న--భ--త---క-ట-్
నా భ__ డా___
న- భ-్- డ-క-ట-్
---------------
నా భర్త డాక్టర్ 0 Nā b-a--a----ṭarN_ b_____ ḍ_____N- b-a-t- ḍ-k-a-----------------Nā bharta ḍākṭar
నే-ు--ా-ేజీ-----ెళ------కు-----న--ు
నే_ కా__ కి వె_________
న-న- క-ల-జ- క- వ-ళ-ద-మ-ు-ు-ట-న-న-న-
-----------------------------------
నేను కాలేజీ కి వెళ్దామనుకుంటున్నాను 0 Nēnu-kāl--- ki v--dām---k--ṭunnā-uN___ k_____ k_ v__________________N-n- k-l-j- k- v-ḷ-ā-a-u-u-ṭ-n-ā-u----------------------------------Nēnu kālējī ki veḷdāmanukuṇṭunnānu
ఈ--ేశం-----------ద- ని-ుద్య-గ--ు ---నా-ు
ఈ దే_ లో ఎం_ మం_ ని_____ ఉ___
ఈ ద-శ- ల- ఎ-త- మ-ద- న-ర-ద-య-గ-ల- ఉ-్-ా-ు
----------------------------------------
ఈ దేశం లో ఎంతో మంది నిరుద్యోగులు ఉన్నారు 0 Ī d-śa--lō-entō -a-d- -ir--y-gul- un-ā-uĪ d____ l_ e___ m____ n__________ u_____Ī d-ś-ṁ l- e-t- m-n-i n-r-d-ō-u-u u-n-r-----------------------------------------Ī dēśaṁ lō entō mandi nirudyōgulu unnāru
Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi.
To, co było przedtem, nie pamiętamy.
Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień.
Dlaczego tak jest?
Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci?
Powód jest w naszym rozwoju.
Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie.
I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka.
To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa.
Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy.
Doszli przy tym do interesującego odkrycia.
Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem.
Początek języka jest więc też początkiem pamięci.
W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo.
Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy.
W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń.
Mimo to wszystko to przepada.
Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja.
Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają.
Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna.
Funkcjonuje ona jak pamiętnik.
Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu.
W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość.
Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego.
I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć.
Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę.
Są gdzieś zapisane w naszym mózgu.
Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?