Πο--ε-ναι --σ--ση -ου -εωφ--ε-ο-;
Πού είναι η στάση του λεωφορείου;
Π-ύ ε-ν-ι η σ-ά-η τ-υ λ-ω-ο-ε-ο-;
---------------------------------
Πού είναι η στάση του λεωφορείου; 0 P---eí-ai --s---- --- le--h-reíou?Poú eínai ē stásē tou leōphoreíou?P-ú e-n-i ē s-á-ē t-u l-ō-h-r-í-u-----------------------------------Poú eínai ē stásē tou leōphoreíou?
Π--π-- -α---νω-μ-τε-ι-ί-ασ-;
Πρέπει να κάνω μετεπιβίβαση;
Π-έ-ε- ν- κ-ν- μ-τ-π-β-β-σ-;
----------------------------
Πρέπει να κάνω μετεπιβίβαση; 0 Pr-pe- -a-kán- -ete-i--bas-?Prépei na kánō metepibíbasē?P-é-e- n- k-n- m-t-p-b-b-s-?----------------------------Prépei na kánō metepibíbasē?
Πρ-πει--α----έβ-τε---ώ.
Πρέπει να κατέβετε εδώ.
Π-έ-ε- ν- κ-τ-β-τ- ε-ώ-
-----------------------
Πρέπει να κατέβετε εδώ. 0 Pr-pe--n- k--éb-te----.Prépei na katébete edṓ.P-é-e- n- k-t-b-t- e-ṓ------------------------Prépei na katébete edṓ.
Πρέ--ι ------έ-----από--ην π--ω-π-ρ-α.
Πρέπει να κατέβετε από την πίσω πόρτα.
Π-έ-ε- ν- κ-τ-β-τ- α-ό τ-ν π-σ- π-ρ-α-
--------------------------------------
Πρέπει να κατέβετε από την πίσω πόρτα. 0 P-épe- na--a--be---apó--ē--pís- pó-ta.Prépei na katébete apó tēn písō pórta.P-é-e- n- k-t-b-t- a-ó t-n p-s- p-r-a---------------------------------------Prépei na katébete apó tēn písō pórta.
Πότ- ανα------ο τ--------ς σ--μός-το- -ε---;
Πότε αναχωρεί ο τελευταίος συρμός του μετρό;
Π-τ- α-α-ω-ε- ο τ-λ-υ-α-ο- σ-ρ-ό- τ-υ μ-τ-ό-
--------------------------------------------
Πότε αναχωρεί ο τελευταίος συρμός του μετρό; 0 P--- --a---reí-----l--ta-os-s---ós t-u----r-?Póte anachōreí o teleutaíos syrmós tou metró?P-t- a-a-h-r-í o t-l-u-a-o- s-r-ó- t-u m-t-ó----------------------------------------------Póte anachōreí o teleutaíos syrmós tou metró?
Τό-- ---πε- ---πλ--ώ--τε-π-όστι--.
Τότε πρέπει να πληρώσετε πρόστιμο.
Τ-τ- π-έ-ε- ν- π-η-ώ-ε-ε π-ό-τ-μ-.
----------------------------------
Τότε πρέπει να πληρώσετε πρόστιμο. 0 Tót- pr---- -a pl-----t- --óst--o.Tóte prépei na plērṓsete próstimo.T-t- p-é-e- n- p-ē-ṓ-e-e p-ó-t-m-.----------------------------------Tóte prépei na plērṓsete próstimo.
Se përse ne flasim me njëri tjetrin, është e qartë.
Ne duam të shkëmbejmë ide dhe të kuptohemi me njëri tjetrin.
Sesi u zhvillua gjuha është jo shumë e qartë.
Për këtë ekzistojnë teori të ndryshme.
Megjithatë, një gjë është e sigurt, gjuha është një fenomen shumë i vjetër.
Karakteristika të caktuara fizike ishin një parakusht për të folur.
Ato ishin të domosdoshme për të formuar tinguj.
Edhe neandertalët kishin aftësinë të përdorin zërin e tyre.
Kjo i diferencoi ata nga kafshët.
Për më tepër, një zë i fortë dhe i vendosur ishte i rëndësishëm për mbrojtjen.
Me të mund të kërcënonin ose frikësonin armiqtë.
Në atë kohë u shpikën mjetet e punës dhe zjarri.
Këto dije duhej të transmetoheshin tek të tjerët.
Gjuha ishte e rëndësishme edhe për gjuetinë në grupe.
Qysh 2 milion vjet më parë kishte një formë të thjeshtë komunikimi mes njerëzve.
Elementet e para gjuhësore ishin shenjat dhe gjestet.
Por njerëzit donin të komunikonin edhe në errësirë.
Për më tepër, ata duhej të ishin në gjendje të bisedonin pa e parë njëri tjetrin.
Prandaj u zhvillua zëri që zëvendësoi shenjat.
Gjuha, në kuptimin që ka sot, është më e vjetër se 50000 vjet.
Kur Homo sapiens u largua nga Afrika, gjuha u shpërnda nëpër botë.
Gjuhët u ndanë nga njëra tjetra në rajone të ndryshme.
Kështu u zhvilluan familje të ndryshme gjuhësore.
Megjithëse ato përmbanin vetëm themelet e sistemeve gjuhësore të mëvonshme.
Gjuhët e para ishin shumë më pak të ndërlikuara sesa gjuhët e sotme.
Ato u zhvilluan më tej përmes gramatikës, fonologjisë dhe semantikës.
Mund të thuhet se gjuhë të ndryshme paraqesin zgjidhje të ndryshme.
Problemi ka qenë gjithmonë i njëjti: si të shpreh atë që mendoj?