Ն---- ակն-ցը մոռ---- է:
Նա իր ակնոցը մոռացել է:
Ն- ի- ա-ն-ց- մ-ռ-ց-լ է-
-----------------------
Նա իր ակնոցը մոռացել է: 0 Na--- akno-----mor-ats’y---eNa ir aknots’y morrats’yel eN- i- a-n-t-’- m-r-a-s-y-l e----------------------------Na ir aknots’y morrats’yel e
Որտե՞ղ-է---ա-ա-ն---:
Որտե՞ղ է նրա ակնոցը:
Ո-տ-՞- է ն-ա ա-ն-ց-:
--------------------
Որտե՞ղ է նրա ակնոցը: 0 V--te--h-e n-a--k-o-s’yVorte՞gh e nra aknots’yV-r-e-g- e n-a a-n-t-’------------------------Vorte՞gh e nra aknots’y
Ժամ-ցո--ց--կ--ված է--ատ--:
Ժամացույցը կախված է պատից:
Ժ-մ-ց-ւ-ց- կ-խ-ա- է պ-տ-ց-
--------------------------
Ժամացույցը կախված է պատից: 0 Z--ma--’u----- k-k--at--e -at---’Zhamats’uyts’y kakhvats e patits’Z-a-a-s-u-t-’- k-k-v-t- e p-t-t-’---------------------------------Zhamats’uyts’y kakhvats e patits’
Նա --րցր---- ի---նձ----ր-:
Նա կորցրել է իր անձնագիրը:
Ն- կ-ր-ր-լ է ի- ա-ձ-ա-ի-ը-
--------------------------
Նա կորցրել է իր անձնագիրը: 0 Na---r-s-re--- i- --dz--g-ryNa korts’rel e ir andznagiryN- k-r-s-r-l e i- a-d-n-g-r-----------------------------Na korts’rel e ir andznagiry
Որ------ ն-ա--նձ-----ը:
Որտե՞ղ է նրա անձնագիրը:
Ո-տ-՞- է ն-ա ա-ձ-ա-ի-ը-
-----------------------
Որտե՞ղ է նրա անձնագիրը: 0 Vorte՞-h e-nr- a-dz---iryVorte՞gh e nra andznagiryV-r-e-g- e n-a a-d-n-g-r--------------------------Vorte՞gh e nra andznagiry
Ա-- ---իս-ե--նր--ց--ն-ղ--րը:
Ահա գալիս են նրանց ծնողները:
Ա-ա գ-լ-ս ե- ն-ա-ց ծ-ո-ն-ր-:
----------------------------
Ահա գալիս են նրանց ծնողները: 0 A------i----n -r-n-s’ t-n-ghn-ryAha galis yen nrants’ tsnoghneryA-a g-l-s y-n n-a-t-’ t-n-g-n-r---------------------------------Aha galis yen nrants’ tsnoghnery
Որտ-՞ղ---Ձ-ր ----ս--ը--տ-----Շ-իդ:
Որտե՞ղ է Ձեր ամուսինը, տիկին Շմիդ:
Ո-տ-՞- է Ձ-ր ա-ո-ս-ն-, տ-կ-ն Շ-ի-:
----------------------------------
Որտե՞ղ է Ձեր ամուսինը, տիկին Շմիդ: 0 Vo--e՞-h e-D-er--m----y---iki- -hm-dVorte՞gh e Dzer amusiny, tikin ShmidV-r-e-g- e D-e- a-u-i-y- t-k-n S-m-d------------------------------------Vorte՞gh e Dzer amusiny, tikin Shmid
Njeriu është krijesa e vetme e gjallë në tokë që mund të flasë.
Kjo e dallon nga kafshët dhe bimët.
Sigurisht që kafshët dhe bimët gjithashtu komunikojnë me njëri tjetrin.
Sidoqoftë, ata nuk flasin një gjuhë të artikuluar.
Po pse mund të flasë njeriu?
Për të folur, nevojiten karakteristika të caktuara organike.
Këto veçori fizike gjenden vetëm tek njerëzit.
Kjo nuk do të thotë se njeriu i zhvilloi ato.
Asgjë nuk ndodh pa një arsye në historinë e evolucionit.
Në një moment të caktuar njeriu filloi të flasë.
Se kur ndodhi kjo nuk dihet ekzaktësisht.
Por duhet të ketë ndodhur diçka që u dha njerëzve gjuhën.
Studiuesit besojnë se përgjegjës ishte një mutacion gjenetik.
Antropologët kanë krahasuar përbërjen gjenetike të qenieve të ndryshme të gjalla.
Dihet se një gjen i caktuar ndikon në gjuhë.
Njerëzit që e kanë të dëmtuar këtë gjen, kanë probleme me të folurin.
Ata nuk mund të shprehen mirë dhe kanë vështirësi për t'i kuptuar fjalët.
Ky gjen u ekzaminua tek njerëzit, majmunët dhe minjtë.
Tek njerëzit dhe shimpanzetë është shumë i ngjashëm.
Mund të dallohen vetë dy ndryshime të vogla.
Këto dallime janë të dukshme në tru.
Së bashku me gjenet e tjera, ato ndikojnë në aktivitete të caktuara të trurit.
Kjo i lejon njerëzit të flasin, por jo majmunët.
Sidoqoftë, enigma e gjuhës njerëzore ende nuk është zgjidhur.
Pasi vetëm mutacioni i gjenit nuk është i mjaftueshëm që të mund të flasësh.
Studiuesit implementuan variantin e gjenit njerëzor tek minjtë.
Gjithsesi ata nuk mundën të flisnin…
Megjithëse britmat e tyre tingëllonin ndryshe!