کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   sr Радити

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [педесет и пет]

55 [pedeset i pet]

Радити

[Raditi]

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی صربی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ Шта сте по занимању? Шта сте по занимању? 1
Šta s-- -----niman--? Šta ste po zanimanju?
‫شوهر من پزشک است.‬ Мој муж је по занимању доктор. Мој муж је по занимању доктор. 1
Moj --ž -- -o za-i-anju -ok--r. Moj muž je po zanimanju doktor.
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ Ја радим пола радног времена као медицинска сестра. Ја радим пола радног времена као медицинска сестра. 1
Ja radi---ola--a--og-v-emena --o-med-c-nsk- se----. Ja radim pola radnog vremena kao medicinska sestra.
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ Ускоро ћемо добити пензију. Ускоро ћемо добити пензију. 1
Usko-- --e-o------i--enzij-. Uskoro ćemo dobiti penziju.
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ Али су порези високи. Али су порези високи. 1
A-- su-p-rez--v-s-ki. Ali su porezi visoki.
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد) است).‬ И здравствено осигурање је високо. И здравствено осигурање је високо. 1
I z----s-v-no-o--gu-a--e -- ------. I zdravstveno osiguranje je visoko.
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ Шта желиш једном постати? Шта желиш једном постати? 1
Št- -eli---ed--- -o-tati? Šta želiš jednom postati?
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ Ја желим постати инжењер. Ја желим постати инжењер. 1
Ja --lim pos--t- i----j-r. Ja želim postati inženjer.
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ Желим да студирам на универзитету. Желим да студирам на универзитету. 1
Ž-lim -- -tud--a---- -nive----et-. Želim da studiram na univerzitetu.
‫من کارآموز هستم.‬ Ја сам приправник. Ја сам приправник. 1
J- sam ---pr--ni-. Ja sam pripravnik.
‫درآمدم زیاد نیست.‬ Ја не зарађујем много. Ја не зарађујем много. 1
Ja------ra-u--m-m-ogo. Ja ne zarađujem mnogo.
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ Ја одрађујем приправнички стаж у иностранству. Ја одрађујем приправнички стаж у иностранству. 1
J--odra-u--m -ripr-v---ki---a- --in--t-a-stvu. Ja odrađujem pripravnički staž u inostranstvu.
‫این رئیس من است.‬ Ово је мој шеф. Ово је мој шеф. 1
Ovo-j--m-j-še-. Ovo je moj šef.
‫من همکارهای مهربانی (خوبی) دارم.‬ Имам драге колеге. Имам драге колеге. 1
I-----rag- -oleg-. Imam drage kolege.
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ У подне увек идемо у кантину. У подне увек идемо у кантину. 1
U --------ek---em- u -a-ti-u. U podne uvek idemo u kantinu.
‫من به دنبال کار هستم.‬ Ја тражим радно место. Ја тражим радно место. 1
J- -ra--m---dn- me--o. Ja tražim radno mesto.
‫یک سال است که بیکارم.‬ Ја сам већ годину дана незапослен / незапослена. Ја сам већ годину дана незапослен / незапослена. 1
Ja --m v-ć go---- d-na -ez--o--en-- -ez---slen-. Ja sam već godinu dana nezaposlen / nezaposlena.
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ У овој земљи има превише незапослених. У овој земљи има превише незапослених. 1
U ov-j z--lj- --a-p---iše-n-z---s---i-. U ovoj zemlji ima previše nezaposlenih.

بارگذاری MP3 (.زیپ فایل‌ها)

ویدئویی یافت نشد!

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬