वाक्प्रयोग पुस्तक

शिकण्याने मेंदू बदलतो

जे अनेकदा योजना आखतात त्यांचा देह कोरला जातो. पण एखाद्याच्या मेंदूचा अभ्यास करणे वरवर पाहता शक्य आहे. याचा अर्थ असा कि, भाषा शिकण्यासाठी जास्त प्रतिभेची गरज असते. त्याचप्रमाणे नियमितपणे सराव करणे महत्त्वाचे आहे. कारण सरावाने मेंदूमध्ये सकारात्मक रचनेचा प्रभाव होऊ शकतो. अर्थात, भाषांसाठी एक विशेष प्रतिभा असणे हे सहसा आनुवंशिक आहे. तरीसुद्धा, सघन अभ्यास मेंदूची विशिष्ट रचना बदलू शकतो. संभाषणाच्या केंद्राचा आवाज वाढत असतो. भरपूर सराव करणार्‍या लोकांच्या चेतापेशी देखील बदलल्या जातात. मेंदू हा अपरिवर्तनीय होता ही दीर्घविश्वासनीय गोष्ट होती. विश्वास होता: आपण जे लहान मुलांप्रमाणे शिकत नाही, आपण ते कधीच शिकू शकत नाही. मेंदू संशोधक, तथापि, एका पूर्णपणे भिन्न निष्कर्षावर आलेले आहेत. ते आपला मेंदू आयुष्यभरासाठी चपळ राहतो हे दर्शविण्यात सक्षम झाले होते. तुम्ही हे म्हणू शकता कि तो स्नायूप्रमाणे काम करतो. त्यामुळे तो वाढत्या वयानुसार वाढ सुरू ठेवू शकतो. मेंदू मध्ये प्रत्येक आज्ञेवर प्रक्रिया केली जाते. परंतु जेव्हा वापर केला जातो तेव्हा तो चांगल्या प्रकारे आज्ञेवर प्रक्रिया करू शकतो. त्याला आपण हे म्हणू शकतो कि, तो अधिक कार्यक्षमतेने आणि वेगवान कार्य करतो. हे तत्त्व तरूण व वृद्ध लोक दोन्हींसाठी तितकेच खरे आहे. पण ते अत्यावश्यक नाही कि, व्यक्तीचा अभ्यास हा त्याच्या मेंदूच्या अभ्यासासाठी असतो. वाचन हा सुद्धा एक चांगला सराव आहे. आव्हानात्मक साहित्य विशेषतः आपल्या उच्चार केंद्राला प्रोत्साहित करते. याचा अर्थ आपला शब्दसंग्रह वाढत जातो. याशिवाय, आपली भाषेविषयीची भावना सुधारली जाते. मनोरंजक काय आहे तर फक्त उच्चार केंद्र भाषेवर प्रक्रिया करत नाही. जे क्षेत्र कृतीकौशल्ये नियंत्रीत करते ते नवीन विषयावर देखील प्रक्रिया करते. त्यामुळे शक्य तितक्या वेळी संपूर्ण मेंदूला उत्तेजित करणे महत्वाचे आहे. म्हणून: तुमच्या शरीराचा आणि मेंदूचा अभ्यास करा!