Rozmówki

pl Zdania podrzędne z czy   »   sv Bisatser med om

93 [dziewięćdziesiąt trzy]

Zdania podrzędne z czy

Zdania podrzędne z czy

93 [nittiotre]

Bisatser med om

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski szwedzki Bawić się Więcej
Nie wiem, czy on mnie kocha. J-g-v-- --t-- ---ha- ----a--m-g. J-- v-- i---- o- h-- ä----- m--- J-g v-t i-t-, o- h-n ä-s-a- m-g- -------------------------------- Jag vet inte, om han älskar mig. 0
Nie wiem, czy on wróci. J---ve--int---o--h-- k--me- t-l-b---. J-- v-- i---- o- h-- k----- t-------- J-g v-t i-t-, o- h-n k-m-e- t-l-b-k-. ------------------------------------- Jag vet inte, om han kommer tillbaka. 0
Nie wiem, czy on do mnie zadzwoni. Ja- -et --t-, om -an ---g-r----. J-- v-- i---- o- h-- r----- m--- J-g v-t i-t-, o- h-n r-n-e- m-g- -------------------------------- Jag vet inte, om han ringer mig. 0
Czy on mnie kocha? O----- -l---r -i-? O- h-- ä----- m--- O- h-n ä-s-a- m-g- ------------------ Om han älskar mig? 0
Czy on wróci? Om ha----m-e- ti-lb-k-? O- h-- k----- t-------- O- h-n k-m-e- t-l-b-k-? ----------------------- Om han kommer tillbaka? 0
Czy on do mnie zadzwoni? Om -a-------r---g? O- h-- r----- m--- O- h-n r-n-e- m-g- ------------------ Om han ringer mig? 0
Zadaję sobie pytanie, czy on o mnie myśli. Ja- -----r --g--o--h-- -ä-ke-----m--. J-- f----- m--- o- h-- t----- p- m--- J-g f-å-a- m-g- o- h-n t-n-e- p- m-g- ------------------------------------- Jag frågar mig, om han tänker på mig. 0
Zadaję sobie pytanie, czy on ma kogoś innego. J-g-f--ga--m--- o- --n --r-en -nn-n. J-- f----- m--- o- h-- h-- e- a----- J-g f-å-a- m-g- o- h-n h-r e- a-n-n- ------------------------------------ Jag frågar mig, om han har en annan. 0
Zadaję sobie pytanie, czy on kłamie. J-g -n---r,--m ha- l---er. J-- u------ o- h-- l------ J-g u-d-a-, o- h-n l-u-e-. -------------------------- Jag undrar, om han ljuger. 0
Czy on w ogóle o mnie myśli? Om-h-n --n--r--- --g? O- h-- t----- p- m--- O- h-n t-n-e- p- m-g- --------------------- Om han tänker på mig? 0
Czy on w ogóle ma inną? Om-ha- -ar--n-a--an? O- h-- h-- e- a----- O- h-n h-r e- a-n-n- -------------------- Om han har en annan? 0
Czy on w ogóle mówi prawdę? O- -a- säge- s-nn--g-n? O- h-- s---- s--------- O- h-n s-g-r s-n-i-g-n- ----------------------- Om han säger sanningen? 0
Wątpię, czy on mnie naprawdę lubi. J-g t--v--- p-, -t---a------l-g-n-ty--e-----mi-. J-- t------ p-- a-- h-- v-------- t----- o- m--- J-g t-i-l-r p-, a-t h-n v-r-l-g-n t-c-e- o- m-g- ------------------------------------------------ Jag tvivlar på, att han verkligen tycker om mig. 0
Wątpię, czy on do mnie napisze. J---t-i-l-r p----t----- -k-i-er----l----. J-- t------ p-- a-- h-- s------ t--- m--- J-g t-i-l-r p-, a-t h-n s-r-v-r t-l- m-g- ----------------------------------------- Jag tvivlar på, att han skriver till mig. 0
Wątpię, czy on się ze mną ożeni. Jag--vivlar-p---a-t h-n -i-l---fta-----med m--. J-- t------ p-- a-- h-- v--- g---- s-- m-- m--- J-g t-i-l-r p-, a-t h-n v-l- g-f-a s-g m-d m-g- ----------------------------------------------- Jag tvivlar på, att han vill gifta sig med mig. 0
Czy on mnie naprawdę lubi? O---a- -erkl------yc--r----m--? O- h-- v-------- t----- o- m--- O- h-n v-r-l-g-n t-c-e- o- m-g- ------------------------------- Om han verkligen tycker om mig? 0
Czy on do mnie w ogóle napisze? O- h-n -k-i--r---l- -i-? O- h-- s------ t--- m--- O- h-n s-r-v-r t-l- m-g- ------------------------ Om han skriver till mig? 0
Czy on się ze mną ożeni? O-------ift-- si- me--mig? O- h-- g----- s-- m-- m--- O- h-n g-f-e- s-g m-d m-g- -------------------------- Om han gifter sig med mig? 0

Jak mózg uczy się gramatyki?

Naukę naszego języka ojczystego rozpoczęliśmy jako niemowlęta. Dzieje się to całkiem automatycznie. Nie zauważamy tego. Nasz mózg podczas nauki musi jednak wykonać ogromną pracę. Kiedy uczymy się na przykład gramatyki, ma bardzo dużo pracy. Każdego dnia słyszy nowe rzeczy. Dostaje ciągle nowe impulsy. Mózg nie potrafi jednak przetworzyć każdego impulsu pojedynczo. Musi działać ekonomicznie. Dlatego jest zorientowany na regularność. Mózg zauważa to, co często słyszy. Zapisuje, jak często występuje określona rzecz. Z takich przykładów tworzy później gramatyczną regułę. Dzieci wiedzą, czy zdanie jest prawidłowe czy błędne. Nie wiedzą natomiast, dlaczego tak jest. Ich mózg zna reguły, nie ucząc się ich. Dorośli uczą się języków inaczej. Znają już struktury swojego języka ojczystego. Tworzą one podstawę dla nowych reguł gramatycznych. Żeby się uczyć, dorośli potrzebują jednak lekcji. Kiedy mózg uczy się gramatyki, ma stały system. Jest to widoczne na przykład w rzeczownikach i czasownikach. Są zapisywane w różnych obszarach mózgu. Podczas ich przetwarzania aktywne są różne regiony. Prostych reguł inaczej też się uczy niż reguł złożonych. Przy regułach złożonych kilka obszarów mózgu współpracuje ze sobą. Jak dokładnie mózg uczy się gramatyki, nie jest jeszcze zbadane. Wiadomo jednak, że teoretycznie może nauczyć się każdej gramatyki…