کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   af Werk

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [vyf en vyftig]

Werk

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی افریکانس بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ Wat is u van beroep? Wat is u van beroep? 1
‫شوهر من پزشک است.‬ My man is ’n dokter. My man is ’n dokter. 1
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ Ek werk deeltyds as ’n verpleegster. Ek werk deeltyds as ’n verpleegster. 1
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ Ons sal binnekort ons pensioen ontvang. Ons sal binnekort ons pensioen ontvang. 1
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ Maar die belasting is hoog. Maar die belasting is hoog. 1
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد) است).‬ En mediese versekering is duur. En mediese versekering is duur. 1
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ Wat wil jy graag eendag word? Wat wil jy graag eendag word? 1
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ Ek wil graag ’n ingenieur word. Ek wil graag ’n ingenieur word. 1
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ Ek wil universiteit toe gaan. Ek wil universiteit toe gaan. 1
‫من کارآموز هستم.‬ Ek is ’n „intern“. Ek is ’n „intern“. 1
‫درآمدم زیاد نیست.‬ Ek verdien nie veel nie. Ek verdien nie veel nie. 1
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ Ek doen my internskap in die buiteland. Ek doen my internskap in die buiteland. 1
‫این رئیس من است.‬ Dit is my baas. Dit is my baas. 1
‫من همکارهای مهربانی (خوبی) دارم.‬ Ek het gawe kollegas. Ek het gawe kollegas. 1
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ Smiddags gaan ons altyd kroeg toe. Smiddags gaan ons altyd kroeg toe. 1
‫من به دنبال کار هستم.‬ Ek is op soek na werk. Ek is op soek na werk. 1
‫یک سال است که بیکارم.‬ Ek is al ’n jaar werkloos. Ek is al ’n jaar werkloos. 1
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ Daar is te veel werklose mense in dié land. Daar is te veel werklose mense in dié land. 1

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬