کتاب لغت

fa ‫آشنا شدن‬   »   ru Знакомиться

‫3 [سه]‬

‫آشنا شدن‬

‫آشنا شدن‬

3 [три]

3 [tri]

Знакомиться

[Znakomitʹsya]

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی روسی بازی بیشتر
‫سلام‬ Привет! Привет! 1
Pr----! Privet!
‫روز بخیر!‬ Добрый день! Добрый день! 1
Do-----denʹ! Dobryy denʹ!
‫حالت چطوره؟ / چطوری‬ Как дела? Как дела? 1
K-k -e-a? Kak dela?
‫شما از اروپا می‌آیید؟ ‬ Вы из Европы? Вы из Европы? 1
V- -z-Y--r-py? Vy iz Yevropy?
‫شما از امریکا می‌آیید؟‬ Вы из Америки? Вы из Америки? 1
V---z-Ame--k-? Vy iz Ameriki?
‫شما از آسیا می‌آیید؟‬ Вы из Азии? Вы из Азии? 1
V--iz --ii? Vy iz Azii?
‫در کدام هتل اقامت دارید؟‬ В какой гостинице Вы остановились? В какой гостинице Вы остановились? 1
V--ako--g-----i----Vy o--a-o-il-s-? V kakoy gostinitse Vy ostanovilisʹ?
‫چقدر از اقامتتان در اینجا می‌گذرد؟‬ Как долго Вы уже здесь находитесь? Как долго Вы уже здесь находитесь? 1
Kak-d-l-o V- -zhe ----ʹ --kh-d-t--ʹ? Kak dolgo Vy uzhe zdesʹ nakhoditesʹ?
‫چقدر اینجا می‌مانید؟‬ Как долго Вы здесь будете? Как долго Вы здесь будете? 1
K-k -o-g- -y-zdesʹ bu-et-? Kak dolgo Vy zdesʹ budete?
‫از اینجا خوشتان می‌آید؟‬ Вам здесь нравится? Вам здесь нравится? 1
Va- z-esʹ n-av--s--? Vam zdesʹ nravitsya?
‫برای مسافرت اینجا هستید؟ / در تعطیلات هستید؟‬ Вы здесь в отпуске? Вы здесь в отпуске? 1
V---d--ʹ --otp----? Vy zdesʹ v otpuske?
‫سری به من بزنید!‬ Приходите ко мне в гости! Приходите ко мне в гости! 1
P--k-odi-e-k- mn--v-go-t-! Prikhodite ko mne v gosti!
‫این آدرس من است.‬ Вот мой адрес. Вот мой адрес. 1
Vot -o- ad-e-. Vot moy adres.
‫فردا همدیگر را می‌بینیم؟‬ Мы увидимся завтра? Мы увидимся завтра? 1
My-u--d-m--a---v---? My uvidimsya zavtra?
‫متاسفم، من کار دارم.‬ Сожалею, но у меня уже есть планы. Сожалею, но у меня уже есть планы. 1
S--ha---u,--o u-m--ya u-h- -es-ʹ p--ny. Sozhaleyu, no u menya uzhe yestʹ plany.
‫خداحافظ!‬ Пока! Пока! 1
P-ka! Poka!
‫خدا نگهدار!‬ До свидания! До свидания! 1
Do-sv-------! Do svidaniya!
‫تا بعد!‬ До скорого! До скорого! 1
D- sk-----! Do skorogo!

‫الفبا‬

‫ما می توانیم با زبان با همدیگر ارتباط برقرار کنیم.‬ ‫ما می توانیم به دیگران آنچه را که فکر یا احساس می کنیم را بگوییم.‬ ‫نوشتن هم این کار را انجام می دهد.‬ ‫اکثر زبان ها دارای یک شکل نوشتن، یا نوشته هستند.‬ ‫یک نوشته از نشانه ها تشکیل شده است.‬ ‫این نشانه ها می توانند متنوع باشند.‬ ‫بیشتر نوشته ها از حروف تشکیل شده اند.‬ ‫این حروف الفبا را تشکیل می دهند.‬ ‫یک الفبا مجموعه سازمان یافته از نمادهای ترسیمی است.‬ ‫این نشانه ها بر اساس قواعد خاصی به هم می پیوندند و کلمات را تشکیل دهند.‬ ‫هر یک از این نشانه ها دارای یک تلفّظ ثابت هستند.‬ ‫اصطلاح "الفبا" از زبان یونانی آمده است.‬ ‫در این زبان، دو حرف اول "آلفا" و "بتا" نامیده می شوند.‬ ‫الفباهای بسیارمختلفی در طول تاریخ وجود داشته است.‬ ‫بشراز بیش از 3،000 سال پیش از نشانه ها استفاده می کرده است.‬ ‫در ابتدا، نشانه ها نمادهای جادویی بودند.‬ ‫تنها تعداد کمی از مردم معنی آنها را می دانستند.‬ ‫بعدها، نشانه ها، ماهیّت نمادین خود را از دست دادند.‬ ‫امروز، حروف هیچ معنی ندارند.‬ ‫آنها زمانی که با حروف دیگر ترکیب شوند معنی پیدا می کنند.‬ ‫نشانه ها مانند آنچه در زبان چینی وجود دارد به نحو دیگری عمل می کنند.‬ ‫آنها شبیه به تصویر هستند و اغلب چیزی را که منظور آنهاست را نشان می دهند. ‬ ‫وقتی که ما می نویسیم، ما افکار خود را رمز گزاری می کنیم.‬ ‫ما از نشانه ها برای ضبط دانش خود استفاده می کنیم.‬ ‫مغز ما چگونگی رمزگشایی الفبا را آموخته است.‬ ‫نشانه ها تبدیل به واژه ها، و واژه ها تبدیل به فکر می شوند.‬ ‫به این ترتیب، یک نوشته می تواند برای هزاران سال باقی بماند.‬ ‫و هنوز هم قابل فهم باشد ...‬