Όταν θέλουμε να εκφραστούμε, χρησιμοποιούμε τη γλώσσα μας.
Τα ζώα έχουν και αυτά την δική τους γλώσσα.
Και την χρησιμοποιούν ακριβώς όπως εμείς οι άνθρωποι.
Δηλαδή μιλούν μεταξύ τους για να ανταλλάξουν πληροφορίες .
Βασικά κάθε ζωικό είδος κατέχει μια ορισμένη γλώσσα.
Ακόμη και τα μυρμήγκια επικοινωνούν μεταξύ τους.
Όταν κινδυνεύουν, χτυπάνε το κεφάλι τους στο έδαφος.
Έτσι προειδοποιεί το ένα το άλλο.
Άλλα είδη ζώων σφυρίζουν, όταν πλησιάζουν οι εχθροί.
Οι μέλισσες συνομιλούν μεταξύ τους χορεύοντας.
Έτσι δείχνουν στις άλλες μέλισσες, πού υπάρχει τροφή.
Οι φάλαινες παράγουν θορύβους που μπορούν να ακουστούν 5.000 χιλιόμετρα μακριά.
Επικοινωνούν μεταξύ τους βγάζοντας συγκεκριμένους ήχους.
Και οι ελέφαντες ανταλλάζουν μεταξύ τους διάφορα ακουστικά σήματα.
Ο άνθρωπος, όμως, δεν μπορεί να τα ακούσει.
Οι περισσότερες γλώσσες των ζώων είναι πολύ περίπλοκες.
Αποτελούνται από έναν συνδυασμό διαφορετικών σημάτων.
Πρόκειται λοιπόν για ακουστικά, χημικά και οπτικά σήματα.
Εκτός αυτού, τα ζώα χρησιμοποιούν ειδικές χειρονομίες.
Ο άνθρωπος έχει μάθει εντωμεταξύ την γλώσσα των κατοικίδιων.
Γνωρίζει πότε χαίρονται οι σκύλοι.
Και καταλαβαίνει πότε οι γάτες θέλουν να είναι μόνες τους.
Οι σκύλοι και οι γάτες ομιλούν, όμως, τελείως διαφορετικές γλώσσες.
Πολλά σήματα είναι, μάλιστα, εντελώς αντίθετα.
Για πολύ καιρό όλοι πίστευαν ότι αυτά τα δύο ζώα απλώς δε συμπαθούν το ένα το άλλο.
Αλλά τελικά απλώς παρεξηγούνται.
Και αυτό οδηγεί σε προβλήματα μεταξύ σκύλων και γατών.
Επομένως ακόμη και τα ζώα μαλώνουν επειδή παρεξηγούνται.
Ξέρατε ότι?
Τα σερβικά είναι η μητρική γλώσσα για περίπου 12 εκατομμύρια ανθρώπους.
Οι περισσότεροι από αυτούς ζούν στη Σερβία και σε άλλες χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Τα σερβικά ανήκουν στις νοτιοσλαβικές γλώσσες.
Έχουν στενή συγγένεια με τα κροατικά και τα βοσνικά.
Στη γραμματική και στο λεξιλόγιο μοιάζουν πολύ μεταξύ τους.
Σέρβοι, Κροάτες και Βόσνιοι μπορούν να συνεννοηθούν χωρίς προβλήματα.
Η σερβική αλφαβήτα έχει 30 γράμματα.
Καθένα από αυτά έχει τη δική του ξεχωριστή προφορά.
Αναφορικά με τον τονισμό υπάρχουν παραλληλισμοί με τις κλασσικές τονικές γλώσσες.
Στα κινεζικά, για παράδειγμα, ανάλογα με την τονικότητα αλλάζει η σημασία της συλλαβής.
Αυτό είναι παρόμοιο και στα σερβικά.
Όμως εδώ παίζει ρόλο μόνο ο τόνος της τονιζόμενης συλλαβής.
Άλλο ένα χαρακτηριστικό της σερβικής γλώσσας είναι είναι η κλινόμενη δομή της γλώσσας.
Αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά, ρήματα, επίθετα και προθέσεις κλίνονται πάντα.
Όποιος ενδιαφέρεται για γραμματικές δομές, πρέπει οπωσδήποτε να μάθει σερβικά!