Rozmówki

pl Zdania podrzędne z czy   »   de Nebensätze mit ob

93 [dziewięćdziesiąt trzy]

Zdania podrzędne z czy

Zdania podrzędne z czy

93 [dreiundneunzig]

Nebensätze mit ob

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski niemiecki Bawić się Więcej
Nie wiem, czy on mnie kocha. Ic- wei---i---- o- -r-mich----b-. I-- w--- n----- o- e- m--- l----- I-h w-i- n-c-t- o- e- m-c- l-e-t- --------------------------------- Ich weiß nicht, ob er mich liebt. 0
Nie wiem, czy on wróci. I-- --i- ni------- -- --rüc-k-mmt. I-- w--- n----- o- e- z----------- I-h w-i- n-c-t- o- e- z-r-c-k-m-t- ---------------------------------- Ich weiß nicht, ob er zurückkommt. 0
Nie wiem, czy on do mnie zadzwoni. I---w-i- nic-t,----e---------r-f-. I-- w--- n----- o- e- m--- a------ I-h w-i- n-c-t- o- e- m-c- a-r-f-. ---------------------------------- Ich weiß nicht, ob er mich anruft. 0
Czy on mnie kocha? Ob er-m-c- wo-l--i---? O- e- m--- w--- l----- O- e- m-c- w-h- l-e-t- ---------------------- Ob er mich wohl liebt? 0
Czy on wróci? O--e-----l--u---kkom-t? O- e- w--- z----------- O- e- w-h- z-r-c-k-m-t- ----------------------- Ob er wohl zurückkommt? 0
Czy on do mnie zadzwoni? O- -r--i---------nr---? O- e- m--- w--- a------ O- e- m-c- w-h- a-r-f-? ----------------------- Ob er mich wohl anruft? 0
Zadaję sobie pytanie, czy on o mnie myśli. Ich---ag---ic-,--- -r -n mi-h d----. I-- f---- m---- o- e- a- m--- d----- I-h f-a-e m-c-, o- e- a- m-c- d-n-t- ------------------------------------ Ich frage mich, ob er an mich denkt. 0
Zadaję sobie pytanie, czy on ma kogoś innego. Ich---a---m-ch, ob -r-e-ne--nde-e----. I-- f---- m---- o- e- e--- a----- h--- I-h f-a-e m-c-, o- e- e-n- a-d-r- h-t- -------------------------------------- Ich frage mich, ob er eine andere hat. 0
Zadaję sobie pytanie, czy on kłamie. I-h -ra-e --c-, -- -r-l--t. I-- f---- m---- o- e- l---- I-h f-a-e m-c-, o- e- l-g-. --------------------------- Ich frage mich, ob er lügt. 0
Czy on w ogóle o mnie myśli? Ob -- ---l--n m-ch de-k-? O- e- w--- a- m--- d----- O- e- w-h- a- m-c- d-n-t- ------------------------- Ob er wohl an mich denkt? 0
Czy on w ogóle ma inną? Ob -- -oh--ei-e---d----ha-? O- e- w--- e--- a----- h--- O- e- w-h- e-n- a-d-r- h-t- --------------------------- Ob er wohl eine andere hat? 0
Czy on w ogóle mówi prawdę? O---r w--- --e -a-rhe-t -ag-? O- e- w--- d-- W------- s---- O- e- w-h- d-e W-h-h-i- s-g-? ----------------------------- Ob er wohl die Wahrheit sagt? 0
Wątpię, czy on mnie naprawdę lubi. I-h z-ei--le--ob-er mi---wir----- -ag. I-- z-------- o- e- m--- w------- m--- I-h z-e-f-l-, o- e- m-c- w-r-l-c- m-g- -------------------------------------- Ich zweifele, ob er mich wirklich mag. 0
Wątpię, czy on do mnie napisze. I----we--ele, o--e---ir-s---eibt. I-- z-------- o- e- m-- s-------- I-h z-e-f-l-, o- e- m-r s-h-e-b-. --------------------------------- Ich zweifele, ob er mir schreibt. 0
Wątpię, czy on się ze mną ożeni. Ic- zwe-fele---b-e--mi-- -ei-at--. I-- z-------- o- e- m--- h-------- I-h z-e-f-l-, o- e- m-c- h-i-a-e-. ---------------------------------- Ich zweifele, ob er mich heiratet. 0
Czy on mnie naprawdę lubi? O- ---m--- woh--w-rk---h----? O- e- m--- w--- w------- m--- O- e- m-c- w-h- w-r-l-c- m-g- ----------------------------- Ob er mich wohl wirklich mag? 0
Czy on do mnie w ogóle napisze? O---r m---wo-- -c-re-b-? O- e- m-- w--- s-------- O- e- m-r w-h- s-h-e-b-? ------------------------ Ob er mir wohl schreibt? 0
Czy on się ze mną ożeni? O- e- m------h- -e--a--t? O- e- m--- w--- h-------- O- e- m-c- w-h- h-i-a-e-? ------------------------- Ob er mich wohl heiratet? 0

Jak mózg uczy się gramatyki?

Naukę naszego języka ojczystego rozpoczęliśmy jako niemowlęta. Dzieje się to całkiem automatycznie. Nie zauważamy tego. Nasz mózg podczas nauki musi jednak wykonać ogromną pracę. Kiedy uczymy się na przykład gramatyki, ma bardzo dużo pracy. Każdego dnia słyszy nowe rzeczy. Dostaje ciągle nowe impulsy. Mózg nie potrafi jednak przetworzyć każdego impulsu pojedynczo. Musi działać ekonomicznie. Dlatego jest zorientowany na regularność. Mózg zauważa to, co często słyszy. Zapisuje, jak często występuje określona rzecz. Z takich przykładów tworzy później gramatyczną regułę. Dzieci wiedzą, czy zdanie jest prawidłowe czy błędne. Nie wiedzą natomiast, dlaczego tak jest. Ich mózg zna reguły, nie ucząc się ich. Dorośli uczą się języków inaczej. Znają już struktury swojego języka ojczystego. Tworzą one podstawę dla nowych reguł gramatycznych. Żeby się uczyć, dorośli potrzebują jednak lekcji. Kiedy mózg uczy się gramatyki, ma stały system. Jest to widoczne na przykład w rzeczownikach i czasownikach. Są zapisywane w różnych obszarach mózgu. Podczas ich przetwarzania aktywne są różne regiony. Prostych reguł inaczej też się uczy niż reguł złożonych. Przy regułach złożonych kilka obszarów mózgu współpracuje ze sobą. Jak dokładnie mózg uczy się gramatyki, nie jest jeszcze zbadane. Wiadomo jednak, że teoretycznie może nauczyć się każdej gramatyki…