Rozmówki

pl Praca   »   id Pekerjaan

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [lima puluh lima]

Pekerjaan

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski indonezyjski Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? Ap--p---rjaan---da? A-- p-------- A---- A-a p-k-r-a-n A-d-? ------------------- Apa pekerjaan Anda? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. Su-mi --y- -ok--r. S---- s--- d------ S-a-i s-y- d-k-e-. ------------------ Suami saya dokter. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. S-y- b---r-a --ruh ---t- --b--a-----a--t. S--- b------ p---- w---- s------ p------- S-y- b-k-r-a p-r-h w-k-u s-b-g-i p-r-w-t- ----------------------------------------- Saya bekerja paruh waktu sebagai perawat. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. S---ntar------ka----e--ap-t----siu-. S------- l--- k--- m------- p------- S-b-n-a- l-g- k-m- m-n-a-a- p-n-i-n- ------------------------------------ Sebentar lagi kami mendapat pensiun. 0
Ale podatki są wysokie. Tapi---jak--- t-ng--. T--- p------- t------ T-p- p-j-k-y- t-n-g-. --------------------- Tapi pajaknya tinggi. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. D-------an---k---hat-n t-ng--. D-- a------- k-------- t------ D-n a-u-a-s- k-s-h-t-n t-n-g-. ------------------------------ Dan asuransi kesehatan tinggi. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? K-mu-i-g-- -en--d--a--? K--- i---- m------ a--- K-m- i-g-n m-n-a-i a-a- ----------------------- Kamu ingin menjadi apa? 0
Chciałbym zostać inżynierem. S--a --g-n ------i-insiny--. S--- i---- m------ i-------- S-y- i-g-n m-n-a-i i-s-n-u-. ---------------------------- Saya ingin menjadi insinyur. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. S-ya-m-u bel-jar -i uni-e--i--s. S--- m-- b------ d- u----------- S-y- m-u b-l-j-r d- u-i-e-s-t-s- -------------------------------- Saya mau belajar di universitas. 0
Jestem praktykantem. S--a-pek-rja -ag-n-. S--- p------ m------ S-y- p-k-r-a m-g-n-. -------------------- Saya pekerja magang. 0
Nie zarabiam dużo. P--g-a-il-- saya --da-------k. P---------- s--- t---- b------ P-n-h-s-l-n s-y- t-d-k b-n-a-. ------------------------------ Penghasilan saya tidak banyak. 0
Robię praktyki za granicą. Sa-a -er-a --gan-----l-ar n-ge--. S--- k---- m----- d- l--- n------ S-y- k-r-a m-g-n- d- l-a- n-g-r-. --------------------------------- Saya kerja magang di luar negeri. 0
To jest mój szef. I-u--os s-y-. I-- b-- s---- I-u b-s s-y-. ------------- Itu bos saya. 0
Mam miłych kolegów. Say- -e-il--i k--e-a-kol----y-n---aik. S--- m------- k------------ y--- b---- S-y- m-m-l-k- k-l-g---o-e-a y-n- b-i-. -------------------------------------- Saya memiliki kolega-kolega yang baik. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. K--i sel--u ke ---t------a-si-n- har-. K--- s----- k- k----- p--- s---- h---- K-m- s-l-l- k- k-n-i- p-d- s-a-g h-r-. -------------------------------------- Kami selalu ke kantin pada siang hari. 0
Szukam pracy. S-ya-me---r- pe-er---n. S--- m------ p--------- S-y- m-n-a-i p-k-r-a-n- ----------------------- Saya mencari pekerjaan. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. S---- se----n---- ---a ----k--em-liki-p----j--n. S---- s------ i-- s--- t---- m------- p--------- S-d-h s-t-h-n i-i s-y- t-d-k m-m-l-k- p-k-r-a-n- ------------------------------------------------ Sudah setahun ini saya tidak memiliki pekerjaan. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. D---------in----a-----al- banya- pen--n--ura-. D- n----- i-- a-- t------ b----- p------------ D- n-g-r- i-i a-a t-r-a-u b-n-a- p-n-a-g-u-a-. ---------------------------------------------- Di negara ini ada terlalu banyak pengangguran. 0

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?