Rozmówki

pl Zaimki dzierżawcze 2   »   cs Přivlastňovací zájmena 2

67 [sześćdziesiąt siedem]

Zaimki dzierżawcze 2

Zaimki dzierżawcze 2

67 [šedesát sedm]

Přivlastňovací zájmena 2

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski czeski Bawić się Więcej
okulary b--le b---- b-ý-e ----- brýle 0
On zapomniał swoich okularów. Z-po-n---s-é b---e. Z------- s-- b----- Z-p-m-ě- s-é b-ý-e- ------------------- Zapomněl své brýle. 0
Gdzie on ma swoje okulary? K-e--- jso--j-ho -rý-e? K----- j--- j--- b----- K-e-a- j-o- j-h- b-ý-e- ----------------------- Kdepak jsou jeho brýle? 0
zegar hodin---/--od--y h------ / h----- h-d-n-y / h-d-n- ---------------- hodinky / hodiny 0
Jego zegar jest zepsuty. Je-------n-- j-o- -o----é. J--- h------ j--- r------- J-h- h-d-n-y j-o- r-z-i-é- -------------------------- Jeho hodinky jsou rozbité. 0
Ten zegar wisi na ścianie. H---ny-v-s--na-st---. H----- v--- n- s----- H-d-n- v-s- n- s-ě-ě- --------------------- Hodiny visí na stěně. 0
paszport p-s p-- p-s --- pas 0
On zgubił swój paszport. Z-------s-ůj p--. Z------ s--- p--- Z-r-t-l s-ů- p-s- ----------------- Ztratil svůj pas. 0
Gdzie on ma swój paszport? Kde--- je-- pas? K-- j- j--- p--- K-e j- j-h- p-s- ---------------- Kde je jeho pas? 0
oni / one – ich o--------- (---j -------) o-- – j--- (---- / s----- o-a – j-j- (-v-j / s-o-e- ------------------------- ona – její (svůj / svoje) 0
Te dzieci nie mogą znaleźć swoich rodziców. Ty----- ---oho----j----vé-r-di--. T- d--- n------ n---- s-- r------ T- d-t- n-m-h-u n-j-t s-é r-d-č-. --------------------------------- Ty děti nemohou najít své rodiče. 0
Przecież tam idą już ich rodzice! A-- tá-h-e---i-h--ej------ch r--ič-! A-- t----- p--------- j----- r------ A-e t-m-l- p-i-h-z-j- j-j-c- r-d-č-! ------------------------------------ Ale támhle přicházejí jejich rodiče! 0
pan – pana Vy-– ----- Va----svů--/--vo-e) V- – V-- / V--- (---- / s----- V- – V-š / V-š- (-v-j / s-o-e- ------------------------------ Vy – Váš / Vaše (svůj / svoje) 0
Jak minęła pana podróż, panie Müller? J--á b-l---aše -e-ta- p-n- Müll-r-? J--- b--- V--- c----- p--- M------- J-k- b-l- V-š- c-s-a- p-n- M-l-e-e- ----------------------------------- Jaká byla Vaše cesta, pane Müllere? 0
Gdzie jest pana żona, panie Müller? Kd--j- --š- -an--lk-, p-n----ll-re? K-- j- V--- m-------- p--- M------- K-e j- V-š- m-n-e-k-, p-n- M-l-e-e- ----------------------------------- Kde je Vaše manželka, pane Müllere? 0
pani – pani V- - -áš-/ -a-- ------- --o--) V- – V-- / V--- (---- / s----- V- – V-š / V-š- (-v-j / s-o-e- ------------------------------ Vy – Váš / Vaše (svůj / svoje) 0
Jak minęła pani podróż, pani Schmidt? J-k-----a Vaš- -es-a, ---í-S-hm-dt? J--- b--- V--- c----- p--- S------- J-k- b-l- V-š- c-s-a- p-n- S-h-i-t- ----------------------------------- Jaká byla Vaše cesta, paní Schmidt? 0
Gdzie jest pani mąż, pani Schmidt? K-e-j- --š --nžel,---------m-d-? K-- j- V-- m------ p--- S------- K-e j- V-š m-n-e-, p-n- S-h-i-t- -------------------------------- Kde je Váš manžel, paní Schmidt? 0

Genetyczna mutacja umożliwia mówienie

Ze wszystkich istot żyjących na świecie mówić może tylko człowiek. To różni go od zwierząt i roślin. Oczywiście również zwierzęta i rośliny komunikują się wzajemnie. Nie władają jednak złożonym językiem sylab. Dlaczego zatem człowiek może mówić? Do mówienia potrzebne są określone cechy organiczne. Te fizyczne właściwości znajdują się tylko u ludzi. Nie jest jednak oczywiste, że on je rozwinął. W ewolucji nic nie zdarza się bez powodu. Kiedyś człowiek zaczął mówić. Kiedy to było dokładnie, jeszcze nie wiadomo. Musiało się jednak coś zdarzyć, co dało człowiekowi mowę. Naukowcy twierdzą, że odpowiedzialna za to jest genetyczna mutacja. Antropolodzy porównali materiał genetyczny różnych istot żyjących. Wiadomo, że określony gen wpływa na język. Ludzie, u których jest on uszkodzony, mają problemy z mówieniem. Nie potrafią się dobrze wyrazić i gorzej rozumieją słowa. Gen ten badano u ludzi, małp i mysz. U ludzi i szympansów są one bardzo podobne. Można rozpoznać tylko dwie małe różnice. Różnice te są jednak dostrzegalne w mózgu. Wraz z innymi genami wpływają na określone aktywności mózgu. Dzięki temu człowiek potrafi mówić, małpa nie. Jednak zagadka ludzkiego języka jest przez to jeszcze nie rozwiązana. Sama mutacja genu nie wystarcza bowiem, by móc mówić. Naukowcy wszczepili ludzką odmianę genu myszom. A te nie potrafiły mówić… Ich pisk miał jednak inny dźwięk!