Guia de conversação

px Trabalhar   »   da Arbejde

55 [cinquenta e cinco]

Trabalhar

Trabalhar

55 [femoghalvtreds]

Arbejde

Escolha como deseja ver a tradução:   
Português (BR) Dinamarquês Tocar mais
Em que você trabalha? Hv-d a---jder--an s--? H--- a------- h-- s--- H-a- a-b-j-e- h-n s-m- ---------------------- Hvad arbejder han som? 0
O meu marido trabalha como médico. Mi- ma-d -- l---. M-- m--- e- l---- M-n m-n- e- l-g-. ----------------- Min mand er læge. 0
Eu trabalho em meio período como enfermeira. Je- a-bej-e--d-lt--s-som-s--e--e-e----. J-- a------- d------ s-- s------------- J-g a-b-j-e- d-l-i-s s-m s-g-p-e-e-s-e- --------------------------------------- Jeg arbejder deltids som sygeplejerske. 0
Em breve receberemos a aposentadoria. V--g----n--t--å----s--n. V- g-- s---- p- p------- V- g-r s-a-t p- p-n-i-n- ------------------------ Vi går snart på pension. 0
Mas os impostos são elevados. M-n-----te--e---øj. M-- s------ e- h--- M-n s-a-t-n e- h-j- ------------------- Men skatten er høj. 0
E o seguro de saúde é elevado. Og--y--s-k-----n--r d--. O- s------------ e- d--- O- s-g-s-k-i-g-n e- d-r- ------------------------ Og sygesikringen er dyr. 0
O que você quer ser no futuro? H--- v-l -- ----? H--- v-- d- v---- H-a- v-l d- v-r-? ----------------- Hvad vil du være? 0
Eu quero ser engenheiro. Jeg---l--ære ingen--r. J-- v-- v--- i-------- J-g v-l v-r- i-g-n-ø-. ---------------------- Jeg vil være ingeniør. 0
Eu quero estudar na universidade. Je- --- --se på--n-v-r-ite-e-. J-- v-- l--- p- u------------- J-g v-l l-s- p- u-i-e-s-t-t-t- ------------------------------ Jeg vil læse på universitetet. 0
Eu sou estagiário. J-- er-pr-kti-an-. J-- e- p---------- J-g e- p-a-t-k-n-. ------------------ Jeg er praktikant. 0
Eu não ganho muito. Jeg --e--- i-ke meg-t. J-- t----- i--- m----- J-g t-e-e- i-k- m-g-t- ---------------------- Jeg tjener ikke meget. 0
Eu estou fazendo um estágio no exterior. J-g--- i p-akt-------l-n-e-. J-- e- i p------ i u-------- J-g e- i p-a-t-k i u-l-n-e-. ---------------------------- Jeg er i praktik i udlandet. 0
Este é o meu patrão. D-- er---n-----. D-- e- m-- c---- D-t e- m-n c-e-. ---------------- Det er min chef. 0
Eu tenho colegas simpáticos. Jeg har -a----o----ae-. J-- h-- r--- k--------- J-g h-r r-r- k-l-e-a-r- ----------------------- Jeg har rare kollegaer. 0
Na hora do almoço vamos sempre à cantina. I-fr-kos-paus-n går-v--alt-- i k---i---. I f------------ g-- v- a---- i k-------- I f-o-o-t-a-s-n g-r v- a-t-d i k-n-i-e-. ---------------------------------------- I frokostpausen går vi altid i kantinen. 0
Eu estou procurando emprego. Jeg -øg-r jo-. J-- s---- j--- J-g s-g-r j-b- -------------- Jeg søger job. 0
Eu já estou há um ano desempregado /-a. J-g--a--væ-et-a------l-s-i ---år. J-- h-- v---- a--------- i e- å-- J-g h-r v-r-t a-b-j-s-ø- i e- å-. --------------------------------- Jeg har været arbejdsløs i et år. 0
Neste país há desempregados de mais. De--e- ----m-n-e arb-jdslø-e-i-det---r -an-. D-- e- f-- m---- a---------- i d-- h-- l---- D-r e- f-r m-n-e a-b-j-s-ø-e i d-t h-r l-n-. -------------------------------------------- Der er for mange arbejdsløse i det her land. 0

A memória precisa da linguagem

Quase toda a gente se lembra do primeiro dia da escola. Porém, não conseguimos nos lembrar de tudo o que aconteceu antes dessa data. Dos primeiros anos de vida não temos praticamente nenhuma recordação. Mas porque é que isto acontece? Porque é que não nos lembramos daquilo que vivemos quando éramos bebês? A razão prende-se ao nosso desenvolvimento. A língua e a memória desenvolvem-se praticamente ao mesmo tempo. Para se recordar de alguma coisa, o ser humano precisa da linguagem. Ou seja, ele precisa de ter palavras para o que vive. Os cientistas conduziram vários estudos com crianças. Nos quais fizeram uma descoberta interessante. Assim que começam a falar, as crianças esquecem as suas experiências anteriores. O início da linguagem é, portanto, também o princípio da memória. Nas primeiros três anos de vida, as crianças aprendem muito. Todos os dias experienciam coisas novas. É também nesta idade que vivem muitas experiências importantes. Apesar disso, nenhuma destas experiências permanece na memória. Os psicólogos apelidam este fenômeno de amnésia infantil. Só as coisas que as crianças conseguem nomear é que permanecem. A memória autobiográfica preserva as recordações pessoais. Funciona como um diário. Nela é armazenado tudo aquilo que é importante para a nossa vida. Deste modo, a memória autobiográfica forma também a nossa identidade. O seu desenvolvimento depende, porém, da aprendizagem da língua materna. E só através da nossa língua é que podemos ativar a nossa memória. Claro que as coisas que vivenciamos quando éramos bebês não foram apagadas da nossa memória. Estão armazenadas em alguma parte do nosso cérebro. Só que não podemos mais ter acesso a elas... - é realmente uma pena, não é?