Frazlibro

eo Is-tempo 1   »   es Pretérito 1

81 [okdek unu]

Is-tempo 1

Is-tempo 1

81 [ochenta y uno]

Pretérito 1

Elektu kiel vi volas vidi la tradukon:   
esperanto hispana Ludu Pli
skribi es-----r escribir
Li skribis leteron. Él e------- u-- c----. Él escribió una carta.
Kaj ŝi skribis karton. Y e--- e------- u-- p-----. Y ella escribió una postal.
legi le-r leer
Li legis revuon. Él l--- u-- r------. Él leyó una revista.
Kaj ŝi legis libron. Y e--- l--- u- l----. Y ella leyó un libro.
preni co--- / t----- a------ (a-.) coger / tomar, agarrar (am.)
Li prenis cigaredon. Él c---- u- c---------. Él cogió un cigarrillo.
Ŝi prenis pecon da ĉokolado. El-- c---- u- t---- d- c--------. Ella cogió un trozo de chocolate.
Li estis malfidela, sed ŝi estis fidela. Él e-- i------ p--- e--- e-- f---. Él era infiel, pero ella era fiel.
Li estis maldiligenta, sed ŝi estis diligenta. Él e-- u- h-------- p--- e--- e-- t----------. Él era un holgazán, pero ella era trabajadora.
Li estis malriĉa, sed ŝi estis riĉa. Él e-- p----- p--- e--- e-- r---. Él era pobre, pero ella era rica.
Li ne havis monon, sed male ŝuldojn. Él n- t---- d------ s--- d-----. Él no tenía dinero, sino deudas.
Li ne estis bonŝanca, sed male malbonŝanca. Él n- t---- b---- s------ s--- m--- s-----. Él no tenía buena suerte, sino mala suerte.
Li ne havis sukceson, sed male malsukceson. Él n- t---- é------ s--- f-------. Él no tenía éxitos, sino fracasos.
Li ne estis kontenta, sed male malkontenta. Él n- e----- s---------- s--- i-----------. Él no estaba satisfecho, sino insatisfecho.
Li ne estis feliĉa, sed male malfeliĉa. Él n- e-- f----- s--- i------. Él no era feliz, sino infeliz.
Li ne estis simpatia, sed male malsimpatia. Él n- e-- s--------- s--- a---------. Él no era simpático, sino antipático.

Kiel la infanoj lernas korekte paroli

Ekde sia naskiĝo la homo komunikas kun aliuloj. La beboj krias kiam ili volas ion. Kelkmonataĝe ili jam kapablas diri simplajn vortojn. Ĉirkaŭdujaraĝe ili parolas per trivortaj frazoj. Ne influeblas la momento kiam la infanoj komencas paroli. Sed influeblas kiel bone la infanoj lernas sian gepatran lingvon! Oni tamen devas tiucele atenti kelkajn aferojn. Precipe gravas ke la infano ĉiam estu motivita. Ĝi devas ekkompreni ke ĝi parolante ion atingas. La beboj ĝojas ricevi rideton kiel pozitivan reagon. La pli aĝaj infanoj serĉas la dialogon kun sia ĉirkaŭaĵo. Ili modeligas la lingvon de la apudaj homoj. Tial gravas la lingva nivelo de la gepatroj kaj edukantoj. La infanoj devas ankaŭ lerni ke la lingvo estas valora! Sed ili tiuokaze ĉiam amuziĝu. Laŭte legi al infanoj montras al ili kiel ekscita lingvo povas esti. La gepatroj ankaŭ havu aktivaĵojn kun sia infano kiel eble plej ofte. Kiam infano multon travivas, ĝi volas paroli pri tio. Dulingve kreskantaj infanoj bezonas fiksitajn regulojn. Ili devas scii, kiu lingvo parolendas kun kiu. Ilia cerbo tiel povas lerni kiel diferencigi ambaŭ lingvojn. Kiam la infanoj enlernejiĝas, ilia lingvo modifiĝas. Ili lernas novan ordinaran lingvon. Tiam gravas ke la gepatroj atentu la parolmanieron de sia infano. Esploroj montras ke la unua lingvo porĉiame markas la cerbon. Tio, kion ni infanaĝe lernas, akompanas nin la tutan vivon. Kiu sian gepatran lingvon infanaĝe bone lernas, tiu poste profitas el tio. Li pli rapide kaj pli bone lernas novajn aferojn, ne nur fremdajn lingvojn…