Rozmówki

pl W kuchni   »   bs U kuhinji

19 [dziewiętnaście]

W kuchni

W kuchni

19 [devetnaest]

U kuhinji

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski bośniacki Bawić się Więcej
Masz nową kuchnię? I-aš-l---ov- --hi-j-? Imaš li novu kuhinju? I-a- l- n-v- k-h-n-u- --------------------- Imaš li novu kuhinju? 0
Co chcesz dzisiaj ugotować? Šta --š d-n-----h-t-? Šta ćeš danas kuhati? Š-a ć-š d-n-s k-h-t-? --------------------- Šta ćeš danas kuhati? 0
Gotujesz na kuchence elektrycznej czy gazowej? K---- -i-na -t---u------a---i-? Kuhaš li na struju ili na plin? K-h-š l- n- s-r-j- i-i n- p-i-? ------------------------------- Kuhaš li na struju ili na plin? 0
Mam pokroić cebulę? Tr-b-- -- izrezat- luk? Trebam li izrezati luk? T-e-a- l- i-r-z-t- l-k- ----------------------- Trebam li izrezati luk? 0
Mam obrać ziemniaki? T---am -i --ul--i-----p-r? Trebam li oguliti krompir? T-e-a- l- o-u-i-i k-o-p-r- -------------------------- Trebam li oguliti krompir? 0
Mam umyć sałatę? Tr-b-- li --rat- -a--tu? Trebam li oprati salatu? T-e-a- l- o-r-t- s-l-t-? ------------------------ Trebam li oprati salatu? 0
Gdzie są szklanki? G-je--- -a-e? Gdje su čaše? G-j- s- č-š-? ------------- Gdje su čaše? 0
Gdzie są naczynia? G-je-j- p-s--e? Gdje je posuđe? G-j- j- p-s-đ-? --------------- Gdje je posuđe? 0
Gdzie są sztućce? Gd-e--- pribor -a je--? Gdje je pribor za jelo? G-j- j- p-i-o- z- j-l-? ----------------------- Gdje je pribor za jelo? 0
Masz otwieracz do puszek? Im-š l--otvarač--- k-n----e? Imaš li otvarač za konzerve? I-a- l- o-v-r-č z- k-n-e-v-? ---------------------------- Imaš li otvarač za konzerve? 0
Masz otwieracz do butelek? Imaš----otva--- ---f---e? Imaš li otvarač za flaše? I-a- l- o-v-r-č z- f-a-e- ------------------------- Imaš li otvarač za flaše? 0
Masz korkociąg? Imaš--i vadi-ep? Imaš li vadičep? I-a- l- v-d-č-p- ---------------- Imaš li vadičep? 0
Będziesz gotować zupę w tym garnku? Ku--š-l---upu ------ lonc-? Kuhaš li supu u ovom loncu? K-h-š l- s-p- u o-o- l-n-u- --------------------------- Kuhaš li supu u ovom loncu? 0
Będziesz smażyć rybę na tej patelni? Pr-------r-b- u-ovoj -a--? Pržiš li ribu u ovoj tavi? P-ž-š l- r-b- u o-o- t-v-? -------------------------- Pržiš li ribu u ovoj tavi? 0
Będziesz opiekać warzywa na tym grillu? R--tilja- l- -o-r-e------om--ošt--ju? Roštiljaš li povrće na ovom roštilju? R-š-i-j-š l- p-v-ć- n- o-o- r-š-i-j-? ------------------------------------- Roštiljaš li povrće na ovom roštilju? 0
(Ja) Nakrywam do stołu. J- pos-av---m st-. Ja postavljam sto. J- p-s-a-l-a- s-o- ------------------ Ja postavljam sto. 0
Tu są noże, widelce i łyżki. Ovdje-su ---e-----il-ušk-----a-ik-. Ovdje su noževi, viljuške i kašike. O-d-e s- n-ž-v-, v-l-u-k- i k-š-k-. ----------------------------------- Ovdje su noževi, viljuške i kašike. 0
Tu są szklanki, talerze i serwetki. O-----su -aše, ta-j-ri ----lv-t-. Ovdje su čaše, tanjiri i salvete. O-d-e s- č-š-, t-n-i-i i s-l-e-e- --------------------------------- Ovdje su čaše, tanjiri i salvete. 0

Uczenie i jego typy

Kto robi w nauce niewielkie postępy, możliwe jest, że uczy się nieprawidłowo. Oznacza to, że uczy się w sposób, jaki nie odpowiada jego typowi. Ogólnie rozróżnia się cztery typy nauki. Typy te przyporządkowane są narządom zmysłu. Istnieją słuchowe, wizualne, komunikatywne i motoryczne typy nauki. Typy słuchowe zapamiętują najłatwiej to, co słyszą. Potrafią na przykład dobrze zapamiętać melodie. W trakcie uczenia czytają samodzielnie, słówek uczą się na głos. Ten typ prowadzi często rozmowy z samym sobą. Pomocne są tu płyty CD lub wykłady tematatyczne. Typ wizualny uczy się najłatwiej tego, co widzi. Jest więc dla niego ważne czytanie informacji. Przy uczeniu się robi wiele notatek. Chętnie uczy się za pomocą obrazków, tabel i kartek. Taki typ dużo czyta, śni często i kolorowo. W ładnym otoczeniu potrafi uczyć się najlepiej. Typ komunikatywny preferuje rozmowy i dyskusje. Potrzebuje interakcji, a więc dialogu z innymi. Na lekcjach zadaje dużo pytań i chętnie uczy się w grupie. Typ motoryczny uczy się przez ruch. Preferuje metodę "learning by doing" i chce wszystkiego wypróbować. W trakcie uczenia jest aktywny fizycznie lub żuje gumę. Odrzuca teorię, woli eksperymenty. Ważne jest, że prawie wszyscy ludzie są typami mieszanymi. Nikt nie będzie reprezentował więc tylko jednego typu. Dlatego najlepiej uczymy się wtedy, gdy aktywujemy wszystkie zmysły. Wtedy nasz mózg jest aktywowany na wielu płaszczyznach i dobrze zapamiętuje nowe treści. Zatem słuchaj, czytaj i omawiaj słówka! A potem idź na sport!
Czy wiedziałeś?
W języku indonezyjskim mówi ponad 160 milionów ludzi. Językiem ojczystym jest jednak tylko dla około 30 milionów. Przyczyną tego jest to, że w Indonezji żyje prawie 500 różnych mniejszości narodowych. Mówią one 250 różnymi językami, które wykazują liczne dialekty. Taka językowa różnorodność może oczywiście prowadzić do problemów. Dlatego też dzisiejszy indonezyjski przekształcony został na znormalizowany język narodowy. Obok języków ojczystych wykłada się go we wszystkich szkołach. Język indonezyjski należy do austronezyjskiej grupy językowej. Jest blisko spokrewniony z malajskim tak, że te dwa języki są prawie identyczne. Nauka indonezyjskiego ma wiele zalet. Reguły gramatyczne nie są bardzo skomplikowane. Również ortografia nie jest trudna. Przy wymowie można kierować się pisownią. Wiele indonezyjskich słów pochodzi z innych języków, co ułatwia naukę. A wkrótce indonezyjski stanie się jednym z najważniejszych języków świata!