Rozmówki

pl Praca   »   zh 工作

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55[五十五]

55 [Wǔshíwǔ]

工作

[gōngzuò]

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski chiński (uproszczony) Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? 您 是 做 什- 工- 的 ? 您 是 做 什么 工作 的 ? 0
n-- s-- z-- s----- g------ d-? ní- s-- z-- s----- g------ d-? nín shì zuò shénme gōngzuò de? n-n s-ì z-ò s-é-m- g-n-z-ò d-? -----------------------------?
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. 我的 先- 是 医- 。 我的 先生 是 医生 。 0
W- d- x-------- s-- y------. Wǒ d- x-------- s-- y------. Wǒ de xiānshēng shì yīshēng. W- d- x-ā-s-ē-g s-ì y-s-ē-g. ---------------------------.
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. 我 是 做---- 护- 。 我 是 做半天班的 护士 。 0
W- s-- z-- b------ b-- d- h----. Wǒ s-- z-- b------ b-- d- h----. Wǒ shì zuò bàntiān bān de hùshì. W- s-ì z-ò b-n-i-n b-n d- h-s-ì. -------------------------------.
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. 不久 我- 就- 拿 退-- 了 。 不久 我们 就要 拿 退休金 了 。 0
B---- w---- j-- y-- n- t----- j----. Bù--- w---- j-- y-- n- t----- j----. Bùjiǔ wǒmen jiù yào ná tuìxiū jīnle. B-j-ǔ w-m-n j-ù y-o n- t-ì-i- j-n-e. -----------------------------------.
Ale podatki są wysokie. 但 纳- 很 高 。 但 纳税 很 高 。 0
D-- n----- h-- g--. Dà- n----- h-- g--. Dàn nàshuì hěn gāo. D-n n-s-u- h-n g-o. ------------------.
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. 医疗-- 很 贵 。 医疗保险 很 贵 。 0
Y----- b------ h-- g--. Yī---- b------ h-- g--. Yīliáo bǎoxiǎn hěn guì. Y-l-á- b-o-i-n h-n g-ì. ----------------------.
Kim chcesz kiedyś zostać? 你 将- 想 从- 什----- ? 你 将来 想 从事 什么(职业) ? 0
N- j------- x---- c------ s----- (z----)? Nǐ j------- x---- c------ s----- (z----)? Nǐ jiānglái xiǎng cóngshì shénme (zhíyè)? N- j-ā-g-á- x-ǎ-g c-n-s-ì s-é-m- (z-í-è)? ---------------------------------(-----)?
Chciałbym zostać inżynierem. 我 想 当 工-- 。 我 想 当 工程师 。 0
W- x---- d--- g-----------. Wǒ x---- d--- g-----------. Wǒ xiǎng dāng gōngchéngshī. W- x-ǎ-g d-n- g-n-c-é-g-h-. --------------------------.
Chcę studiować na uniwersytecie. 我 要 读 大- 。 我 要 读 大学 。 0
W- y-- d- d----. Wǒ y-- d- d----. Wǒ yào dú dàxué. W- y-o d- d-x-é. ---------------.
Jestem praktykantem. 我 是 实-- 。 我 是 实习生 。 0
W- s-- s---- s----. Wǒ s-- s---- s----. Wǒ shì shíxí shēng. W- s-ì s-í-í s-ē-g. ------------------.
Nie zarabiam dużo. 我 挣- 不- 。 我 挣得 不多 。 0
W- z---- d- b- d--. Wǒ z---- d- b- d--. Wǒ zhēng dé bù duō. W- z-ē-g d- b- d-ō. ------------------.
Robię praktyki za granicą. 我 在 国- 实- 。 我 在 国外 实习 。 0
W- z-- g----- s----. Wǒ z-- g----- s----. Wǒ zài guówài shíxí. W- z-i g-ó-à- s-í-í. -------------------.
To jest mój szef. 这是 我- 老- 。 这是 我的 老板 。 0
Z-- s-- w- d- l-----. Zh- s-- w- d- l-----. Zhè shì wǒ de lǎobǎn. Z-è s-ì w- d- l-o-ǎ-. --------------------.
Mam miłych kolegów. 我的 同-- 很-- 。 我的 同事们 很友好 。 0
W- d- t--------- h-- y-----. Wǒ d- t--------- h-- y-----. Wǒ de tóngshìmen hěn yǒuhǎo. W- d- t-n-s-ì-e- h-n y-u-ǎ-. ---------------------------.
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. 中午 我- 总- 一- 去 食- 。 中午 我们 总是 一起 去 食堂 。 0
Z------ w---- z--- s-- y--- q- s------. Zh----- w---- z--- s-- y--- q- s------. Zhōngwǔ wǒmen zǒng shì yīqǐ qù shítáng. Z-ō-g-ǔ w-m-n z-n- s-ì y-q- q- s-í-á-g. --------------------------------------.
Szukam pracy. 我 在 找-- 。 我 在 找工作 。 0
W- z-- z--- g------. Wǒ z-- z--- g------. Wǒ zài zhǎo gōngzuò. W- z-i z-ǎ- g-n-z-ò. -------------------.
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. 我 失- 已- 一- 了 。 我 失业 已经 一年 了 。 0
W- s---- y----- y- n-----. Wǒ s---- y----- y- n-----. Wǒ shīyè yǐjīng yī niánle. W- s-ī-è y-j-n- y- n-á-l-. -------------------------.
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. 这个 国- 有 太- 失-- 。 这个 国家 有 太多 失业者 。 0
Z---- g----- y-- t-- d-- s---- z--. Zh--- g----- y-- t-- d-- s---- z--. Zhège guójiā yǒu tài duō shīyè zhě. Z-è-e g-ó-i- y-u t-i d-ō s-ī-è z-ě. ----------------------------------.

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?