کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   ad Лэжьэн / Iоф шIэн

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [шъэныкъорэ тфырэ]

55 [shjenykorje tfyrje]

Лэжьэн / Iоф шIэн

Ljezh'jen / Iof shIjen

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی زبان آدیغی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ Сыд уисэнэхьатэу улажьэрэ? Сыд уисэнэхьатэу улажьэрэ? 1
Sy---i-jenjeh---je--u--z-'j---e? Syd uisjenjeh'atjeu ulazh'jerje?
‫شوهر من پزشک است.‬ Сишъхьагъусэ (силI] исэнэхьаткIэ врач. Сишъхьагъусэ (силI] исэнэхьаткIэ врач. 1
S---h'agu----(si--- --jen-eh'a--I-e-vrach. Sishh'agusje (silI) isjenjeh'atkIje vrach.
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ Сэ сымедсестра, ныкъо-Iахьэу сэлажьэ. Сэ сымедсестра, ныкъо-Iахьэу сэлажьэ. 1
Sje -ym---e----- n-k--I-h'j-- s----z-'--. Sje symedsestra, nyko-Iah'jeu sjelazh'je.
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ Бэ темышIэу пенсием тыкIощт. Бэ темышIэу пенсием тыкIощт. 1
B-e -e--shIje---ens-em--yk-os--t. Bje temyshIjeu pensiem tykIoshht.
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ ХэбзэIахьэр иныIо. ХэбзэIахьэр иныIо. 1
H-e---eI-----r-i-y-o. HjebzjeIah'jer inyIo.
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد] است].‬ Медицинэ страховкэри бащэ. Медицинэ страховкэри бащэ. 1
Me-i-inj- s---h-vk-er--ba-----. Medicinje strahovkjeri bashhje.
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ Сыд сэнэхьат къыхэпхымэ пшIоигъу? Сыд сэнэхьат къыхэпхымэ пшIоигъу? 1
S-----en-eh'at-ky----h---e---h--ig-? Syd sjenjeh'at kyhjephymje pshIoigu?
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ Сэ инженер сыхъу сшIоигъу. Сэ инженер сыхъу сшIоигъу. 1
S-e i-z-en---syh- --hI-i-u. Sje inzhener syhu sshIoigu.
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ Сэ университетым сыщеджэнэу сыфай. Сэ университетым сыщеджэнэу сыфай. 1
S-e u-iver-it-ty--sys-hedz-je--e- s--aj. Sje universitetym syshhedzhjenjeu syfaj.
‫من کارآموز هستم.‬ Сэ сыстажёр. Сэ сыстажёр. 1
Sje---st-z----. Sje systazhjor.
‫درآمدم زیاد نیست.‬ Сэ къэзлэжьрэр бэп. Сэ къэзлэжьрэр бэп. 1
S-e--j---j---'---- -j-p. Sje kjezljezh'rjer bjep.
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ Практикэр IэкIыбым щысэхьы. Практикэр IэкIыбым щысэхьы. 1
Pr----kj---I----yb-m--h-y---h'y. Praktikjer IjekIybym shhysjeh'y.
‫این رئیس من است.‬ Мыр тиIэшъхьэтет. Мыр тиIэшъхьэтет. 1
M-- --Ije-hh---te-. Myr tiIjeshh'jetet.
‫من همکارهای مهربانی (خوبی] دارم.‬ IофшIэгъу дэгъухэр сиIэх. IофшIэгъу дэгъухэр сиIэх. 1
Io-----e------guh-e- siI-eh. IofshIjegu djeguhjer siIjeh.
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ Щэджэгъуашхэм ренэу шхапIэм тызэдэкIох. Щэджэгъуашхэм ренэу шхапIэм тызэдэкIох. 1
S--j-dz--e-u-s----m -enjeu-shh--Ijem-ty------k--h. Shhjedzhjeguashhjem renjeu shhapIjem tyzjedjekIoh.
‫من به دنبال کار هستم.‬ Сэ IофшIэн сылъэхъу. Сэ IофшIэн сылъэхъу. 1
S---I-f--Ije- -y--eh-. Sje IofshIjen syljehu.
‫یک سال است که بیکارم.‬ Илъэс хъугъэ IофшIэн зысымыгъотрэр. Илъэс хъугъэ IофшIэн зысымыгъотрэр. 1
Il--s--ug-----f-hIjen-z--ym--o--j-r. Iljes hugje IofshIjen zysymygotrjer.
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ IофшIэнынчъэу мы къэралыгъом исыр бэ дэд. IофшIэнынчъэу мы къэралыгъом исыр бэ дэд. 1
I---hI---y-c-j-u--y-----al-go--i-y- --e--je-. IofshIjenynchjeu my kjeralygom isyr bje djed.

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬