کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   sr Радити

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [педесет и пет]

55 [pedeset i pet]

Радити

[Raditi]

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی صربی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ Шта сте по занимању? Шта сте по занимању? 1
Š-- st- p- za-im--j-? Šta ste po zanimanju?
‫شوهر من پزشک است.‬ Мој муж је по занимању доктор. Мој муж је по занимању доктор. 1
Moj-m-ž--- ---zani--nj---oktor. Moj muž je po zanimanju doktor.
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ Ја радим пола радног времена као медицинска сестра. Ја радим пола радног времена као медицинска сестра. 1
J---a--- p-l--r-dn-g-vrem-n--k-- med-c-ns-- -e--ra. Ja radim pola radnog vremena kao medicinska sestra.
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ Ускоро ћемо добити пензију. Ускоро ћемо добити пензију. 1
U--o-o-c---o ----ti----zij-. Uskoro ćemo dobiti penziju.
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ Али су порези високи. Али су порези високи. 1
Ali----porez--visok-. Ali su porezi visoki.
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد) است).‬ И здравствено осигурање је високо. И здравствено осигурање је високо. 1
I--d-a---veno-osi-u-anje -e vis---. I zdravstveno osiguranje je visoko.
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ Шта желиш једном постати? Шта желиш једном постати? 1
Št- -el-- j----m-pos---i? Šta želiš jednom postati?
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ Ја желим постати инжењер. Ја желим постати инжењер. 1
J- ----m-p--tat- i-že-j-r. Ja želim postati inženjer.
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ Желим да студирам на универзитету. Желим да студирам на универзитету. 1
Že-i---- stu-i----n----i-erzit---. Želim da studiram na univerzitetu.
‫من کارآموز هستم.‬ Ја сам приправник. Ја сам приправник. 1
Ja-s-m --ipr-v-i-. Ja sam pripravnik.
‫درآمدم زیاد نیست.‬ Ја не зарађујем много. Ја не зарађујем много. 1
Ja-n--za-ađuje- m--g-. Ja ne zarađujem mnogo.
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ Ја одрађујем приправнички стаж у иностранству. Ја одрађујем приправнички стаж у иностранству. 1
Ja---r-đu-e- ----ra------ ---ž - i-os-ra---v-. Ja odrađujem pripravnički staž u inostranstvu.
‫این رئیس من است.‬ Ово је мој шеф. Ово је мој шеф. 1
O-- -e-m-j----. Ovo je moj šef.
‫من همکارهای مهربانی (خوبی) دارم.‬ Имам драге колеге. Имам драге колеге. 1
Imam----ge--ole--. Imam drage kolege.
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ У подне увек идемо у кантину. У подне увек идемо у кантину. 1
U podn- u-e--ide-- u---nt---. U podne uvek idemo u kantinu.
‫من به دنبال کار هستم.‬ Ја тражим радно место. Ја тражим радно место. 1
Ja traž---ra--- -es-o. Ja tražim radno mesto.
‫یک سال است که بیکارم.‬ Ја сам већ годину дана незапослен / незапослена. Ја сам већ годину дана незапослен / незапослена. 1
Ja s---ve-́ god--u --na n-z-p--le----n--a-osle-a. Ja sam već godinu dana nezaposlen / nezaposlena.
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ У овој земљи има превише незапослених. У овој земљи има превише незапослених. 1
U-ovo- zem--i--ma pr-v-še--e--p----n--. U ovoj zemlji ima previše nezaposlenih.

بارگذاری MP3 (.زیپ فایل‌ها)

ویدئویی یافت نشد!

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬