کتاب لغت

fa ‫حمل و نقل عمومی‌‫/ عبور و مرور درون شهری‬   »   ko 대중 교통

‫36 [سی و شش]‬

‫حمل و نقل عمومی‌‫/ عبور و مرور درون شهری‬

‫حمل و نقل عمومی‌‫/ عبور و مرور درون شهری‬

36 [서른여섯]

36 [seoleun-yeoseos]

대중 교통

daejung gyotong

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی زبان کره‌ای بازی بیشتر
‫ایستگاه اتوبوس کجاست؟‬ 버스 정류장이 어디예요? 버스 정류장이 어디예요? 1
b--s-u-----gl-u-an----eod--eyo? beoseu jeonglyujang-i eodiyeyo?
‫کدام اتوبوس به مرکز شهر می‌رود؟‬ 어떤 버스가 시내로 가요? 어떤 버스가 시내로 가요? 1
eo---on--eose--a s---elo ga--? eotteon beoseuga sinaelo gayo?
‫کدام خط (چه اتوبوسی] باید سوار شوم؟‬ 어떤 버스를 타야 해요? 어떤 버스를 타야 해요? 1
eo-t------o-e-leu--ta-a ha---? eotteon beoseuleul taya haeyo?
‫باید اتوبوس عوض کنم؟‬ 갈아타야 해요? 갈아타야 해요? 1
ga-----y- -aey-? gal-ataya haeyo?
‫کجا باید اتوبوس را عوض کنم؟‬ 어디서 갈아타야 해요? 어디서 갈아타야 해요? 1
e-d-s-------atay--hae-o? eodiseo gal-ataya haeyo?
‫قیمت یک بلیط چند است؟‬ 표 한장이 얼마예요? 표 한장이 얼마예요? 1
p-o --n-ang-- --l-a---o? pyo hanjang-i eolmayeyo?
‫تا مرکز شهر چند ایستگاه است؟‬ 시내까지 몇 정거장이에요? 시내까지 몇 정거장이에요? 1
s-naekka---m-e--h--eo-g----j--g---y-? sinaekkaji myeoch jeong-geojang-ieyo?
‫شما باید اینجا پیاده شوید.‬ 여기서 내리셔야 해요. 여기서 내리셔야 해요. 1
y--gis-o na-l--y--ya-h-e--. yeogiseo naelisyeoya haeyo.
‫شما باید از قسمت عقب ماشین پیاده شوید.‬ 뒤로 내리셔야 해요. 뒤로 내리셔야 해요. 1
dw--o -a----yeoya--ae-o. dwilo naelisyeoya haeyo.
‫متروی (زیرمینی] بعدی 5 دقیقه دیگر می‌آید.‬ 다음 기차는 오 분 후에 와요. 다음 기차는 오 분 후에 와요. 1
da-eum ---ha-e-- - --n---- -ay-. da-eum gichaneun o bun hue wayo.
‫تراموای بعدی 10 دقیقه دیگر می‌آید.‬ 다음 전철은 십 분 후에 와요. 다음 전철은 십 분 후에 와요. 1
d----m j--nche-l---n -i- b-- h-- -a-o. da-eum jeoncheol-eun sib bun hue wayo.
‫اتوبوس بعدی 15 دقیقه دیگر می‌آید.‬ 다음 버스는 십오 분 후에 와요. 다음 버스는 십오 분 후에 와요. 1
d--eum-beos----un------ bun h-e wa-o. da-eum beoseuneun sib-o bun hue wayo.
‫آخرین مترو (زیرزمینی] کی حرکت می‌کند؟‬ 마지막 기차가 언제예요? 마지막 기차가 언제예요? 1
m--im---g---a-- e---e--yo? majimag gichaga eonjeyeyo?
‫آخرین تراموا کی حرکت می‌کند؟‬ 마지막 전철이 언제예요? 마지막 전철이 언제예요? 1
ma---ag---o-c-e-l-i-eonjey-y-? majimag jeoncheol-i eonjeyeyo?
‫آخرین اتوبوس کی حرکت می‌کند؟‬ 마지막 버스가 언제예요? 마지막 버스가 언제예요? 1
maj-mag-b-o-e-ga----jey--o? majimag beoseuga eonjeyeyo?
‫شما بلیط دارید؟‬ 표가 있어요? 표가 있어요? 1
p--ga --s--o-o? pyoga iss-eoyo?
‫بلیط؟ نه ندارم.‬ 표요? – 아니요, 없어요. 표요? – 아니요, 없어요. 1
py-yo?-–---iy-, --b--eo--. pyoyo? – aniyo, eobs-eoyo.
‫پس باید جریمه بپردازید.‬ 그럼 벌금을 내야 해요. 그럼 벌금을 내야 해요. 1
g-u-e-m --olgeum--u- --e-a-h-ey-. geuleom beolgeum-eul naeya haeyo.

بارگذاری MP3 (.زیپ فایل‌ها)

MP3 فارسی + زبان کره‌ای (1-100) MP3 زبان کره‌ای (1-100)
ویدئویی یافت نشد!

‫تکامل زبان‬

‫این که چرا ما با یکدیگر صحبت می کنیم، روشن است.‬ ‫ما می خواهیم افکار خود را با همدیگر مبادله و یکدیگر را درک کنیم.‬ ‫از طرف دیگر، این که دقیقا زبان چگونه شکل گرفته است، کمتر روشن است.‬ ‫تئوری های مختلفی در این مورد وجود دارد.‬ ‫آنچه مسلم است این است که زبان یک پدیده بسیار قدیمی است.‬ ‫وجود برخی ویژگی های فیزیکی برای صحبت کردن لازم بود.‬ ‫این خصوصیات برای ایجاد صدا لازم بود.‬ ‫انسان های ماقبل نئاندرتال توانایی به کار بردن صدای خود را داشتند.‬ ‫یعنی، آنها تفاوت خود را با حیوانات تمیز می دادند.‬ ‫بعلاوه، داشتن یک صدای بلند، و محکم برای دفاع مهم بود.‬ ‫و فرد می تواند با آن دشمن را تهدید کند یا بترساند.‬ ‫در آن زمان، تازه ابزار ساخته شده بود، و آتش هم کشف شده بود.‬ ‫این دانش به نحوی می بایست به دیگران منتقل شود.‬ ‫گفتار نیز در شکار گروهی مهم بود.‬ ‫از 2 میلیون سال پیش به بعد تفاهم ساده ای میان مردم وجود داشت.‬ ‫اولین عناصر زبانی علامت و اشاره بود.‬ ‫اما مردم می خواستند در تاریکی هم با همدیگر ارتباط داشته باشند.‬ ‫از این مهم تر، آنها به صحبت کردن بدون نگاه کردن به یکدیگر نیز نیاز داشتند.‬ ‫بنابراین، صوت بوجود آمد، و جای اشاره را گرفت.‬ ‫زبان به معنای امروزی آن حداقل 50،000 سال قدمت دارد.‬ ‫هنگامی که انسان هوشمند آفریقا را ترک کرد، زبان خود را در سراسر جهان پخش کرد.‬ ‫زبان ها در مناطق مختلف از همدیگر جدا شدند.‬ ‫یعنی، خانواده های زبان های مختلف به وجود آمدند.‬ ‫امّا، این زبان ها فقط دارای اصول و مبانی سیستم های زبان بودند.‬ ‫اوّلین زبان ها به اندازه زبان های امروز پیچیده نبودند.‬ ‫سپس آنها از طریق دستور زبان، آواشناسی و معناشناسی تکامل یافتند.‬ ‫می توان گفت که زبان های مختلف، راه حل های مختلف دارند.‬ ‫اما مشکل همیشه همان است: چگونه می توانم آنچه را فکر می کنم نشان دهم؟‬