Rozmówki

Język nauki

© elisabetta figus - Fotolia | bambino che guarda la pioggia che cade dal vetro
ar AR de DE em EM en EN es ES fr FR it IT ja JA pt PT px PX zh ZH af AF be BE bg BG bn BN bs BS ca CA cs CS el EL eo EO et ET fa FA fi FI he HE hr HR hu HU id ID ka KA kk KK kn KN ko KO lt LT lv LV mr MR nl NL nn NN pa PA pl PL ro RO ru RU sk SK sq SQ sr SR sv SV tr TR uk UK vi VI

Język nauki

Język nauki to język specyficzny. Jest używany do fachowych dyskusji. Jest stosowany również w publikacjach naukowych. Dawniej istniały spójne języki naukowe. Na terenie Europy w kręgach naukowych dominowała łacina. Natomiast dzisiaj najważniejszym językiem nauki jest angielski. Języki naukowe to języki specjalistyczne. Zawierają bardzo dużo szczególnych pojęć. Ich najważniejszymi cechami są standaryzacja i formalizacja. Niektórzy mówią, że naukowcy świadomie mówią w sposób niezrozumiały. Jeśli coś jest skomplikowane, sprawia wrażenie bardziej inteligentnego. Ale nauka zorientowana jest na prawdzie. Dlatego powinni używać języka neutralnego. Na retoryczne elementy czy niejasne frazesy nie ma miejsca. Jest jednak wiele przykładów języka nad wyraz skomplikowanego. A język skomplikowany wydaje się ludziom fascynujący! Badania potwierdzają, że bardziej ufamy trudniejszemu językowi. Osoby badane miały odpowiedzieć na kilka pytań. Musiały przy tym wybrać między kilkoma odpowiedziami. Niektóre odpowiedzi były prosto sformułowane, inne bardzo skomplikowanie. Większość osób badanych decydowała się na złożone odpowiedzi. Te jednak nie miały żadnego sensu! Osoby badane dały się oczarować językiem. Chociaż treść była absurdalna, forma zrobiła na nich wrażenie. Jednak pisanie skomplikowane nie jest zawsze sztuką. Przekształcenia prostych treści w język złożony można się nauczyć. Natomiast wyrażenie rzeczy trudnych prostym językiem nie jest takie łatwe. Czasami coś prostego jest więc naprawdę złożone…