Libro de frases

es Oraciones subordinadas con si   »   cs Vedlejší věty se zda, jestli

93 [noventa y tres]

Oraciones subordinadas con si

Oraciones subordinadas con si

93 [devadesát tři]

Vedlejší věty se zda, jestli

Elige cómo quieres ver la traducción:   
español checo Sonido más
No sé si me quiere. Nevím- -estli mě má--ád. N----- j----- m- m- r--- N-v-m- j-s-l- m- m- r-d- ------------------------ Nevím, jestli mě má rád. 0
No sé si volverá. Nevím,-je---i-s---rá-í. N----- j----- s- v----- N-v-m- j-s-l- s- v-á-í- ----------------------- Nevím, jestli se vrátí. 0
No sé si me llamará. N-vím,-je--l--m- --v---. N----- j----- m- z------ N-v-m- j-s-l- m- z-v-l-. ------------------------ Nevím, jestli mi zavolá. 0
¿Me querrá? Z--l-p-- -- má-rád? Z------- m- m- r--- Z-a-i-a- m- m- r-d- ------------------- Zdalipak mě má rád? 0
¿Volverá? Zda-i----se --átí? Z------- s- v----- Z-a-i-a- s- v-á-í- ------------------ Zdalipak se vrátí? 0
¿Me llamará? Zdali-----av-lá? Z------- z------ Z-a-i-a- z-v-l-? ---------------- Zdalipak zavolá? 0
Me pregunto si piensa en mí. Ptá- ------s-l---a--ne -y--í. P--- s-- j----- n- m-- m----- P-á- s-, j-s-l- n- m-e m-s-í- ----------------------------- Ptám se, jestli na mne myslí. 0
Me pregunto si tiene a otra. Ptá--s-,-j--tl---á n--ak---j-nou. P--- s-- j----- m- n------ j----- P-á- s-, j-s-l- m- n-j-k-u j-n-u- --------------------------------- Ptám se, jestli má nějakou jinou. 0
Me pregunto si miente. Pt-------je--l-----l--. P--- s-- j----- m- l--- P-á- s-, j-s-l- m- l-e- ----------------------- Ptám se, jestli mi lže. 0
¿Pensará en mí? Zda---a--n--m- m--lí? Z------- n- m- m----- Z-a-i-a- n- m- m-s-í- --------------------- Zdalipak na mě myslí? 0
¿Tendrá a otra? Z-a-i-----á--i-ou? Z------- m- j----- Z-a-i-a- m- j-n-u- ------------------ Zdalipak má jinou? 0
¿Estará diciendo la verdad? Z-----a--ř--- --avdu? Z------- ř--- p------ Z-a-i-a- ř-k- p-a-d-? --------------------- Zdalipak říká pravdu? 0
Dudo que le guste realmente. Poc-y------ --m, -- mě-m--o-ravdu-rád. P-------- o t--- ž- m- m- o------ r--- P-c-y-u-i o t-m- ž- m- m- o-r-v-u r-d- -------------------------------------- Pochybuji o tom, že mě má opravdu rád. 0
Dudo que me escriba. Poc--b-j--o--o-- že mi---pí--. P-------- o t--- ž- m- n------ P-c-y-u-i o t-m- ž- m- n-p-š-. ------------------------------ Pochybuji o tom, že mi napíše. 0
Dudo que se case conmigo. Poch-bu-i-o-t--,--- si------zm-. P-------- o t--- ž- s- m- v----- P-c-y-u-i o t-m- ž- s- m- v-z-e- -------------------------------- Pochybuji o tom, že si mě vezme. 0
¿Le gustaré realmente? Z---i-a- -ě -- op--v-u-rád? Z------- m- m- o------ r--- Z-a-i-a- m- m- o-r-v-u r-d- --------------------------- Zdalipak mě má opravdu rád? 0
¿Me escribirá? Zd--i--k ---napí-e? Z------- m- n------ Z-a-i-a- m- n-p-š-? ------------------- Zdalipak mi napíše? 0
¿Se casará conmigo? Zd--ip---si m-- -e-me? Z------- s- m-- v----- Z-a-i-a- s- m-e v-z-e- ---------------------- Zdalipak si mne vezme? 0

¿Cómo aprende el cerebro la gramática?

Empezamos a aprender nuestra lengua materna cuando somos bebés. Esto sucede automáticamente. No nos damos cuenta. Pero este aprendizaje exige de nuestro cerebro una gran eficiencia. Aprender la gramática, por ejemplo, supone mucho trabajo. Cada día oye nuevas cosas. Permanentemente recibe nuevos estímulos. Ahora bien, el cerebro no puede procesar cada estímulo de forma individual. Tiene que proceder económicamente. Por eso se orienta hacia las regularidades. El cerebro toma nota de lo que oye con frecuencia. Registra la frecuencia con la que una cosa aparece. Por concatenación de ejemplos acaba derivando una regla gramatical. Los niños saben si una oración está bien o mal construida. Aunque no saben por qué. Conocen las reglas sin haberlas aprendido. Las personas mayores aprenden de forma diferente. Ya conocen las estructuras de su lengua materna. Tales estructuras son la base sobre la que sustentar las nuevas reglas gramaticales. Pero para aprender, los adultos necesitan clases. Cuando el cerebro aprende gramática, se construye un sistema sólido. Esto se refleja bien, por ejemplo, con los nombres y verbos. Unos y otros se almacenan en diferentes regiones del cerebro. Son áreas cerebrales distintas las que están activas cuando se procesan. También las reglas simples se aprenden de forma distinta a las reglas complejas. Con las reglas complejas, son varias las regiones del cerebro las que trabajan al mismo tiempo. De qué forma aprende exactamente el cerebro la gramática, es algo que todavía no se ha investigado. Pero se sabe que, en principio, puede aprender cualquier gramática…