کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   ad Лэжьэн / Iоф шIэн

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [шъэныкъорэ тфырэ]

55 [shjenykorje tfyrje]

Лэжьэн / Iоф шIэн

Ljezh'jen / Iof shIjen

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی زبان آدیغی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ Сыд уисэнэхьатэу улажьэрэ? Сыд уисэнэхьатэу улажьэрэ? 1
S-d-u-s-en----atj-u ul-z-'j-rje? Syd uisjenjeh'atjeu ulazh'jerje?
‫شوهر من پزشک است.‬ Сишъхьагъусэ (силI] исэнэхьаткIэ врач. Сишъхьагъусэ (силI] исэнэхьаткIэ врач. 1
Sishh'ag-sj- --i--)-----n----at--j--v-a--. Sishh'agusje (silI) isjenjeh'atkIje vrach.
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ Сэ сымедсестра, ныкъо-Iахьэу сэлажьэ. Сэ сымедсестра, ныкъо-Iахьэу сэлажьэ. 1
Sje s-med-es---, --ko-Iah'je--sj--a--'je. Sje symedsestra, nyko-Iah'jeu sjelazh'je.
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ Бэ темышIэу пенсием тыкIощт. Бэ темышIэу пенсием тыкIощт. 1
Bje te-y-hI-e--pens-em-t--Ioshh-. Bje temyshIjeu pensiem tykIoshht.
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ ХэбзэIахьэр иныIо. ХэбзэIахьэр иныIо. 1
H--bzje-ah'je--i--I-. HjebzjeIah'jer inyIo.
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد] است].‬ Медицинэ страховкэри бащэ. Медицинэ страховкэри бащэ. 1
M--i--nj--s--aho-k-er--b-shhj-. Medicinje strahovkjeri bashhje.
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ Сыд сэнэхьат къыхэпхымэ пшIоигъу? Сыд сэнэхьат къыхэпхымэ пшIоигъу? 1
Syd----njeh--- -y-je--ym-- -shIoig-? Syd sjenjeh'at kyhjephymje pshIoigu?
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ Сэ инженер сыхъу сшIоигъу. Сэ инженер сыхъу сшIоигъу. 1
Sje i--h-ne--syhu --hIo-gu. Sje inzhener syhu sshIoigu.
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ Сэ университетым сыщеджэнэу сыфай. Сэ университетым сыщеджэнэу сыфай. 1
Sj- u-ive-sit---m --s-h-----enj-u-----j. Sje universitetym syshhedzhjenjeu syfaj.
‫من کارآموز هستم.‬ Сэ сыстажёр. Сэ сыстажёр. 1
S-- s-------or. Sje systazhjor.
‫درآمدم زیاد نیست.‬ Сэ къэзлэжьрэр бэп. Сэ къэзлэжьрэр бэп. 1
Sje k------zh-rje--b---. Sje kjezljezh'rjer bjep.
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ Практикэр IэкIыбым щысэхьы. Практикэр IэкIыбым щысэхьы. 1
Pr--ti--e- I-ek--b-- -hhysj--'-. Praktikjer IjekIybym shhysjeh'y.
‫این رئیس من است.‬ Мыр тиIэшъхьэтет. Мыр тиIэшъхьэтет. 1
M-r t---es--'-e---. Myr tiIjeshh'jetet.
‫من همکارهای مهربانی (خوبی] دارم.‬ IофшIэгъу дэгъухэр сиIэх. IофшIэгъу дэгъухэр сиIэх. 1
Iofsh---g- dj-----e---iIje-. IofshIjegu djeguhjer siIjeh.
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ Щэджэгъуашхэм ренэу шхапIэм тызэдэкIох. Щэджэгъуашхэм ренэу шхапIэм тызэдэкIох. 1
S-h---zhje------j-------e- ---apI--m tyz-ed--kIo-. Shhjedzhjeguashhjem renjeu shhapIjem tyzjedjekIoh.
‫من به دنبال کار هستم.‬ Сэ IофшIэн сылъэхъу. Сэ IофшIэн сылъэхъу. 1
S-e--ofsh-je- --l-ehu. Sje IofshIjen syljehu.
‫یک سال است که بیکارم.‬ Илъэс хъугъэ IофшIэн зысымыгъотрэр. Илъэс хъугъэ IофшIэн зысымыгъотрэр. 1
I--e- --gje ---s-Ij-- -y-ym--o-rj--. Iljes hugje IofshIjen zysymygotrjer.
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ IофшIэнынчъэу мы къэралыгъом исыр бэ дэд. IофшIэнынчъэу мы къэралыгъом исыр бэ дэд. 1
I--sh-je---ch-e- -y kjer-lyg---i-y- -je-d-ed. IofshIjenynchjeu my kjeralygom isyr bje djed.

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬