Rozmówki

pl chcieć   »   hr nešto željeti

70 [siedemdziesiąt]

chcieć

chcieć

70 [sedamdeset]

nešto željeti

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski chorwacki Bawić się Więcej
(Czy) Chciałby pan / Chciałaby pani zapalić? Ž---te ---p---ti? Ž----- l- p------ Ž-l-t- l- p-š-t-? ----------------- Želite li pušiti? 0
(Czy) Chciałby pan / Chciałaby pani zatańczyć? Ž---te--i ple-ati? Ž----- l- p------- Ž-l-t- l- p-e-a-i- ------------------ Želite li plesati? 0
(Czy) Chciałby pan / Chciałaby pani pójść na spacer? Želit---i----š-----? Ž----- l- s- š------ Ž-l-t- l- s- š-t-t-? -------------------- Želite li se šetati? 0
Chciałbym / Chciałabym zapalić. Ž-l-- p-š---. Ž---- p------ Ž-l-m p-š-t-. ------------- Želim pušiti. 0
(Czy) Chciałbyś / Chciałabyś papierosa? Ž-l----- c-gar-tu? Ž---- l- c-------- Ž-l-š l- c-g-r-t-? ------------------ Želiš li cigaretu? 0
On chciałby ognia. O--že-- --tru. O- ž--- v----- O- ž-l- v-t-u- -------------- On želi vatru. 0
Chciałbym / Chciałabym się czegoś napić. Ž-li--ne--o-piti. Ž---- n---- p---- Ž-l-m n-š-o p-t-. ----------------- Želim nešto piti. 0
Chciałbym / Chciałabym coś zjeść. Žel-------o-jes-i. Ž---- n---- j----- Ž-l-m n-š-o j-s-i- ------------------ Želim nešto jesti. 0
Chciałbym / Chciałabym trochę odpocząć. Že-im----mal--o--o-i-i. Ž---- s- m--- o-------- Ž-l-m s- m-l- o-m-r-t-. ----------------------- Želim se malo odmoriti. 0
Chciałbym / Chciałabym pana / panią o coś zapytać. Ž--i- V-s---št---i-a-i. Ž---- V-- n---- p------ Ž-l-m V-s n-š-o p-t-t-. ----------------------- Želim Vas nešto pitati. 0
Chciałbym / Chciałabym pana / panią o coś prosić. Ž-l-- ----ne--o za-ol--i. Ž---- V-- n---- z-------- Ž-l-m V-s n-š-o z-m-l-t-. ------------------------- Želim Vas nešto zamoliti. 0
Chciałbym / Chciałabym pana / panią na coś zaprosić. Ž---- --- na---------z-a-i. Ž---- V-- n- n---- p------- Ž-l-m V-s n- n-š-o p-z-a-i- --------------------------- Želim Vas na nešto pozvati. 0
Czego pan / pani sobie życzy? Š-a-že-i-e, -o--m? Š-- ž------ m----- Š-a ž-l-t-, m-l-m- ------------------ Šta želite, molim? 0
(Czy) Chciałby pan / Chciałaby pani kawę? Žel----l- -a-u? Ž----- l- k---- Ž-l-t- l- k-v-? --------------- Želite li kavu? 0
A może wolałby pan / wolałaby pani herbatę? I-- ž-l--e r----e-č-j? I-- ž----- r----- č--- I-i ž-l-t- r-d-j- č-j- ---------------------- Ili želite radije čaj? 0
Chcielibyśmy / Chciałybyśmy pojechać do domu. Že-i-o----v-zit- -u--. Ž----- s- v----- k---- Ž-l-m- s- v-z-t- k-ć-. ---------------------- Želimo se voziti kući. 0
(Czy) Chcielibyście / chciałybyście taksówkę? Želit------aks-? Ž----- l- t----- Ž-l-t- l- t-k-i- ---------------- Želite li taksi? 0
Oni chcieliby / One chciałyby zadzwonić. O---ž-l- te--------t-. O-- ž--- t------------ O-i ž-l- t-l-f-n-r-t-. ---------------------- Oni žele telefonirati. 0

Dwa języki = dwa ośrodki mowy!

To, kiedy uczymy się jakiegoś języka, nie jest obojętne dla naszego mózgu. Ma on bowiem kilka pamięci dla różnych języków. Nie wszystkie języki, których się uczymy, są zapisywane razem. Języki, których się uczymy jako dorośli, mają własną pamięć. Oznacza to, że mózg przetwarza nowe reguły w innym miejscu. Nie są przechowywane razem z językiem ojczystym. Ludzie, którzy dorastają w dwóch językach, korzystają natomiast tylko z jednego regionu. Taki wniosek wykazały liczne badania. Neurolodzy poddali badaniu różne osoby. Osoby te mówiły płynnie dwoma językami. Część z nich dorastała w dwóch językach. Natomiast druga część nauczyła się później drugiego języka. Podczas testów językowych naukowcy mogli zmierzyć aktywność mózgu. Widzieli wtedy, jakie obszary mózgu pracowały podczas testu. Dostrzegli również, że osoby, które później uczyły się języka miały dwa ośrodki mowy! To, że tak jest, naukowcy przypuszczali już od dawna. Ludzie z obrażeniem mózgu mają różne symptomy. W ten sposób obrażenie mózgu może też prowadzić do problemów językowych. Ludzie, których to dotyka, gorzej wypowiadają lub rozumieją słowa. Natomiast dwujęzyczne ofiary obrażeń czasami mają szczególne symptomy. Ich problemy językowe nie muszą zawsze dotyczyć obu języków. Jeśli obrażeń doznał tylko jeden region mózgu, inne mogą dalej funkcjonować. Wtedy pacjenci mówią lepiej jednym językiem niż drugim. W różnym stopniu można też nauczyć się ponownie dwóch języków. Dowodzi to tego, że oba języki nie są zapisane w tym samym miejscu. Ponieważ nie można nauczyć się ich w tym samym czasie, tworzą dwa ośrodki. Jak nasz mózg dokładnie zarządza kilkoma językami, nie jest jeszcze zbadane. Nowa wiedza może jednak prowadzić do nowych strategii w nauce.