کتاب لغت

fa ‫در راه‬   »   id Perjalanan

‫37 [سی و هفت]‬

‫در راه‬

‫در راه‬

37 [tiga puluh tujuh]

Perjalanan

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی اندونزيايی بازی بیشتر
‫او (مرد) با موتورسیکلت حرکت می‌کند.‬ Dia pergi dengan motor. Dia pergi dengan motor. 1
‫او (مرد) با دوچرخه حرکت می‌کند.‬ Dia pergi dengan sepeda. Dia pergi dengan sepeda. 1
‫او (مرد) پیاده می‌رود.‬ Dia pergi berjalan kaki. Dia pergi berjalan kaki. 1
‫او (مرد) با کشتی حرکت می‌کند.‬ Dia pergi dengan kapal. Dia pergi dengan kapal. 1
‫او (مرد) با قایق حرکت می‌کند.‬ Dia pergi dengan kapal motor. Dia pergi dengan kapal motor. 1
‫او (مرد) شنا می‌کند.‬ Dia berenang. Dia berenang. 1
‫اینجا جای خطرناکی است؟‬ Apakah di sini berbahaya? Apakah di sini berbahaya? 1
‫آیا تنهایی قدم زدن خطرناک است؟‬ Apakah berbahaya menumpang sendirian di sini? Apakah berbahaya menumpang sendirian di sini? 1
‫آیا پیاده روی در شب خطرناک است؟‬ Apakah berbahaya berjalan-jalan di malam hari? Apakah berbahaya berjalan-jalan di malam hari? 1
‫ما راه را (با ماشین) اشتباه رفته ایم.‬ Kami tersesat. Kami tersesat. 1
‫ما در مسیر اشتباه هستیم.‬ Kami mengambil jalan yang salah. Kami mengambil jalan yang salah. 1
‫ ما باید برگردیم.‬ Kami harus berbalik arah. Kami harus berbalik arah. 1
‫اینجا کجا می‌شود پارک کرد؟‬ Di mana orang bisa parkir di sini? Di mana orang bisa parkir di sini? 1
‫آیا ‫اینجا پارکینگ هست؟‬ Apakah di sini ada tempat parkir mobil? Apakah di sini ada tempat parkir mobil? 1
‫چقدر می‌شود اینجا پارک کرد؟‬ Berapa lama bisa parkir di sini? Berapa lama bisa parkir di sini? 1
‫شما اسکی می‌کنید؟‬ Apakah Anda bermain ski? Apakah Anda bermain ski? 1
‫با تله سیژ (بالابر اسکی) بالا می‌روید؟‬ Apakah Anda naik lift ski ke atas? Apakah Anda naik lift ski ke atas? 1
‫آیا می‌شود اینجا چوب اسکی کرایه کرد؟‬ Apakah di sini orang dapat menyewa peralatan ski? Apakah di sini orang dapat menyewa peralatan ski? 1

بارگذاری MP3 (.زیپ فایل‌ها)

ویدئویی یافت نشد!

‫خود گویه‬

‫وقتی کسی با خود حرف می زند، برای شنوندگان عجیب است.‬ ‫در حالی که معمولا تقریبا هرکسی با خود حرف می زند.‬ ‫روانشناسان برآورد می کنند که بیش از 95 درصد از بزرگسالان با خود حرف می زنند.‬ ‫کودکان تقریبا همیشه در هنگام بازی با خود حرف می زنند.‬ ‫بنابراین حرف زدن با خود امری کاملا طبیعی است.‬ ‫این یک نوع خاصی از ارتباطات است.‬ ‫و مزایای بسیاری در گاهگاهی حرف زدن با خود وجود دارد!‬ ‫زیرا افکار ما را از طریق حرف زدن سازماندهی می کند.‬ ‫وقتی ما با خود حرف می زنیم، صدای درونی ما بروز می کند.‬ ‫یا شاید بتوان گفت که فکر کردن به صدای بلند است.‬ ‫خصوصا افراد پریشان احوال اغلب با خود حرف می زنند.‬ ‫در این افراد، منطقه خاصی از مغز کمتر فعّال است.‬ ‫در نتیجه، کمتر سازمان یافته است.‬ ‫آنها با حرف زدن با خود به روشمند کردن خود کمک می کنند.‬ ‫خودگویه ها همچنین به ما در تصمیم گیری کمک می کنند.‬ ‫و راه بسیار خوبی برای تنش زدائی است.‬ ‫خودگویه تمرکز حواس را افزایش می دهد و شما را سازنده تر می کند.‬ ‫زیرا صحبت کردن در مورد چیزی با صدای بلند بیشر از فکر کردن به آن طول می کشد.‬ ‫ما وقتی که صحبت می کنیم بیشتر از افکارمان آگاه هستیم.‬ ‫اگر در هنگام آزمون های دشوار با خود حرف بزنیم بهتر آن را انجام می دهیم.‬ ‫آزمایشات مختلف این امر را نشان داده اند.‬ ‫ما همچنین می توانیم با حرف زدن با خود شجاعت خود را تقویت کنیم.‬ ‫بسیاری از ورزشکاران برای ایجاد انگیزه در خود با خود حرف می زنند.‬ ‫متاسفانه، ما معمولا در موقعیت های منفی با خود حرف می زنیم.‬ ‫بنابراین، باید همیشه سعی کنیم که مثبت باشیم.‬ ‫و ما اغلب باید آرزوهای خود را مرور کنیم.‬ ‫و از این راه و از طریق حرف زدن بر اعمال خود به صورت مثبت تاثیر می گذاریم.‬ ‫اما متاسفانه، زمانی این موضوع کارساز است که ما واقع بین باشیم.‬