Rozmówki

pl Czasowniki modalne w czasie przeszłym 1   »   th อดีตกาล ของกริยาช่วย 1

87 [osiemdziesiąt siedem]

Czasowniki modalne w czasie przeszłym 1

Czasowniki modalne w czasie przeszłym 1

87 [แปดสิบเจ็ด]

bhæ̀t-sìp-jèt

อดีตกาล ของกริยาช่วย 1

[à-dèet-gan-kǎwng-grì-ya-chûay]

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski tajski Bawić się Więcej
Musieliśmy / Musiałyśmy podlać kwiaty. เร---องร-น--ด-กไ-้ เ----------------- เ-า-้-ง-ด-้-ด-ก-ม- ------------------ เราต้องรดน้ำดอกไม้ 0
ra--dha-w---rót------d--------i r------------------------------- r-o-d-a-w-g-r-́---a-m-d-̀-k-m-́- -------------------------------- rao-dhâwng-rót-nám-dàwk-mái
Musieliśmy / Musiałyśmy posprzątać mieszkanie. เ-------ำ--ามส-อา-อพา-เ-้นท์ เ--------------------------- เ-า-้-ง-ำ-ว-ม-ะ-า-อ-า-เ-้-ท- ---------------------------- เราต้องทำความสะอาดอพาทเม้นท์ 0
r-o-d-â-n--tam-k-a----̀-a-d---pa-t---́n r--------------------------------------- r-o-d-a-w-g-t-m-k-a---a-----a---a-t-m-́- ---------------------------------------- rao-dhâwng-tam-kwam-sà-a-daw-pât-mén
Musieliśmy / Musiałyśmy pozmywać naczynia. เ-า------า---น เ------------- เ-า-้-ง-้-ง-า- -------------- เราต้องล้างจาน 0
rao-dhâw-g-l-́ng-jan r-------------------- r-o-d-a-w-g-l-́-g-j-n --------------------- rao-dhâwng-láng-jan
Musieliście / Musiałyście zapłacić ten rachunek? พวกเ-อ--อ--่า--ิลด--ยห-ือเปล-า? พ------------------------------ พ-ก-ธ-ต-อ-จ-า-บ-ล-้-ย-ร-อ-ป-่-? ------------------------------- พวกเธอต้องจ่ายบิลด้วยหรือเปล่า? 0
pû----u---d--̂-ng-ja--------û-y--e----hla-o p-------------------------------------------- p-̂-k-t-r---h-̂-n---a-i-b-n-d-̂-y-r-̌---h-a-o --------------------------------------------- pûak-tur̶-dhâwng-jài-bin-dûay-rěu-bhlào
Musieliście / Musiałyście zapłacić za wstęp? พ-กเธ-ต-อง-่า------านป-ะ--ด-วย---อ--ล--? พ--------------------------------------- พ-ก-ธ-ต-อ-จ-า-ค-า-่-น-ร-ต-ด-ว-ห-ื-เ-ล-า- ---------------------------------------- พวกเธอต้องจ่ายค่าผ่านประตูด้วยหรือเปล่า? 0
pu-ak-tu---d--̂----jài--a--p--n-b--a--d-o---û-y----u-b--ào p------------------------------------------------------------ p-̂-k-t-r---h-̂-n---a-i-k-̂-p-̀---h-a---h-o-d-̂-y-r-̌---h-a-o ------------------------------------------------------------- pûak-tur̶-dhâwng-jài-kâ-pàn-bhrà-dhoo-dûay-rěu-bhlào
Musieliście / Musiałyście zapłacić karę? พ-กเธอ--อง-่าย----รับด--ย--ือ--ล-า? พ---------------------------------- พ-ก-ธ-ต-อ-จ-า-ค-า-ร-บ-้-ย-ร-อ-ป-่-? ----------------------------------- พวกเธอต้องจ่ายค่าปรับด้วยหรือเปล่า? 0
p--a-----̶--h-̂----j----ka----a-p-d-----r----bh---o p-------------------------------------------------- p-̂-k-t-r---h-̂-n---a-i-k-̂---a-p-d-̂-y-r-̌---h-a-o --------------------------------------------------- pûak-tur̶-dhâwng-jài-kâp-ráp-dûay-rěu-bhlào
Kto musiał się pożegnać? ใ--ต-อ-ลาจาก-ัน? ใ--------------- ใ-ร-้-ง-า-า-ก-น- ---------------- ใครต้องลาจากกัน? 0
k--i--ha-w-g--a-------an k----------------------- k-a---h-̂-n---a-j-̀---a- ------------------------ krai-dhâwng-la-jàk-gan
Kto musiał wcześnie wrócić do domu? ใค---อ-ก-ั--้-นก่-น? ใ------------------- ใ-ร-้-ง-ล-บ-้-น-่-น- -------------------- ใครต้องกลับบ้านก่อน? 0
kr----h--wng-----p-ba---gà-n k---------------------------- k-a---h-̂-n---l-̀---a-n-g-̀-n ----------------------------- krai-dhâwng-glàp-bân-gàwn
Kto musiał jechać pociągiem? ใครต้อง--่งร---? ใ--------------- ใ-ร-้-ง-ั-ง-ถ-ฟ- ---------------- ใครต้องนั่งรถไฟ? 0
krai-d---wng--a-n--r-́----i k-------------------------- k-a---h-̂-n---a-n---o-t-f-i --------------------------- krai-dhâwng-nâng-rót-fai
Nie chcieliśmy / chciałyśmy zostać długo. เ---ม-อย----ู่--น เ---------------- เ-า-ม-อ-า-อ-ู-น-น ----------------- เราไม่อยากอยู่นาน 0
r---mâi-a--y----à-yôo-nan r--------------------------- r-o-m-̂---̀-y-̂---̀-y-̂---a- ---------------------------- rao-mâi-à-yâk-à-yôo-nan
Nie chcieliśmy / chciałyśmy nic pić. เร--ม-อย-กด-่มอ-ไร เ----------------- เ-า-ม-อ-า-ด-่-อ-ไ- ------------------ เราไม่อยากดื่มอะไร 0
rao--a-i----yâk-dè-m-à-rai r---------------------------- r-o-m-̂---̀-y-̂---e-u---̀-r-i ----------------------------- rao-mâi-à-yâk-dèum-à-rai
Nie chcieliśmy / chciałyśmy przeszkadzać. เร----อย---บ-วน เ-------------- เ-า-ม-อ-า-ร-ก-น --------------- เราไม่อยากรบกวน 0
ra-------à-y--k-ro---g--n r------------------------- r-o-m-̂---̀-y-̂---o-p-g-a- -------------------------- rao-mâi-à-yâk-róp-guan
Chciałem / Chciałam właśnie zadzwonić. ต-นน-้น ผม-/ ด------ค่--า-โ-ร--พท์ ต------ ผ- / ด---- แ-------------- ต-น-ั-น ผ- / ด-ฉ-น แ-่-ย-ก-ท-ศ-พ-์ ---------------------------------- ตอนนั้น ผม / ดิฉัน แค่อยากโทรศัพท์ 0
dto--n---pŏm --dì--hăn-·--âe----k to--rá-sàp d------- p-- / d------ · k-- y--- t--------- d-o---á- p-m / d---h-n · k-e y-a- t-h-r---à- -------------------------------------------- dton-nán pŏm / dì-chăn · kâe yàak toh-rá-sàp
Chciałem / Chciałam zamówić taksówkę. ผ- /-ดิ--- -ค-ต--งก-ร-ร-ย----ก--่ ผ- / ด---- แ--------------------- ผ- / ด-ฉ-น แ-่-้-ง-า-เ-ี-ก-ท-ก-ี- --------------------------------- ผม / ดิฉัน แค่ต้องการเรียกแท็กซี่ 0
pǒ----̀-c-ǎ---æ̂-----w-g-----r-̂ak-t-́--se-e p--------------------------------------------- p-̌---i---h-̌---æ---h-̂-n---a---i-a---æ-k-s-̂- ---------------------------------------------- pǒm-dì-chǎn-kæ̂-dhâwng-gan-rîak-tǽk-sêe
Chciałem / Chciałam jechać do domu. ท-่--ิง -ม /---ฉั- -----ั-รถ------าน ท------ ผ- / ด---- อ---------------- ท-่-ร-ง ผ- / ด-ฉ-น อ-า-ข-บ-ถ-ล-บ-้-น ------------------------------------ ที่จริง ผม / ดิฉัน อยากขับรถกลับบ้าน 0
t-̂et--i-g-p----dì-cha---a----̂--k-̀p-r-́---la-p-b--n t----------------------------------------------------- t-̂-t-r-n---o-m-d-̀-c-a-n-a---a-k-k-̀---o-t-g-a-p-b-̂- ------------------------------------------------------ têet-ring-pǒm-dì-chǎn-à-yâk-kàp-rót-glàp-bân
Myślałem / Myślałam, że chciałeś zadzwonić do swojej żony. ผม-- ด-ฉ-- ค-ด--า คุณอ-าก--ร-หาภ----ของ-ุณ ผ- / ด---- ค----- ค----------------------- ผ- / ด-ฉ-น ค-ด-่- ค-ณ-ย-ก-ท-.-า-ร-ย-ข-ง-ุ- ------------------------------------------ ผม / ดิฉัน คิดว่า คุณอยากโทร.หาภรรยาของคุณ 0
po---dì-ch-̌--kít--â-k-o--à--a-k-to--h--p---wn---̂k-o---koon p--------------------------------------------------------------- p-̌---i---h-̌---i-t-w-̂-k-o---̀-y-̂---o---a-p-r-w---a-k-o-g-k-o- ---------------------------------------------------------------- pǒm-dì-chǎn-kít-wâ-koon-à-yâk-ton-hàp-rawn-yâk-ong-koon
Myślałem / Myślałam, że chciałeś / chciałaś zadzwonić do informacji. ผ- / ด-ฉ-- -ิดว-า-------ากโ--สอบ----้-มูล ผ- / ด---- ค----- ค-- อ------------------ ผ- / ด-ฉ-น ค-ด-่- ค-ณ อ-า-โ-ร-อ-ถ-ม-้-ม-ล ----------------------------------------- ผม / ดิฉัน คิดว่า คุณ อยากโทรสอบถามข้อมูล 0
pǒ---i----ǎn-kít-wa----o---̀--a-k-to-----wp-ta---k-------n p------------------------------------------------------------ p-̌---i---h-̌---i-t-w-̂-k-o---̀-y-̂---o---a-w---a-m-k-̂---o-n ------------------------------------------------------------- pǒm-dì-chǎn-kít-wâ-koon-à-yâk-ton-sàwp-tǎm-kâw-moon
Myślałem / Myślałam, że chciałeś / chciałaś zamówić pizzę. ผม-/--ิฉั- ค-ดว่า ค-ณ --าก-ั่-พิซซ่า ผ- / ด---- ค----- ค-- อ------------- ผ- / ด-ฉ-น ค-ด-่- ค-ณ อ-า-ส-่-พ-ซ-่- ------------------------------------ ผม / ดิฉัน คิดว่า คุณ อยากสั่งพิซซ่า 0
p-̌--d-̀----̌--kí--w-̂-k-on--̀---̂--------p-́--sâ p-------------------------------------------------- p-̌---i---h-̌---i-t-w-̂-k-o---̀-y-̂---a-n---i-s-s-̂ --------------------------------------------------- pǒm-dì-chǎn-kít-wâ-koon-à-yâk-sàng-pís-sâ

Duże litery, duże uczucia

W reklamie pokazuje się wiele obrazków. Obrazki wzbudzają w nas szczególne zainteresowanie. Przyglądamy się im dłużej i intensywniej niż literom. Przez to lepiej przypominamy sobie te reklamy, w których pojawiają się obrazki. Obrazki wywołują również silne reakcje emocjonalne. Obrazki są przez mózg bardzo szybko rozpoznawane. Mózg wie natychmiast, co rysunek przedstawia. Litery funkcjonują inaczej niż obrazki. Są abstrakcyjnymi znakami. Dlatego na litery nasz mózg reaguje wolniej. Musi najpierw zrozumieć znaczenie słowa. Można by powiedzieć, że znaki muszą być przetłumaczone przez mózg. Za pomocą liter można też wywołać emocje. W tym celu trzeba tylko napisać tekst bardzo dużymi literami. Badania pokazują, że duże litery mają też duże działanie. Duże litery nie tylko bardziej rzucają się w oczy niż mniejsze. Wywołują też silniejsze reakcje emocjonalne. Dotyczy to zarówno uczuć pozytywnych, jak i negatywnych. Rozmiar przedmiotów był dla ludzi zawsze ważny. W zagrożeniu człowiek musi szybko reagować. A jeśli coś jest duże, jest też zwykle bardzo blisko! To, że duże obrazki wywołują silne reakcje, jest więc zrozumiałe. Mniej jasne jest to, dlaczego reagujemy też na duże litery. Litery nie są właściwie sygnałem dla mózgu. Mimo to mózg wykazuje wysoką aktywność, gdy widzi duże litery. Dla naukowców ten wynik jest bardzo interesujący. Pokazuje, jak ważne dla nas stały się litery. Nasz mózg w jakiś sposób nauczył się reagować na pismo…