کتاب لغت

fa ‫زمان گذشته ی افعال معین 1‬   »   id Masa lampau kata kerja modal 1

‫87 [هشتاد و هفت]‬

‫زمان گذشته ی افعال معین 1‬

‫زمان گذشته ی افعال معین 1‬

87 [delapan puluh tujuh]

Masa lampau kata kerja modal 1

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی اندونزيايی بازی بیشتر
‫ما باید به گلها آب می‌دادیم.‬ Kami harus menyiram bunga. Kami harus menyiram bunga. 1
‫ما باید آپارتمان را تمیز می‌کردیم.‬ Kami harus membereskan apartemen. Kami harus membereskan apartemen. 1
‫ما باید ظرفها را می‌شستیم.‬ Kami harus mencuci piring. Kami harus mencuci piring. 1
‫آیا شما مجبور بودید صورت حساب را پرداخت کنید؟‬ Haruskah kalian membayar tagihan? Haruskah kalian membayar tagihan? 1
‫آیا شما مجبور بودید ورودی را پرداخت کنید؟‬ Haruskah kalian membayar tiket masuk? Haruskah kalian membayar tiket masuk? 1
‫آیا شما مجبور بودید جریمه را پرداخت کنید؟‬ Haruskah kalian membayar denda? Haruskah kalian membayar denda? 1
‫کی باید خداحافظی می‌کرد؟‬ Siapa yang harus pamit? Siapa yang harus pamit? 1
‫کی باید زود به خانه می‌رفت؟‬ Siapa yang harus pulang lebih awal ke rumah? Siapa yang harus pulang lebih awal ke rumah? 1
‫کی باید با قطار می‌رفت؟‬ Siapa yang harus naik kereta? Siapa yang harus naik kereta? 1
‫ما نمی‌خواستیم زیاد بمانیم.‬ Kami tidak ingin tinggal lama. Kami tidak ingin tinggal lama. 1
‫ما نمی‌خواستیم چیزی بنوشیم.‬ Kami tidak ingin minum apa pun. Kami tidak ingin minum apa pun. 1
‫ما نمی‌خواستیم مزاحم بشویم.‬ Kami tidak ingin mengganggu. Kami tidak ingin mengganggu. 1
‫من فقط می‌خواستم تلفن کنم.‬ Saya ingin menelepon tadi. Saya ingin menelepon tadi. 1
‫من می‌خواستم تاکسی سفارش بدهم.‬ Saya ingin memesan taksi. Saya ingin memesan taksi. 1
‫چون می‌خواستم به خانه بروم.‬ Saya ingin pulang ke rumah. Saya ingin pulang ke rumah. 1
‫من فکر کردم تو می‌خواستی به همسرت تلفن کنی.‬ Saya kira kamu ingin menelepon istrimu. Saya kira kamu ingin menelepon istrimu. 1
‫من فکر کردم تو می‌خواستی به اطلاعات تلفن کنی.‬ Saya kira kamu ingin menelepon bagian informasi. Saya kira kamu ingin menelepon bagian informasi. 1
‫من فکر کردم تو می‌خواستی پیتزا سفارش بدهی.‬ Saya kira kamu ingin memesan pizza. Saya kira kamu ingin memesan pizza. 1

‫حروف بزرگ، احساسات بزرگ‬

‫تبلیغات از تصاویر زیادی استفاده می کند.‬ ‫تصاویر امیال خاص را بیدار می کند.‬ ‫ما به تصویر طولانی تر و با توجّه تر از حروف نگاه می کنیم.‬ ‫در نتیجه، ما تبلیغات را با عکس بهتر به یاد می آوریم.‬ ‫تصاویر نیز واکنش های قوی عاطفی ایجاد می کنند.‬ ‫مغز تصاویر را بسیار سریع تشخیص می دهد.‬ ‫مغز بلافاصله، آنچه را که در تصویر می توان دید را می داند .‬ ‫حرف با تصویر متفاوت عمل می کند.‬ ‫آنها شخصیت های انتزاعی هستند.‬ ‫بنابراین، مغز ما نسبت به حروف آهسته تر از تصویر واکنش نشان می دهد.‬ ‫اوّل، باید معنای کلمه را درک کند.‬ ‫ممکن است گفته شود که علائم باید بدر بخش از زبان مغز ترجمه شود.‬ ‫ولی احساسات را می توان با استفاده از حروف نیز تحریک کرد.‬ ‫ولی متن آن باید بسیار طولانی باشد.‬ ‫مطالعات نشان می دهد که حروف بزرگ اثر بیشتری دارند.‬ ‫حروف بزرگ نه تنها بیشتر از حروف کوچک قابل مشاهده هستند.‬ ‫آنها همچنین یک واکنش احساسی قوی تری ایجاد می کنند.‬ ‫این در مورد احساسات مثبت و منفی هم صادق است.‬ ‫اندازه چیزها همیشه برای انسان مهم بوده است.‬ ‫انسان باید به سرعت در برابر خطر واکنش نشان دهد.‬ ‫و هنگامی که چیزی بسیار بزرگ است، کاملا نزدیک حس می شود!‬ ‫بنابراین، قابل فهم است که تصاویر بزرگ واکنش های قوی ایجاد می کنند.‬ ‫امّا چگونه به حروف بزرگ واکنش نشان می دهیم زیاد روشن نیست.‬ ‫حروف در واقع علامتی برای مغز نیستند.‬ ‫با وجود این، مغز وقتی حروف درشت را می بنید فعّالیت بیشتری از خود نشان می دهد.‬ ‫این نتیجه برای دانشمندان بسیار جالب است.‬ ‫این امر نشان می دهد که چگونه حروف برای ما اهمیّت پیدا کرده اند.‬ ‫مغز ما به نوعی آموخته است که چگونه به نوشته واکنش نشان دهد.‬