------ I-a- d-a-e k-l-g-. ------------------ Imam drage kolege. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. U --dn- u-ij-- i-e-o - -a--i-u. U p---- u----- i---- u k------- U p-d-e u-i-e- i-e-o u k-n-i-u- ------------------------------- U podne uvijek idemo u kantinu. 0
Szukam pracy. Tr---m--ad---m-est-. T----- r---- m------ T-a-i- r-d-o m-e-t-. -------------------- Tražim radno mjesto. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. J--s-m -eć--o-i-- -ana ne---os-en ---a. J- s-- v-- g----- d--- n--------- / --- J- s-m v-ć g-d-n- d-n- n-z-p-s-e- / --. --------------------------------------- Ja sam već godinu dana nezaposlen / -a. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. U ov---zeml-i-ima--r----e n-z--o-----h. U o--- z----- i-- p------ n------------ U o-o- z-m-j- i-a p-e-i-e n-z-p-s-e-i-. --------------------------------------- U ovoj zemlji ima previše nezaposlenih. 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

Nie znaleziono filmu!

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?