Rozmówki

pl Praca   »   th การทำงาน

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [ห้าสิบห้า]

hâ-sìp-hâ

การทำงาน

[gan-tam-ngan]

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski tajski Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? คุ------------ ค--- / ค-? คุณทำอาชีพอะไร ครับ / คะ? 0
k----t---a-c--̂e--à-r---k--́p-k-́ ko-------------------------------́ koon-tam-a-chêep-à-rai-kráp-ká k-o--t-m-a-c-êe--à-r-i-k-áp-k-́ --------------̂----̀--------́----́
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. สา-----------------ะ สามีดิฉันเป็นแพทย์คะ 0
s-̌-m---d-̀-c--̌n-b----p-̂t-k-́ sa----------------------------́ sǎ-mee-dì-chǎn-bhen-pæ̂t-ká s-̌-m-e-d-̀-c-ǎn-b-e--p-̂t-k-́ --̌-------̀----̌---------̂----́
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. ดิ--------------------- ว----------------ง ดิฉันทำงานเป็นนางพยาบาล วันละสองสามชั่วโมง 0
d-̀-c--̌n-t---n----b----n--n--́p-y--b---w---l-́-s-̌w---s-̌m-c--̂a-m--- di-------------------------------------------------------------------g dì-chǎn-tam-ngan-bhen-na-ngóp-ya-ban-wan-lá-sǎwng-sǎm-chûa-mong d-̀-c-ǎn-t-m-n-a--b-e--n--n-óp-y--b-n-w-n-l-́-s-̌w-g-s-̌m-c-ûa-m-n- --̀----̌----------------------́---------------́---̌------̌-----̂------
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. อี--------------------------ญ อีกไม่นานเราจะได้รับเงินบำนาญ 0
èe--m-̂i-n---r---j-̀-d-̂i-r-́p-n---̶n-b---n-- è-------------------------------------------n èek-mâi-nan-rao-jà-dâi-ráp-nger̶n-bam-nan èe--m-̂i-n-n-r-o-j-̀-d-̂i-r-́p-n-e-̶n-b-m-n-n -̀-----̂------------̀---̂----́------̶---------
Ale podatki są wysokie. แต----------ก แต่ภาษีสูงมาก 0
d--̀-p--s-̌e-s-̌o---m-̂k dh---------------------k dhæ̀-pa-sěe-sǒong-mâk d-æ̀-p--s-̌e-s-̌o-g-m-̂k ---̀------̌----̌------̂-
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. แล--------------------ง และค่าประกันสุขภาพก็สูง 0
l-́-k-̂p-r-́-g---s-̀o--p-̂p-g-̂w-s-̌o-- læ------------------------------------g lǽ-kâp-rá-gan-sòok-pâp-gâw-sǒong l-́-k-̂p-r-́-g-n-s-̀o--p-̂p-g-̂w-s-̌o-g --́---̂----́-------̀-----̂----̂----̌---
Kim chcesz kiedyś zostać? หน- อ------------------? หนู อยากเป็นอะไรในอนาคต? 0
n-̌o-à-y-̂k-b----à-r---n---à-n--k-́t no------------------------------------t nǒo-à-yâk-bhen-à-rai-nai-à-na-kót n-̌o-à-y-̂k-b-e--à-r-i-n-i-à-n--k-́t --̌---̀---̂--------̀----------̀------́-
Chciałbym zostać inżynierem. ผม- / ห--- อ------------ร ผม♂ / หนู♀ อยากเป็นวิศวกร 0
p-̌m-n-̌o-à-y-̂k-b----w-́t-w-́-g--- po---------------------------------n pǒm-nǒo-à-yâk-bhen-wít-wá-gawn p-̌m-n-̌o-à-y-̂k-b-e--w-́t-w-́-g-w- --̌----̌---̀---̂---------́----́-----
Chcę studiować na uniwersytecie. ผม- / ห--- อ------------------------ย ผม♂ / หนู♀ อยากศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย 0
p-̌m-n-̌o-à-y-̂k-s-̀u--s-̌-d--̀w-t-̂e--h-̌-w-́t-y--l-- po----------------------------------------------------i pǒm-nǒo-à-yâk-sèuk-sǎ-dhàw-têem-hǎ-wít-ya-lai p-̌m-n-̌o-à-y-̂k-s-̀u--s-̌-d-àw-t-̂e--h-̌-w-́t-y--l-i --̌----̌---̀---̂----̀-----̌----̀----̂-----̌---́--------
Jestem praktykantem. ผม- / ด----- เ---------------ด ผม♂ / ดิฉัน♀ เป็นพนักงานฝึกหัด 0
p-̌m-d-̀-c--̌n-b----p-́-n-́k-n----f-̀u--h-̀t po-----------------------------------------t pǒm-dì-chǎn-bhen-pá-nák-ngan-fèuk-hàt p-̌m-d-̀-c-ǎn-b-e--p-́-n-́k-n-a--f-̀u--h-̀t --̌----̀----̌---------́---́---------̀-----̀-
Nie zarabiam dużo. ผม- / ด----- ม------------ก ผม♂ / ดิฉัน♀ มีรายได้ไม่มาก 0
p-̌m-d-̀-c--̌n-m---r---d-̂i-m-̂i-m-̂k po----------------------------------k pǒm-dì-chǎn-mee-rai-dâi-mâi-mâk p-̌m-d-̀-c-ǎn-m-e-r-i-d-̂i-m-̂i-m-̂k --̌----̀----̌------------̂----̂----̂-
Robię praktyki za granicą. ผม- / ด----- ฝ------------------ศ ผม♂ / ดิฉัน♀ ฝึกงานอยู่ต่างประเทศ 0
p-̌m-d-̀-c--̌n-f-̀u--n----à-y-̂o-d--̀n--b---̀-t-̂y- po-------------------------------------------------t pǒm-dì-chǎn-fèuk-ngan-à-yôo-dhàng-bhrà-tâyt p-̌m-d-̀-c-ǎn-f-̀u--n-a--à-y-̂o-d-àn--b-r-̀-t-̂y- --̌----̀----̌----̀---------̀---̂-----̀-------̀---̂--
To jest mój szef. นี-------------- ผ- / ด---น นี่คือหัวหน้าของ ผม / ดิฉัน 0
n-̂e-k---h-̌a-n-̂k-o---p-̌m-d-̀-c--̌n ne----------------------------------n nêe-keu-hǔa-nâk-ong-pǒm-dì-chǎn n-̂e-k-u-h-̌a-n-̂k-o-g-p-̌m-d-̀-c-ǎn --̂--------̌----̂--------̌----̀----̌-
Mam miłych kolegów. ผม / ด---- ม------------------ี ผม / ดิฉัน มีเพื่อนร่วมงานที่ดี 0
p-̌m-d-̀-c--̌n-m---p-̂u---r-̂a--n----t-̂e-d-- po------------------------------------------e pǒm-dì-chǎn-mee-pêuan-rûam-ngan-têe-dee p-̌m-d-̀-c-ǎn-m-e-p-̂u-n-r-̂a--n-a--t-̂e-d-e --̌----̀----̌--------̂------̂----------̂-----
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. เร------------------------------อ เราไปทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหารเสมอ 0
r---b----t---k-̂o-t-̂a---t-̂e-r----a-h-̌n-s-̌y-m-- ra-----------------------------------------------w rao-bhai-tan-kâo-tîang-têe-rong-a-hǎn-sǎy-maw r-o-b-a--t-n-k-̂o-t-̂a-g-t-̂e-r-n--a-h-̌n-s-̌y-m-w ---------------̂----̂------̂-----------̌----̌-----
Szukam pracy. ผม / ด---- ก-----------น ผม / ดิฉัน กำลังมองหางาน 0
p-̌m-d-̀-c--̌n-g---l----m-----h-̌-n--- po-----------------------------------n pǒm-dì-chǎn-gam-lang-mawng-hǎ-ngan p-̌m-d-̀-c-ǎn-g-m-l-n--m-w-g-h-̌-n-a- --̌----̀----̌-------------------̌-----
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. ผม / ด---- ว------------------ว ผม / ดิฉัน ว่างงานมาหนึ่งปีแล้ว 0
p-̌m-d-̀-c--̌n-w-̂n--n----m--n-̀u---b----l-́o po------------------------------------------o pǒm-dì-chǎn-wâng-ngan-ma-nèung-bhee-lǽo p-̌m-d-̀-c-ǎn-w-̂n--n-a--m--n-̀u-g-b-e--l-́o --̌----̀----̌----̂-------------̀-----------́-
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. ที----------------------------ก ที่ประเทศนี้มีคนว่างงานจำนวนมาก 0
t-̂e--r-́-t-̂y--n-́e-m---k---w-̂n--n----j---n----m-̂k te--------------------------------------------------k têep-rá-tâyt-née-mee-kon-wâng-ngan-jam-nuan-mâk t-̂e--r-́-t-̂y--n-́e-m-e-k-n-w-̂n--n-a--j-m-n-a--m-̂k --̂-----́---̂-----́------------̂-------------------̂-

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?