Rozmówki

pl Przeszłość 1   »   da Datid 1

81 [osiemdziesiąt jeden]

Przeszłość 1

Przeszłość 1

81 [enogfirs]

Datid 1

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski duński Bawić się Więcej
pisać skrive s----- s-r-v- ------ skrive 0
On pisał list. Ha- skr---e- ---v. H-- s---- e- b---- H-n s-r-v e- b-e-. ------------------ Han skrev et brev. 0
A ona pisała kartkę. O----- s-r-v -t--o-t. O- h-- s---- e- k---- O- h-n s-r-v e- k-r-. --------------------- Og hun skrev et kort. 0
czytać læse l--- l-s- ---- læse 0
On czytał kolorowe czasopismo. Han læs----t---eblad. H-- l---- e- u------- H-n l-s-e e- u-e-l-d- --------------------- Han læste et ugeblad. 0
A ona czytała książkę. O- h-n l--t-------g. O- h-- l---- e- b--- O- h-n l-s-e e- b-g- -------------------- Og hun læste en bog. 0
wziąć tage t--- t-g- ---- tage 0
On wziął papierosa. H-- -o--en -i-aret. H-- t-- e- c------- H-n t-g e- c-g-r-t- ------------------- Han tog en cigaret. 0
Ona wzięła kostkę czekolady. H-n --g-e--s--kke---okol-de. H-- t-- e- s----- c--------- H-n t-g e- s-y-k- c-o-o-a-e- ---------------------------- Hun tog et stykke chokolade. 0
On był niewierny, ale ona była wierna. Han ------ro- m-- -un v-- --o. H-- v-- u---- m-- h-- v-- t--- H-n v-r u-r-, m-n h-n v-r t-o- ------------------------------ Han var utro, men hun var tro. 0
On był leniwy, ale ona była pracowita. H---va- ---en, m-------va---l--t--. H-- v-- d----- m-- h-- v-- f------- H-n v-r d-v-n- m-n h-n v-r f-i-t-g- ----------------------------------- Han var doven, men hun var flittig. 0
On był biedny, ale ona była bogata. H-n--ar f-tt-----en -u----r--i-. H-- v-- f------ m-- h-- v-- r--- H-n v-r f-t-i-, m-n h-n v-r r-g- -------------------------------- Han var fattig, men hun var rig. 0
On nie miał pieniędzy, lecz długi. H-n -a--e -ngen -en--, -en ---gæ--. H-- h---- i---- p----- m-- e- g---- H-n h-v-e i-g-n p-n-e- m-n e- g-l-. ----------------------------------- Han havde ingen penge, men en gæld. 0
On nie miał szczęścia, lecz pecha. Han va- i-k------ig--m-n-uhe---g. H-- v-- i--- h------ m-- u------- H-n v-r i-k- h-l-i-, m-n u-e-d-g- --------------------------------- Han var ikke heldig, men uheldig. 0
On nie miał sukcesów, lecz niepowodzenia. H---hav-e ik-e suc-es,--en uhe-d. H-- h---- i--- s------ m-- u----- H-n h-v-e i-k- s-c-e-, m-n u-e-d- --------------------------------- Han havde ikke succes, men uheld. 0
On nie był zadowolony, lecz niezadowolony. Han-va--ik-- -i---------en ut---re--. H-- v-- i--- t-------- m-- u--------- H-n v-r i-k- t-l-r-d-, m-n u-i-f-e-s- ------------------------------------- Han var ikke tilfreds, men utilfreds. 0
On nie był szczęśliwy, lecz nieszczęśliwy. Han --r----e -ykke-i----e--ul-kke---. H-- v-- i--- l-------- m-- u--------- H-n v-r i-k- l-k-e-i-, m-n u-y-k-l-g- ------------------------------------- Han var ikke lykkelig, men ulykkelig. 0
On nie był sympatyczny, lecz niesympatyczny. H-n --r -kk- s-m-a-isk, -e- u--m--t-s-. H-- v-- i--- s--------- m-- u---------- H-n v-r i-k- s-m-a-i-k- m-n u-y-p-t-s-. --------------------------------------- Han var ikke sympatisk, men usympatisk. 0

Jak dzieci uczą się mówić prawidłowo

Jak tylko człowiek przychodzi na świat, komunikuje się z innymi. Niemowlęta płaczą, kiedy coś chcą. Mając kilka miesięcy mogą już wymówić proste słowa. W wieku około dwóch lat wymawiają zdania z trzema słowami. Na to, kiedy dzieci rozpoczną naukę języka, nie można mieć wpływu. Jednak można wpłynąć na to, jak dobrze dzieci nauczą się swojego języka ojczystego! W tym celu należy jednak mieć na uwadze kilka rzeczy. Ważne jest przede wszystkim, by uczące się dziecko było zawsze zmotywowane. Musi wiedzieć, że coś osiąga, gdy mówi. Niemowlęta cieszą się z uśmiechu jako pozytywnej odpowiedzi. Większe dzieci szukają dialogu ze swoim otoczeniem. Są zorientowane na język ludzi znajdujących się w pobliżu. Dlatego ważny jest poziom językowy rodziców i wychowawców. Dzieci muszą też nauczyć się, że język jest czymś ważnym! Powinny mieć jednak przy tym dużo zabawy. Czytanie pokazuje dzieciom, jak fascynujący może być język. Rodzice powinni też jak najwięcej zajęć podejmować wspólnie z dziećmi. Kiedy dziecko coś przeżywa, chce o tym mówić. Dzieci, które dorastają w dwóch językach potrzebują stałych reguł. Muszą wiedzieć, w jakim języku mówi się do kogo. W ten sposób ich mózg uczy się rozróżniania tych dwóch języków. Kiedy dzieci idą do szkoły, ich język się zmienia. Uczą się nowego języka potocznego. Wtedy ważne jest, by rodzice zwracali uwagę na to, jak ich dziecko mówi. Badania pokazują, że pierwszy język kształtuje się w mózgu na zawsze. To, czego uczymy się jako dzieci, towarzyszy nam przez całe życie. Kto nauczy się dobrze języka ojczystego jako dziecko, później czerpie z tego korzyści. Uczy się nowych rzeczy szybciej i lepiej - nie tylko języków obcych…