Κ-ντεύ-υ---να --ού-- σ---ύ-τ-ξ-.
Κοντεύουμε να βγούμε σε σύνταξη.
Κ-ν-ε-ο-μ- ν- β-ο-μ- σ- σ-ν-α-η-
--------------------------------
Κοντεύουμε να βγούμε σε σύνταξη. 0 K----ú-u-- n--b--ú-e----sý---xē.Konteúoume na bgoúme se sýntaxē.K-n-e-o-m- n- b-o-m- s- s-n-a-ē---------------------------------Konteúoume na bgoúme se sýntaxē.
Α-----ι φόροι-------υψ--οί.
Αλλά οι φόροι είναι υψηλοί.
Α-λ- ο- φ-ρ-ι ε-ν-ι υ-η-ο-.
---------------------------
Αλλά οι φόροι είναι υψηλοί. 0 Al-á oi --ó--i eínai-ypsē-o-.Allá oi phóroi eínai ypsēloí.A-l- o- p-ó-o- e-n-i y-s-l-í------------------------------Allá oi phóroi eínai ypsēloí.
Θέ-ω να-σπου-ά---στ--πα--πισ-ήμ-ο.
Θέλω να σπουδάσω στο πανεπιστήμιο.
Θ-λ- ν- σ-ο-δ-σ- σ-ο π-ν-π-σ-ή-ι-.
----------------------------------
Θέλω να σπουδάσω στο πανεπιστήμιο. 0 T--lō--a sp----sō-----p-nepist----.Thélō na spoudásō sto panepistḗmio.T-é-ō n- s-o-d-s- s-o p-n-p-s-ḗ-i-.-----------------------------------Thélō na spoudásō sto panepistḗmio.
Αυ--ς είνα- -ο-αφε-τ-κό μ--.
Αυτός είναι το αφεντικό μου.
Α-τ-ς ε-ν-ι τ- α-ε-τ-κ- μ-υ-
----------------------------
Αυτός είναι το αφεντικό μου. 0 A-tó- e---i--o a--en--k--m--.Autós eínai to aphentikó mou.A-t-s e-n-i t- a-h-n-i-ó m-u------------------------------Autós eínai to aphentikó mou.
Σε-α-τ- -η ---α--πά-χ-υ---π-ρ-ολ-κά-πο---- -ν-ρ--ι.
Σε αυτή τη χώρα υπάρχουν υπερβολικά πολλοί άνεργοι.
Σ- α-τ- τ- χ-ρ- υ-ά-χ-υ- υ-ε-β-λ-κ- π-λ-ο- ά-ε-γ-ι-
---------------------------------------------------
Σε αυτή τη χώρα υπάρχουν υπερβολικά πολλοί άνεργοι. 0 Se--u---t----ṓra-y-ár---u--yper-o--k- --l-o----e-g-i.Se autḗ tē chṓra ypárchoun yperboliká polloí ánergoi.S- a-t- t- c-ṓ-a y-á-c-o-n y-e-b-l-k- p-l-o- á-e-g-i------------------------------------------------------Se autḗ tē chṓra ypárchoun yperboliká polloí ánergoi.
Më shumë gjuhë
Klikoni mbi një flamur!
Nё kёtё vend ka shumё tё papunё.
Σε αυτή τη χώρα υπάρχουν υπερβολικά πολλοί άνεργοι.
Se autḗ tē chṓra ypárchoun yperboliká polloí ánergoi.
Shumica e njerëzve e mbajnë mend ditën e parë të shkollës.
Sidoqoftë, ata nuk kujtojnë më atë që ka ndodhur më parë.
Gjatë viteve tona të para të jetës, ne nuk kemi pothuajse asnjë kujtim.
Por pse ndodh kjo?
Pse nuk mund të kujtojmë çfarë kemi përjetuar kur ishim bebe?
Arsyeja gjendet tek zhvillimi ynë.
Gjuha dhe kujtesa zhvillohen përafërsisht në të njëjtën kohë.
Njeriu ka nevojë për gjuhë që të mund të mbajë mend diçka.
Kjo do të thotë se duhet të ketë fjalë për atë që po përjeton.
Shkencëtarët kanë kryer teste të ndryshme tek fëmijët.
Ata bënë një zbulim interesant.
Sapo fëmijët mësojnë të flasin, ata harrojnë gjithçka që kanë përjetuar më parë.
Pra, fillimi i gjuhës është gjithashtu fillimi i kujtesës.
Fëmijët mësojnë shumë gjatë tre viteve të para të jetës.
Ata përjetojnë çdo ditë gjëra të reja.
Në këtë moshë, ata kanë shumë përvoja të rëndësishme.
Megjithatë, të gjitha harrohen.
Psikologët e quajnë këtë fenomen “amnezia infantile”.
Mbeten vetëm gjërat, të cilat fëmija mundet t'i emërojë.
Kujtesa autobiografike ruan përvojat personale.
Funksionon si një ditar.
Në të ruhet çdo gjë e rëndësishme e jetës tonë.
Kujtesa autobiografike formon kështu identitetin e njeriut.
Sidoqoftë, zhvillimi i saj varet nga mësimi i gjuhës amtare.
Vetëm përmes gjuhës ne mund të aktivizojmë kujtesën tonë.
Sigurisht, gjërat që ne përjetojmë si bebe nuk janë zhdukur vërtet.
Ato ruhen diku në trurin tonë.
Por ne nuk mund t'i kujtojmë më… – sa keq vërtet, apo jo?