Rozmówki

pl Zdania podrzędne z czy   »   ro Propoziţii scundare cu sau

93 [dziewięćdziesiąt trzy]

Zdania podrzędne z czy

Zdania podrzędne z czy

93 [nouăzeci şi trei]

Propoziţii scundare cu sau

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski rumuński Bawić się Więcej
Nie wiem, czy on mnie kocha. Nu ş--- d--- m- i------. Nu ştiu dacă mă iubeşte. 0
Nie wiem, czy on wróci. Nu ş--- d--- s- î-------. Nu ştiu dacă se întoarce. 0
Nie wiem, czy on do mnie zadzwoni. Nu ş--- d--- m- s---. Nu ştiu dacă mă sună. 0
Czy on mnie kocha? Oa-- m- i------? Oare mă iubeşte? 0
Czy on wróci? Oa-- v--- î-----? Oare vine înapoi? 0
Czy on do mnie zadzwoni? Oa-- m- s---? Oare mă sună? 0
Zadaję sobie pytanie, czy on o mnie myśli. Mă î----- d--- s- g------- l- m---. Mă întreb dacă se gândeşte la mine. 0
Zadaję sobie pytanie, czy on ma kogoś innego. Mă î----- d--- a-- p- a--------. Mă întreb dacă are pe altcineva. 0
Zadaję sobie pytanie, czy on kłamie. Mă î----- d--- m----. Mă întreb dacă minte. 0
Czy on w ogóle o mnie myśli? Oa-- s- g------- l- m---? Oare se gândeşte la mine? 0
Czy on w ogóle ma inną? Oa-- a-- p- a--------? Oare are pe altcineva? 0
Czy on w ogóle mówi prawdę? Oa-- s---- a-------? Oare spune adevărul? 0
Wątpię, czy on mnie naprawdę lubi. Mă î------- c- m- p---- c- a-------. Mă îndoiesc că mă place cu adevărat. 0
Wątpię, czy on do mnie napisze. Mă î------- c- î-- s----. Mă îndoiesc că îmi scrie. 0
Wątpię, czy on się ze mną ożeni. Mă î------- c- s- î------ c- m---. Mă îndoiesc că se însoară cu mine. 0
Czy on mnie naprawdę lubi? Oa-- m- p---- c- a-------? Oare mă place cu adevărat? 0
Czy on do mnie w ogóle napisze? Oa-- î-- s----? Oare îmi scrie? 0
Czy on się ze mną ożeni? Oa-- s- î------ c- m---? Oare se însoară cu mine? 0

Jak mózg uczy się gramatyki?

Naukę naszego języka ojczystego rozpoczęliśmy jako niemowlęta. Dzieje się to całkiem automatycznie. Nie zauważamy tego. Nasz mózg podczas nauki musi jednak wykonać ogromną pracę. Kiedy uczymy się na przykład gramatyki, ma bardzo dużo pracy. Każdego dnia słyszy nowe rzeczy. Dostaje ciągle nowe impulsy. Mózg nie potrafi jednak przetworzyć każdego impulsu pojedynczo. Musi działać ekonomicznie. Dlatego jest zorientowany na regularność. Mózg zauważa to, co często słyszy. Zapisuje, jak często występuje określona rzecz. Z takich przykładów tworzy później gramatyczną regułę. Dzieci wiedzą, czy zdanie jest prawidłowe czy błędne. Nie wiedzą natomiast, dlaczego tak jest. Ich mózg zna reguły, nie ucząc się ich. Dorośli uczą się języków inaczej. Znają już struktury swojego języka ojczystego. Tworzą one podstawę dla nowych reguł gramatycznych. Żeby się uczyć, dorośli potrzebują jednak lekcji. Kiedy mózg uczy się gramatyki, ma stały system. Jest to widoczne na przykład w rzeczownikach i czasownikach. Są zapisywane w różnych obszarach mózgu. Podczas ich przetwarzania aktywne są różne regiony. Prostych reguł inaczej też się uczy niż reguł złożonych. Przy regułach złożonych kilka obszarów mózgu współpracuje ze sobą. Jak dokładnie mózg uczy się gramatyki, nie jest jeszcze zbadane. Wiadomo jednak, że teoretycznie może nauczyć się każdej gramatyki…