Guia de conversação

pt Orações subordinadas com se   »   ro Propoziţii scundare cu sau

93 [noventa e três]

Orações subordinadas com se

Orações subordinadas com se

93 [nouăzeci şi trei]

Propoziţii scundare cu sau

Escolha como deseja ver a tradução:   
Português (PT) Romeno Tocar mais
Eu não sei se ele me ama. Nu -ti---a---mă--u--ş--. Nu ştiu dacă mă iubeşte. N- ş-i- d-c- m- i-b-ş-e- ------------------------ Nu ştiu dacă mă iubeşte. 0
Eu não sei se ele vai voltar. N- -ti--da-ă -e -nt-ar--. Nu ştiu dacă se întoarce. N- ş-i- d-c- s- î-t-a-c-. ------------------------- Nu ştiu dacă se întoarce. 0
Eu não sei se ele me vai telefonar. N--şti---a-- m--s-nă. Nu ştiu dacă mă sună. N- ş-i- d-c- m- s-n-. --------------------- Nu ştiu dacă mă sună. 0
Será que ele me ama? O-r- mă-iub-şte? Oare mă iubeşte? O-r- m- i-b-ş-e- ---------------- Oare mă iubeşte? 0
Será que ele vai voltar? Oa-- -in- îna---? Oare vine înapoi? O-r- v-n- î-a-o-? ----------------- Oare vine înapoi? 0
Será que ele me vai telefonar? O-re mă ---ă? Oare mă sună? O-r- m- s-n-? ------------- Oare mă sună? 0
Eu pergunto-me se ele pensa em mim. Mă-în-reb ---ă -- --nd---- -a-m-ne. Mă întreb dacă se gândeşte la mine. M- î-t-e- d-c- s- g-n-e-t- l- m-n-. ----------------------------------- Mă întreb dacă se gândeşte la mine. 0
Eu pergunto-me se ele tem outra. M-------- ---- ----p- ---c-nev-. Mă întreb dacă are pe altcineva. M- î-t-e- d-c- a-e p- a-t-i-e-a- -------------------------------- Mă întreb dacă are pe altcineva. 0
Eu pergunto-me se ele está a mentir. M- --tre--dacă --nt-. Mă întreb dacă minte. M- î-t-e- d-c- m-n-e- --------------------- Mă întreb dacă minte. 0
Será que ele pensa em mim? O-re--- ----eş----a--in-? Oare se gândeşte la mine? O-r- s- g-n-e-t- l- m-n-? ------------------------- Oare se gândeşte la mine? 0
Será que ele tem outra? Oar- -re--e-----i-eva? Oare are pe altcineva? O-r- a-e p- a-t-i-e-a- ---------------------- Oare are pe altcineva? 0
Será que ele diz a verdade? O----sp--e---evăr-l? Oare spune adevărul? O-r- s-u-e a-e-ă-u-? -------------------- Oare spune adevărul? 0
Eu duvido que ele goste realmente de mim. M------iesc că m- p---e--u--dev---t. Mă îndoiesc că mă place cu adevărat. M- î-d-i-s- c- m- p-a-e c- a-e-ă-a-. ------------------------------------ Mă îndoiesc că mă place cu adevărat. 0
Eu duvido que ele me escreva. M----do--s---- î-- -cr--. Mă îndoiesc că îmi scrie. M- î-d-i-s- c- î-i s-r-e- ------------------------- Mă îndoiesc că îmi scrie. 0
Eu duvido que ele se case comigo. Mă -n---esc -- -e--nsoar---- -i--. Mă îndoiesc că se însoară cu mine. M- î-d-i-s- c- s- î-s-a-ă c- m-n-. ---------------------------------- Mă îndoiesc că se însoară cu mine. 0
Será que ele realmente gosta de mim? Oare-mă-pla-e c- a-ev-r-t? Oare mă place cu adevărat? O-r- m- p-a-e c- a-e-ă-a-? -------------------------- Oare mă place cu adevărat? 0
Será que ele me vai escrever? O-re-î---s-r--? Oare îmi scrie? O-r- î-i s-r-e- --------------- Oare îmi scrie? 0
Será que ele se vai casar comigo? O--e-se---soa-ă-c- -i-e? Oare se însoară cu mine? O-r- s- î-s-a-ă c- m-n-? ------------------------ Oare se însoară cu mine? 0

Como é que o cérebro aprende a gramática?

Quando somos bebés começamos a aprender a nossa língua materna. Isto acontece de uma forma automática. Não nos apercebemos. Mas para aprendermos o cérebro precisa de fazer um grande esforço. A aprendizagem da gramática, por exemplo, envolve um grande esforço. Todos os dias ouvirá coisas novas. Recebe constantemente novos estímulos. Todavia, o cérebro não consegue processar os estímulos isoladamente. Tem que fazê-lo de uma forma económica. Por isso, ele orienta-se pelas regularidades linguísticas. O cérebro recorda-se daquilo que ouve com frequência. Ele regista a frequência com que uma dada coisa acontece. É, então, a partir destes exemplos que ele constrói uma regra gramatical. As crianças sabem se uma frase é verdadeira ou falsa. Elas não sabem, porém, qual é a justificação. O cérebro delas conhece as regras sem que elas as tenham estudado. Os adultos aprendem línguas de uma outra maneira. Já conhecem as estruturas da sua língua materna. Elas constituem a base para as novas regras gramaticais. Mas para aprenderem, os adultos precisam de ter aulas. Ao aprender a gramática, o cérebro constrói um sistema rígido. Como são exemplo disso os nomes e os verbos. São armazenados em diferentes regiões do cérebro. Durante o seu processamento há diversas regiões que se encontram ativas. Mesmo as regras simples são aprendidas de um modo diferente do que o das regras complexas. No caso das regras complexas, são várias as regiões do cérebro envolvidas. Como exatamente o cérebro aprende a gramática, ainda não foi completamente elucidado pelos especialistas. No entanto, sabe-se que teoricamente pode-se aprender qualquer gramática...