Rozmówki

pl Zaimki dzierżawcze 2   »   sk Privlastňovacie zámená 2

67 [sześćdziesiąt siedem]

Zaimki dzierżawcze 2

Zaimki dzierżawcze 2

67 [šesťdesiatsedem]

Privlastňovacie zámená 2

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski słowacki Bawić się Więcej
okulary ok--i-re okuliare o-u-i-r- -------- okuliare 0
On zapomniał swoich okularów. Za-u------ sv--e----li-re. Zabudol si svoje okuliare. Z-b-d-l s- s-o-e o-u-i-r-. -------------------------- Zabudol si svoje okuliare. 0
Gdzie on ma swoje okulary? K-- -en--á-s-oj--ok----re? Kde len má svoje okuliare? K-e l-n m- s-o-e o-u-i-r-? -------------------------- Kde len má svoje okuliare? 0
zegar hod-n-y hodinky h-d-n-y ------- hodinky 0
Jego zegar jest zepsuty. Je-o h-d--k- -ú -oka-en-. Jeho hodinky sú pokazené. J-h- h-d-n-y s- p-k-z-n-. ------------------------- Jeho hodinky sú pokazené. 0
Ten zegar wisi na ścianie. H--in- ---ia-n---t-ne. Hodiny visia na stene. H-d-n- v-s-a n- s-e-e- ---------------------- Hodiny visia na stene. 0
paszport p-s pas p-s --- pas 0
On zgubił swój paszport. S----il----j---s. Stratil svoj pas. S-r-t-l s-o- p-s- ----------------- Stratil svoj pas. 0
Gdzie on ma swój paszport? K-- len m- sv-j---s? Kde len má svoj pas? K-e l-n m- s-o- p-s- -------------------- Kde len má svoj pas? 0
oni / one – ich o---- i-h oni – ich o-i – i-h --------- oni – ich 0
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców. Det----m--- -áj-------ic- ro--čov. Deti nemôžu nájsť svojich rodičov. D-t- n-m-ž- n-j-ť s-o-i-h r-d-č-v- ---------------------------------- Deti nemôžu nájsť svojich rodičov. 0
Przecież tam idą już ich rodzice! A-e-tu--- --i--á-z--ú -c--r-d---a! Ale tu už prichádzajú ich rodičia! A-e t- u- p-i-h-d-a-ú i-h r-d-č-a- ---------------------------------- Ale tu už prichádzajú ich rodičia! 0
pan – pana V-------, V--a- --še Vy – Váš, Vaša, Vaše V- – V-š- V-š-, V-š- -------------------- Vy – Váš, Vaša, Vaše 0
Jak minęła pana podróż, panie Müller? Ak- b-l- V-š- -e-ta- pán---l---? Aká bola Vaša cesta, pán Müller? A-á b-l- V-š- c-s-a- p-n M-l-e-? -------------------------------- Aká bola Vaša cesta, pán Müller? 0
Gdzie jest pana żona, panie Müller? K-e ---Vaš--žena,-pá- -ü--er? Kde je Vaša žena, pán Müller? K-e j- V-š- ž-n-, p-n M-l-e-? ----------------------------- Kde je Vaša žena, pán Müller? 0
pani – pani V--– -á-,-V-š-- -aše Vy – Váš, Vaša, Vaše V- – V-š- V-š-, V-š- -------------------- Vy – Váš, Vaša, Vaše 0
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt? Aká b-l---a-a----ta----ni --hm--to--? Aká bola Vaša cesta, pani Schmidtová? A-á b-l- V-š- c-s-a- p-n- S-h-i-t-v-? ------------------------------------- Aká bola Vaša cesta, pani Schmidtová? 0
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt? Kd- -- -áš mu-- ---- Schmidto--? Kde je Váš muž, pani Schmidtová? K-e j- V-š m-ž- p-n- S-h-i-t-v-? -------------------------------- Kde je Váš muž, pani Schmidtová? 0

Genetyczna mutacja umożliwia mówienie

Ze wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk!