Rozmówki

pl Praca   »   hu Munka

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [ötvenöt]

Munka

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski węgierski Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? Mi-- f--l-l-o--sa? M- a f------------ M- a f-g-a-k-z-s-? ------------------ Mi a foglalkozása? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. A-f----- fogl-l-ozá-a---v--. A f----- f----------- o----- A f-r-e- f-g-a-k-z-s- o-v-s- ---------------------------- A férjem foglalkozása orvos. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. É--f-ln-p-- do-g-zom---in- á-ol-nő. É- f------- d-------- m--- á------- É- f-l-a-o- d-l-o-o-, m-n- á-o-ó-ő- ----------------------------------- Én félnapot dolgozom, mint ápolónő. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. Ne--ok--- ka-----n-ugdí-at. N-------- k----- n--------- N-m-o-á-a k-p-n- n-u-d-j-t- --------------------------- Nemsokára kapunk nyugdíjat. 0
Ale podatki są wysokie. D---- -dók---ga---. D- a- a--- m------- D- a- a-ó- m-g-s-k- ------------------- De az adók magasak. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. És-a--et-g----o--t-s---ága. É- a b-------------- d----- É- a b-t-g-i-t-s-t-s d-á-a- --------------------------- És a betegbiztosítás drága. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? Mi a----z--gy--e----nni--/--i--z---tné---e---? M- a----- e------ l----- / M- s-------- l----- M- a-a-s- e-y-z-r l-n-i- / M- s-e-e-n-l l-n-i- ---------------------------------------------- Mi akarsz egyszer lenni? / Mi szeretnél lenni? 0
Chciałbym zostać inżynierem. M--n---szere-né----n-i. M----- s-------- l----- M-r-ö- s-e-e-n-k l-n-i- ----------------------- Mérnök szeretnék lenni. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. Az-e-y---me--a-aro- ta---n-. A- e-------- a----- t------- A- e-y-t-m-n a-a-o- t-n-l-i- ---------------------------- Az egyetemen akarok tanulni. 0
Jestem praktykantem. G--k---ok--ag--k. G-------- v------ G-a-o-n-k v-g-o-. ----------------- Gyakornok vagyok. 0
Nie zarabiam dużo. N-m-k--e-e----kat. N-- k------ s----- N-m k-r-s-k s-k-t- ------------------ Nem keresek sokat. 0
Robię praktyki za granicą. K---öldön -s-n-lok -gy --akm-- gya--r---o-. K-------- c------- e-- s------ g----------- K-l-ö-d-n c-i-á-o- e-y s-a-m-i g-a-o-l-t-t- ------------------------------------------- Külföldön csinálok egy szakmai gyakorlatot. 0
To jest mój szef. Ő-a f-n-k-m. Ő a f------- Ő a f-n-k-m- ------------ Ő a főnököm. 0
Mam miłych kolegów. Ke-v---ko-l-gá-- --nn-k. K----- k-------- v------ K-d-e- k-l-é-á-m v-n-a-. ------------------------ Kedves kollégáim vannak. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. D--be--mindi- az üz-m--konyh----m-gyünk. D----- m----- a- ü---- k------- m------- D-l-e- m-n-i- a- ü-e-i k-n-h-b- m-g-ü-k- ---------------------------------------- Délben mindig az üzemi konyhába megyünk. 0
Szukam pracy. Ál-á----ere---. Á----- k------- Á-l-s- k-r-s-k- --------------- Állást keresek. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. M-r ----év--munk-nélkül---agy-k. M-- e-- é-- m----------- v------ M-r e-y é-e m-n-a-é-k-l- v-g-o-. -------------------------------- Már egy éve munkanélküli vagyok. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. E-b-n--------ágban-t-l---- mu---né-k-li----. E---- a- o-------- t-- s-- m----------- v--- E-b-n a- o-s-á-b-n t-l s-k m-n-a-é-k-l- v-n- -------------------------------------------- Ebben az országban túl sok munkanélküli van. 0

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?