کتاب لغت

fa ‫حمل و نقل عمومی‌‫/ عبور و مرور درون شهری‬   »   ko 대중 교통

‫36 [سی و شش]‬

‫حمل و نقل عمومی‌‫/ عبور و مرور درون شهری‬

‫حمل و نقل عمومی‌‫/ عبور و مرور درون شهری‬

36 [서른여섯]

36 [seoleun-yeoseos]

대중 교통

daejung gyotong

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی زبان کره‌ای بازی بیشتر
‫ایستگاه اتوبوس کجاست؟‬ 버스 정류장이 어디예요? 버스 정류장이 어디예요? 1
b--se---e-n--yu-a-g-i-e-di--y-? beoseu jeonglyujang-i eodiyeyo?
‫کدام اتوبوس به مرکز شهر می‌رود؟‬ 어떤 버스가 시내로 가요? 어떤 버스가 시내로 가요? 1
e-----n----s-u----in-el--g---? eotteon beoseuga sinaelo gayo?
‫کدام خط (چه اتوبوسی] باید سوار شوم؟‬ 어떤 버스를 타야 해요? 어떤 버스를 타야 해요? 1
e-t--o---e-s-u-e-l---y- haey-? eotteon beoseuleul taya haeyo?
‫باید اتوبوس عوض کنم؟‬ 갈아타야 해요? 갈아타야 해요? 1
g-l--tay----eyo? gal-ataya haeyo?
‫کجا باید اتوبوس را عوض کنم؟‬ 어디서 갈아타야 해요? 어디서 갈아타야 해요? 1
eodise---al-ata---haeyo? eodiseo gal-ataya haeyo?
‫قیمت یک بلیط چند است؟‬ 표 한장이 얼마예요? 표 한장이 얼마예요? 1
p---hanj-n--i --lm---yo? pyo hanjang-i eolmayeyo?
‫تا مرکز شهر چند ایستگاه است؟‬ 시내까지 몇 정거장이에요? 시내까지 몇 정거장이에요? 1
sina--k-ji -ye--h j-----g-o-a---ieyo? sinaekkaji myeoch jeong-geojang-ieyo?
‫شما باید اینجا پیاده شوید.‬ 여기서 내리셔야 해요. 여기서 내리셔야 해요. 1
yeo-i-e--n-el-s-e--a-hae-o. yeogiseo naelisyeoya haeyo.
‫شما باید از قسمت عقب ماشین پیاده شوید.‬ 뒤로 내리셔야 해요. 뒤로 내리셔야 해요. 1
d--lo -ae-i-ye--a-h-e-o. dwilo naelisyeoya haeyo.
‫متروی (زیرمینی] بعدی 5 دقیقه دیگر می‌آید.‬ 다음 기차는 오 분 후에 와요. 다음 기차는 오 분 후에 와요. 1
da-eum gicha-e-n-- -un-h-e wayo. da-eum gichaneun o bun hue wayo.
‫تراموای بعدی 10 دقیقه دیگر می‌آید.‬ 다음 전철은 십 분 후에 와요. 다음 전철은 십 분 후에 와요. 1
d----- je---heo--e-n---b -u- hue-w--o. da-eum jeoncheol-eun sib bun hue wayo.
‫اتوبوس بعدی 15 دقیقه دیگر می‌آید.‬ 다음 버스는 십오 분 후에 와요. 다음 버스는 십오 분 후에 와요. 1
d--e-----os--n-un--i--o ----hue w--o. da-eum beoseuneun sib-o bun hue wayo.
‫آخرین مترو (زیرزمینی] کی حرکت می‌کند؟‬ 마지막 기차가 언제예요? 마지막 기차가 언제예요? 1
majim-----ch--a--o---y-y-? majimag gichaga eonjeyeyo?
‫آخرین تراموا کی حرکت می‌کند؟‬ 마지막 전철이 언제예요? 마지막 전철이 언제예요? 1
majim---je-nc-eo--- ------eyo? majimag jeoncheol-i eonjeyeyo?
‫آخرین اتوبوس کی حرکت می‌کند؟‬ 마지막 버스가 언제예요? 마지막 버스가 언제예요? 1
maj--a---e-s---a ---j---y-? majimag beoseuga eonjeyeyo?
‫شما بلیط دارید؟‬ 표가 있어요? 표가 있어요? 1
p-og- -ss---yo? pyoga iss-eoyo?
‫بلیط؟ نه ندارم.‬ 표요? – 아니요, 없어요. 표요? – 아니요, 없어요. 1
p---o?-–-a--yo, -----eoyo. pyoyo? – aniyo, eobs-eoyo.
‫پس باید جریمه بپردازید.‬ 그럼 벌금을 내야 해요. 그럼 벌금을 내야 해요. 1
geu---m-b---g-um---l -a--a---ey-. geuleom beolgeum-eul naeya haeyo.

بارگذاری MP3 (.زیپ فایل‌ها)

MP3 فارسی + زبان کره‌ای (1-100) MP3 زبان کره‌ای (1-100)
ویدئویی یافت نشد!

‫تکامل زبان‬

‫این که چرا ما با یکدیگر صحبت می کنیم، روشن است.‬ ‫ما می خواهیم افکار خود را با همدیگر مبادله و یکدیگر را درک کنیم.‬ ‫از طرف دیگر، این که دقیقا زبان چگونه شکل گرفته است، کمتر روشن است.‬ ‫تئوری های مختلفی در این مورد وجود دارد.‬ ‫آنچه مسلم است این است که زبان یک پدیده بسیار قدیمی است.‬ ‫وجود برخی ویژگی های فیزیکی برای صحبت کردن لازم بود.‬ ‫این خصوصیات برای ایجاد صدا لازم بود.‬ ‫انسان های ماقبل نئاندرتال توانایی به کار بردن صدای خود را داشتند.‬ ‫یعنی، آنها تفاوت خود را با حیوانات تمیز می دادند.‬ ‫بعلاوه، داشتن یک صدای بلند، و محکم برای دفاع مهم بود.‬ ‫و فرد می تواند با آن دشمن را تهدید کند یا بترساند.‬ ‫در آن زمان، تازه ابزار ساخته شده بود، و آتش هم کشف شده بود.‬ ‫این دانش به نحوی می بایست به دیگران منتقل شود.‬ ‫گفتار نیز در شکار گروهی مهم بود.‬ ‫از 2 میلیون سال پیش به بعد تفاهم ساده ای میان مردم وجود داشت.‬ ‫اولین عناصر زبانی علامت و اشاره بود.‬ ‫اما مردم می خواستند در تاریکی هم با همدیگر ارتباط داشته باشند.‬ ‫از این مهم تر، آنها به صحبت کردن بدون نگاه کردن به یکدیگر نیز نیاز داشتند.‬ ‫بنابراین، صوت بوجود آمد، و جای اشاره را گرفت.‬ ‫زبان به معنای امروزی آن حداقل 50،000 سال قدمت دارد.‬ ‫هنگامی که انسان هوشمند آفریقا را ترک کرد، زبان خود را در سراسر جهان پخش کرد.‬ ‫زبان ها در مناطق مختلف از همدیگر جدا شدند.‬ ‫یعنی، خانواده های زبان های مختلف به وجود آمدند.‬ ‫امّا، این زبان ها فقط دارای اصول و مبانی سیستم های زبان بودند.‬ ‫اوّلین زبان ها به اندازه زبان های امروز پیچیده نبودند.‬ ‫سپس آنها از طریق دستور زبان، آواشناسی و معناشناسی تکامل یافتند.‬ ‫می توان گفت که زبان های مختلف، راه حل های مختلف دارند.‬ ‫اما مشکل همیشه همان است: چگونه می توانم آنچه را فکر می کنم نشان دهم؟‬