Rozmówki

pl Zaimki dzierżawcze 2   »   da Possessivpronominer 2

67 [sześćdziesiąt siedem]

Zaimki dzierżawcze 2

Zaimki dzierżawcze 2

67 [syvogtres]

Possessivpronominer 2

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski duński Bawić się Więcej
okulary brill-r-e b-------- b-i-l-r-e --------- brillerne 0
On zapomniał swoich okularów. Ha- ----g---- sine b-il--r. H-- h-- g---- s--- b------- H-n h-r g-e-t s-n- b-i-l-r- --------------------------- Han har glemt sine briller. 0
Gdzie on ma swoje okulary? H-o- h-r han d-- sine--ri--er? H--- h-- h-- d-- s--- b------- H-o- h-r h-n d-g s-n- b-i-l-r- ------------------------------ Hvor har han dog sine briller? 0
zegar u-et u--- u-e- ---- uret 0
Jego zegar jest zepsuty. Hans--- -- i -----er. H--- u- e- i s------- H-n- u- e- i s-y-k-r- --------------------- Hans ur er i stykker. 0
Ten zegar wisi na ścianie. U-e----n-er-på væg-en. U--- h----- p- v------ U-e- h-n-e- p- v-g-e-. ---------------------- Uret hænger på væggen. 0
paszport p--s-t p----- p-s-e- ------ passet 0
On zgubił swój paszport. Han---- m------si----s. H-- h-- m----- s-- p--- H-n h-r m-s-e- s-t p-s- ----------------------- Han har mistet sit pas. 0
Gdzie on ma swój paszport? Hv-- h-r-----d---s-t pa-? H--- h-- h-- d-- s-- p--- H-o- h-r h-n d-g s-t p-s- ------------------------- Hvor har han dog sit pas? 0
oni / one – ich hu--– -en-es h-- – h----- h-n – h-n-e- ------------ hun – hendes 0
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców. B-r--ne -a----ke --nde d-res --ræ--r-. B------ k-- i--- f---- d---- f-------- B-r-e-e k-n i-k- f-n-e d-r-s f-r-l-r-. -------------------------------------- Børnene kan ikke finde deres forældre. 0
Przecież tam idą już ich rodzice! M---der -o-m-r d---s f-ræ-d----o! M-- d-- k----- d---- f------- j-- M-n d-r k-m-e- d-r-s f-r-l-r- j-! --------------------------------- Men der kommer deres forældre jo! 0
pan – pana De ---eres D- – D---- D- – D-r-s ---------- De – Deres 0
Jak minęła pana podróż, panie Müller? Hv-rda- --- Der-s --js---hr- -üll--? H------ v-- D---- r----- h-- M------ H-o-d-n v-r D-r-s r-j-e- h-. M-l-e-? ------------------------------------ Hvordan var Deres rejse, hr. Müller? 0
Gdzie jest pana żona, panie Müller? H----er-D---s--on---hr. -----r? H--- e- D---- k---- h-- M------ H-o- e- D-r-s k-n-, h-. M-l-e-? ------------------------------- Hvor er Deres kone, hr. Müller? 0
pani – pani D- – De-es D- – D---- D- – D-r-s ---------- De – Deres 0
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt? H-o---- -a- D-res r-jse, fru---h--dt? H------ v-- D---- r----- f-- S------- H-o-d-n v-r D-r-s r-j-e- f-u S-h-i-t- ------------------------------------- Hvordan var Deres rejse, fru Schmidt? 0
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt? Hvo- e-----e- --n-, fru S-hm-d-? H--- e- D---- m---- f-- S------- H-o- e- D-r-s m-n-, f-u S-h-i-t- -------------------------------- Hvor er Deres mand, fru Schmidt? 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

Nie znaleziono filmu!

Genetyczna mutacja umożliwia mówienie

Ze wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk!