ಭಾಷೆಗಳು ಉದ್ವಿಗ್ನತೆ ಮತ್ತು ಅಂಶವನ್ನು ಹೇಗೆ ಎನ್ಕೋಡ್ ಮಾಡುತ್ತವೆ?

ಭಾಷೆಗಳು ಹೇಗೆ ಕಾಲಾವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುವುವು ಎಂಬುದು ಆಸಕ್ತಿಕರವಾಗಿದೆ.

ಕಾಲಾವಸ್ಥೆ ಎಂದರೆ, ಕ್ರಿಯೆ ಯಾವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುವುದು - ಭೂತಕಾಲ, ವರ್ತಮಾನ ಅಥವಾ ಭವಿಷ್ಯತ್.

ಆಸ್ಪೆಕ್ಟ್ ಅಥವಾ ದೃಷ್ಟಿ ಅದು ಕ್ರಿಯೆಯ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಿರುವಿಕೆಯನ್ನು, ಮುಂದುವರೆಯುವಿಕೆಯನ್ನು ಅಥವಾ ಮುಂದುವರಿದಿರುವಿಕೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುವುದು.

ಅನೇಕ ಭಾಷೆಗಳು ಕಾಲಾವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳ ಅಂತ್ಯದ ಪ್ರತ್ಯಯಗಳ ಮೂಲಕ ಸೂಚಿಸುವುವು.

ಆಸ್ಪೆಕ್ಟ್ಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಅದನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಮಾರ್ಗಗಳು ಭಾಷೆಗೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ಬಹಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗಿರುತ್ತವೆ.

ಹೊಂದಲು ಪ್ರಯೋಗಿಸಲಾಗುವ ಕೆಲವು ಸಂಯೋಜನೆಗಳು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ‘is running‘ ಅಥವಾ ‘was running‘ ಆಗಬಹುದು.

ಸಹ, ಕೆಲವು ಭಾಷೆಗಳು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಚೈನೀಸ್ ಭಾಷೆ, ಕಾಲಾವಸ್ಥೆಯ ಸೂಚನೆಗೆ ಪ್ರತ್ಯಯಗಳನ್ನು ಬಳಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಆದ್ದರಿಂದ, ಭಾಷೆಗಳು ಕಾಲಾವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಆಸ್ಪೆಕ್ಟ್ಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಂಕೇತಿಸುವುವು ಎಂಬುದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಭಾಷೆಯ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿಸುವ ವಿಚಾರ.