Rozmówki

pl Przeszłość 1   »   sv Förfluten tid 1

81 [osiemdziesiąt jeden]

Przeszłość 1

Przeszłość 1

81 [åttoiett]

Förfluten tid 1

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski szwedzki Bawić się Więcej
pisać sk---a s----- s-r-v- ------ skriva 0
On pisał list. H-n ----v e-t --ev. H-- s---- e-- b---- H-n s-r-v e-t b-e-. ------------------- Han skrev ett brev. 0
A ona pisała kartkę. O---h-n --r-----t ko-t. O-- h-- s---- e-- k---- O-h h-n s-r-v e-t k-r-. ----------------------- Och hon skrev ett kort. 0
czytać l-sa l--- l-s- ---- läsa 0
On czytał kolorowe czasopismo. Han-l-s---e- v-c-o-id-i--. H-- l---- e- v------------ H-n l-s-e e- v-c-o-i-n-n-. -------------------------- Han läste en veckotidning. 0
A ona czytała książkę. Oc- h---läs----n ---. O-- h-- l---- e- b--- O-h h-n l-s-e e- b-k- --------------------- Och hon läste en bok. 0
wziąć t- t- t- -- ta 0
On wziął papierosa. Han --- en -iga-e--. H-- t-- e- c-------- H-n t-g e- c-g-r-t-. -------------------- Han tog en cigarett. 0
Ona wzięła kostkę czekolady. Ho- -og e- --- ---k---. H-- t-- e- b-- c------- H-n t-g e- b-t c-o-l-d- ----------------------- Hon tog en bit choklad. 0
On był niewierny, ale ona była wierna. H-- v-r--t--gen- -e--hon-va- trogen. H-- v-- o------- m-- h-- v-- t------ H-n v-r o-r-g-n- m-n h-n v-r t-o-e-. ------------------------------------ Han var otrogen, men hon var trogen. 0
On był leniwy, ale ona była pracowita. Han var l-t, m-- h-n--a--fli---. H-- v-- l--- m-- h-- v-- f------ H-n v-r l-t- m-n h-n v-r f-i-i-. -------------------------------- Han var lat, men hon var flitig. 0
On był biedny, ale ona była bogata. Han v-r -at--g, men--on v-r -ik. H-- v-- f------ m-- h-- v-- r--- H-n v-r f-t-i-, m-n h-n v-r r-k- -------------------------------- Han var fattig, men hon var rik. 0
On nie miał pieniędzy, lecz długi. H-n had--i--a -e-g--,--ta---kulde-. H-- h--- i--- p------ u--- s------- H-n h-d- i-g- p-n-a-, u-a- s-u-d-r- ----------------------------------- Han hade inga pengar, utan skulder. 0
On nie miał szczęścia, lecz pecha. Han---de --te--ur,--tan -t-r. H-- h--- i--- t--- u--- o---- H-n h-d- i-t- t-r- u-a- o-u-. ----------------------------- Han hade inte tur, utan otur. 0
On nie miał sukcesów, lecz niepowodzenia. H-n-hade i--en-f-amgå--,-u-an motg---. H-- h--- i---- f-------- u--- m------- H-n h-d- i-g-n f-a-g-n-, u-a- m-t-å-g- -------------------------------------- Han hade ingen framgång, utan motgång. 0
On nie był zadowolony, lecz niezadowolony. Ha--var -nte nöjd- utan----snö--. H-- v-- i--- n---- u--- m-------- H-n v-r i-t- n-j-, u-a- m-s-n-j-. --------------------------------- Han var inte nöjd, utan missnöjd. 0
On nie był szczęśliwy, lecz nieszczęśliwy. H-n --r---t- l----i------n -lyck-i-. H-- v-- i--- l------- u--- o-------- H-n v-r i-t- l-c-l-g- u-a- o-y-k-i-. ------------------------------------ Han var inte lycklig, utan olycklig. 0
On nie był sympatyczny, lecz niesympatyczny. Han---r --t- sy---t---- uta---------isk. H-- v-- i--- s--------- u--- o---------- H-n v-r i-t- s-m-a-i-k- u-a- o-y-p-t-s-. ---------------------------------------- Han var inte sympatisk, utan osympatisk. 0

Jak dzieci uczą się mówić prawidłowo

Jak tylko człowiek przychodzi na świat, komunikuje się z innymi. Niemowlęta płaczą, kiedy coś chcą. Mając kilka miesięcy mogą już wymówić proste słowa. W wieku około dwóch lat wymawiają zdania z trzema słowami. Na to, kiedy dzieci rozpoczną naukę języka, nie można mieć wpływu. Jednak można wpłynąć na to, jak dobrze dzieci nauczą się swojego języka ojczystego! W tym celu należy jednak mieć na uwadze kilka rzeczy. Ważne jest przede wszystkim, by uczące się dziecko było zawsze zmotywowane. Musi wiedzieć, że coś osiąga, gdy mówi. Niemowlęta cieszą się z uśmiechu jako pozytywnej odpowiedzi. Większe dzieci szukają dialogu ze swoim otoczeniem. Są zorientowane na język ludzi znajdujących się w pobliżu. Dlatego ważny jest poziom językowy rodziców i wychowawców. Dzieci muszą też nauczyć się, że język jest czymś ważnym! Powinny mieć jednak przy tym dużo zabawy. Czytanie pokazuje dzieciom, jak fascynujący może być język. Rodzice powinni też jak najwięcej zajęć podejmować wspólnie z dziećmi. Kiedy dziecko coś przeżywa, chce o tym mówić. Dzieci, które dorastają w dwóch językach potrzebują stałych reguł. Muszą wiedzieć, w jakim języku mówi się do kogo. W ten sposób ich mózg uczy się rozróżniania tych dwóch języków. Kiedy dzieci idą do szkoły, ich język się zmienia. Uczą się nowego języka potocznego. Wtedy ważne jest, by rodzice zwracali uwagę na to, jak ich dziecko mówi. Badania pokazują, że pierwszy język kształtuje się w mózgu na zawsze. To, czego uczymy się jako dzieci, towarzyszy nam przez całe życie. Kto nauczy się dobrze języka ojczystego jako dziecko, później czerpie z tego korzyści. Uczy się nowych rzeczy szybciej i lepiej - nie tylko języków obcych…