Rozmówki

pl Zaimki dzierżawcze 2   »   it Pronomi possessivi 2

67 [sześćdziesiąt siedem]

Zaimki dzierżawcze 2

Zaimki dzierżawcze 2

67 [sessantasette]

Pronomi possessivi 2

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski włoski Bawić się Więcej
okulary gli --ch--li g-- o------- g-i o-c-i-l- ------------ gli occhiali 0
On zapomniał swoich okularów. L-i--a-d--e-----to-i---oi ----iali. L-- h- d---------- i s--- o-------- L-i h- d-m-n-i-a-o i s-o- o-c-i-l-. ----------------------------------- Lui ha dimenticato i suoi occhiali. 0
Gdzie on ma swoje okulary? Ma do-e son- --s-oi o-c-ia--? M- d--- s--- i s--- o-------- M- d-v- s-n- i s-o- o-c-i-l-? ----------------------------- Ma dove sono i suoi occhiali? 0
zegar l-or--ogio l--------- l-o-o-o-i- ---------- l’orologio 0
Jego zegar jest zepsuty. Il s-- or--o-io -------. I- s-- o------- è r----- I- s-o o-o-o-i- è r-t-o- ------------------------ Il suo orologio è rotto. 0
Ten zegar wisi na ścianie. L’--ologi- è-appe---a-la-p--ete. L--------- è a----- a--- p------ L-o-o-o-i- è a-p-s- a-l- p-r-t-. -------------------------------- L’orologio è appeso alla parete. 0
paszport i--p-ssa-or-o i- p--------- i- p-s-a-o-t- ------------- il passaporto 0
On zgubił swój paszport. Lu- h- -e--- il---- pas-ap-rto. L-- h- p---- i- s-- p---------- L-i h- p-r-o i- s-o p-s-a-o-t-. ------------------------------- Lui ha perso il suo passaporto. 0
Gdzie on ma swój paszport? M-----’è-i- suo p--sap-rto? M- d---- i- s-- p---------- M- d-v-è i- s-o p-s-a-o-t-? --------------------------- Ma dov’è il suo passaporto? 0
oni / one – ich l-r--–--l loro l--- – i- l--- l-r- – i- l-r- -------------- loro – il loro 0
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców. I---m-ini no- -ie-c--o-a t--v--e ---oro----i-or-. I b------ n-- r------- a t------ i l--- g-------- I b-m-i-i n-n r-e-c-n- a t-o-a-e i l-r- g-n-t-r-. ------------------------------------------------- I bambini non riescono a trovare i loro genitori. 0
Przecież tam idą już ich rodzice! Ma ----li---e--e-go--! M- e----- c-- v------- M- e-c-l- c-e v-n-o-o- ---------------------- Ma eccoli che vengono! 0
pan – pana Le- – il--uo L-- – i- S-- L-i – i- S-o ------------ Lei – il Suo 0
Jak minęła pana podróż, panie Müller? C-m’è -tat- -- -u- --a-g--,-s-gnor-M-l---? C---- s---- i- S-- v------- s----- M------ C-m-è s-a-o i- S-o v-a-g-o- s-g-o- M-l-e-? ------------------------------------------ Com’è stato il Suo viaggio, signor Müller? 0
Gdzie jest pana żona, panie Müller? Dov’- Su------ie,-si-----M-lle-? D---- S-- m------ s----- M------ D-v-è S-a m-g-i-, s-g-o- M-l-e-? -------------------------------- Dov’è Sua moglie, signor Müller? 0
pani – pani Lei-– -l Suo L-- – i- S-- L-i – i- S-o ------------ Lei – il Suo 0
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt? Co--- -tato-i---uo-v-agg--, --gnora-S-hmid-? C---- s---- i- S-- v------- s------ S------- C-m-è s-a-o i- S-o v-a-g-o- s-g-o-a S-h-i-t- -------------------------------------------- Com’è stato il Suo viaggio, signora Schmidt? 0
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt? D-v’è S---m-ri--, ----ora-Sc----t? D---- S-- m------ s------ S------- D-v-è S-o m-r-t-, s-g-o-a S-h-i-t- ---------------------------------- Dov’è Suo marito, signora Schmidt? 0

Genetyczna mutacja umożliwia mówienie

Ze wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk!