वाक्प्रयोग पुस्तक

शिक्षण आणि भावना

आम्ही जेव्हा परदेशी भाषेत संप्रेषण करू शकतो तेव्हा आनंदी असतो. आम्हाल स्वतःच्या शिक्षणातील प्रगतीचा अभिमान आहे. तसेच आम्ही यशस्वी नाही झालो तर, आम्ही अस्वस्थ किंवा निराश होतो. त्यामुळे विविध भावना शिक्षणाशी संबंधित आहेत. नवीन अभ्यासक्रम मनोरंजनास पात्र ठरत आहेत. शिकत असताना भावना एक महत्वाची भूमिका पार पडतात असे ते दर्शवितात. कारण, आमच्या भावना शिक्षणात यशाचे प्रभावी कारण बनते. शिक्षण आमच्या मेंदूसाठी नेहमी एक "समस्या" आहे. आणि ते ही समस्या सोडविण्यास इच्छुक आहे. ते यशस्वी होईल किंवा नाही हे आमच्या भावनावर अवलंबून असते. आम्ही समस्या सोडवू शकतो असे वाटले तर आम्हाला विश्वास आहे असे समजले जाते. ही भावनिक स्थिरता शिक्षणात आम्हाला मदत करते. सकारात्मक विचार आमच्या बौद्धिक क्षमतेस प्रोत्साहन देतो. दुसरीकडे, तणावाखाली शिकणे बरोबर काम करत नाही. शंका किंवा काळजी चांगल्या कामगिरीस मदत करते. आम्ही विशेषतः असमाधानकारकपणे शिकतो जेव्हा आपण भयभीत असतो. त्या बाबतीत, आमचा मेंदू अगदी नवीन सामग्री संचयित करू शकत नाही. त्यामुळे शिकत असताना नेहमी उद्युक्त करणे महत्त्वाचे आहे. त्यामुळे भावना शिक्षणात परिणाम घडवितात. पण शिक्षण हे देखील आमच्या भावनांना प्रभावी करते. जी घटनांवर प्रक्रिया करते तीच भावना प्रक्रियेस देखील वापरली जाते. त्यामुळे शिक्षण आपल्याला आनंदी बनवू शकते, आणि जे आनंदी आहेत ते चांगले शिकू शकतात. अर्थात शिकणे हे नेहमीच मजेदार असेल असे नाही, ते कंटाळवाणेसुद्धा असू शकते. या कारणासाठी आपण नेहमी लहान उद्दिष्टे निश्चित करावी. यामुळे आपल्या मेंदूवर अतिशय ताण येणार नाही. आणि आम्ही आमच्या अपेक्षा पूर्ण करू शकतो याची हमी आम्ही देतो. आमचं यश एक पुरस्कार आहे जो कि नंतर पुन्हा आम्हाला प्रोत्साहन देतो. त्यामुळे: काहीतरी शिकू- आणि ते शिकत असताना स्मितहास्य करु!