کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   th การทำงาน

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [ห้าสิบห้า]

hâ-sìp-hâ

การทำงาน

gan-tam-ngan

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی تايلندی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ คุณทำอาชีพอะไร ครับ / คะ? คุณทำอาชีพอะไร ครับ / คะ? 1
ko-n-ta-----h-̂e---̀--a--kráp-k-́ koon-tam-a-chêep-à-rai-kráp-ká
‫شوهر من پزشک است.‬ สามีดิฉันเป็นแพทย์คะ สามีดิฉันเป็นแพทย์คะ 1
s-̌---e---̀-ch-̌n-b-en--æ̂t---́ sǎ-mee-dì-chǎn-bhen-pæ̂t-ká
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ ดิฉันทำงานเป็นนางพยาบาล วันละสองสามชั่วโมง ดิฉันทำงานเป็นนางพยาบาล วันละสองสามชั่วโมง 1
d-̀-c-ǎ--tam-nga--bh-------gó--y---a--w-----́-sǎwng-s------u-a-m-ng dì-chǎn-tam-ngan-bhen-na-ngóp-ya-ban-wan-lá-sǎwng-sǎm-chûa-mong
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ อีกไม่นานเราจะได้รับเงินบำนาญ อีกไม่นานเราจะได้รับเงินบำนาญ 1
è-k--â------r-o--à-d--i-ra-p-n---̶n-ba----n èek-mâi-nan-rao-jà-dâi-ráp-nger̶n-bam-nan
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ แต่ภาษีสูงมาก แต่ภาษีสูงมาก 1
dh-̀-p--s-̌e-so-o-g-m--k dhæ̀-pa-sěe-sǒong-mâk
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد] است].‬ และค่าประกันสุขภาพก็สูง และค่าประกันสุขภาพก็สูง 1
læ--k-̂--r-́---n-sòo--p-̂p--a-----̌--g lǽ-kâp-rá-gan-sòok-pâp-gâw-sǒong
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ หนู อยากเป็นอะไรในอนาคต? หนู อยากเป็นอะไรในอนาคต? 1
nǒo----ya----h-n--------na--à--a-ko-t nǒo-à-yâk-bhen-à-rai-nai-à-na-kót
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ ผม♂ / หนู♀ อยากเป็นวิศวกร ผม♂ / หนู♀ อยากเป็นวิศวกร 1
po---nǒo--̀-ya---b--n-w--------gawn pǒm-nǒo-à-yâk-bhen-wít-wá-gawn
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ ผม♂ / หนู♀ อยากศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย ผม♂ / หนู♀ อยากศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย 1
p--m-n-̌-----y-̂k-s---k-s-̌-d-a---t---m-----w-́t------i pǒm-nǒo-à-yâk-sèuk-sǎ-dhàw-têem-hǎ-wít-ya-lai
‫من کارآموز هستم.‬ ผม♂ / ดิฉัน♀ เป็นพนักงานฝึกหัด ผม♂ / ดิฉัน♀ เป็นพนักงานฝึกหัด 1
p-̌---i--ch-̌n-bhen--á-nák-n-a----̀-k-ha-t pǒm-dì-chǎn-bhen-pá-nák-ngan-fèuk-hàt
‫درآمدم زیاد نیست.‬ ผม♂ / ดิฉัน♀ มีรายได้ไม่มาก ผม♂ / ดิฉัน♀ มีรายได้ไม่มาก 1
pǒ----̀-c-a-n---e-rai--a--------m--k pǒm-dì-chǎn-mee-rai-dâi-mâi-mâk
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ ผม♂ / ดิฉัน♀ ฝึกงานอยู่ต่างประเทศ ผม♂ / ดิฉัน♀ ฝึกงานอยู่ต่างประเทศ 1
pǒ--d-̀-c--̌--f-----ngan--̀----o-d-à-g---r---tâ-t pǒm-dì-chǎn-fèuk-ngan-à-yôo-dhàng-bhrà-tâyt
‫این رئیس من است.‬ นี่คือหัวหน้าของ ผม / ดิฉัน นี่คือหัวหน้าของ ผม / ดิฉัน 1
n-̂---e---u-a--a-k-ong--ǒ--d-----a-n nêe-keu-hǔa-nâk-ong-pǒm-dì-chǎn
‫من همکارهای مهربانی (خوبی] دارم.‬ ผม / ดิฉัน มีเพื่อนร่วมงานที่ดี ผม / ดิฉัน มีเพื่อนร่วมงานที่ดี 1
p-̌--di--ch-̌n--e--p------r-----n----te----ee pǒm-dì-chǎn-mee-pêuan-rûam-ngan-têe-dee
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ เราไปทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหารเสมอ เราไปทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหารเสมอ 1
r-o--h----a--kâ---i-ang-tê--ron----h-----a-----w rao-bhai-tan-kâo-tîang-têe-rong-a-hǎn-sǎy-maw
‫من به دنبال کار هستم.‬ ผม / ดิฉัน กำลังมองหางาน ผม / ดิฉัน กำลังมองหางาน 1
p-̌m--ì---ǎn-ga--l--g-m-w-g--a--ngan pǒm-dì-chǎn-gam-lang-mawng-hǎ-ngan
‫یک سال است که بیکارم.‬ ผม / ดิฉัน ว่างงานมาหนึ่งปีแล้ว ผม / ดิฉัน ว่างงานมาหนึ่งปีแล้ว 1
pǒ-------h-------------n-m----̀u----he---ǽo pǒm-dì-chǎn-wâng-ngan-ma-nèung-bhee-lǽo
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ ที่ประเทศนี้มีคนว่างงานจำนวนมาก ที่ประเทศนี้มีคนว่างงานจำนวนมาก 1
têep-----ta--t-ne---m---k-n---̂---ng-------nua--mâk têep-rá-tâyt-née-mee-kon-wâng-ngan-jam-nuan-mâk

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬