کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   pt Trabalhar

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [cinquenta e cinco]

Trabalhar

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی پرتغالی (PT) بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ Em que é que você trabalha? Em que é que você trabalha? 1
‫شوهر من پزشک است.‬ O meu marido é médico. O meu marido é médico. 1
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ Eu trabalho em part-time como enfermeira. Eu trabalho em part-time como enfermeira. 1
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ Em breve receberemos a reforma. Em breve receberemos a reforma. 1
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ Mas os impostos são elevados. Mas os impostos são elevados. 1
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد) است).‬ E a segurança social é cara. E a segurança social é cara. 1
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ O que é que queres ser um dia mais tarde? O que é que queres ser um dia mais tarde? 1
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ Eu quero ser engenheiro. Eu quero ser engenheiro. 1
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ Eu quero tirar um curso superior. Eu quero tirar um curso superior. 1
‫من کارآموز هستم.‬ Eu sou estagiário. Eu sou estagiário. 1
‫درآمدم زیاد نیست.‬ Eu não ganho muito. Eu não ganho muito. 1
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ Eu estou a fazer um estágio no estrangeiro. Eu estou a fazer um estágio no estrangeiro. 1
‫این رئیس من است.‬ Este é o meu chefe. Este é o meu chefe. 1
‫من همکارهای مهربانی (خوبی) دارم.‬ Eu tenho colegas simpáticos. Eu tenho colegas simpáticos. 1
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ À hora do almoço vamos sempre à cantina. À hora do almoço vamos sempre à cantina. 1
‫من به دنبال کار هستم.‬ Eu estou à procura de emprego. Eu estou à procura de emprego. 1
‫یک سال است که بیکارم.‬ Eu já estou desempregado /-a há um ano. Eu já estou desempregado /-a há um ano. 1
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ Neste país há demasiados desempregados. Neste país há demasiados desempregados. 1

بارگذاری MP3 (.زیپ فایل‌ها)

ویدئویی یافت نشد!

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬