Taalgids

nl Werken   »   el Εργασία

55 [vijfenvijftig]

Werken

Werken

55 [πενήντα πέντε]

55 [penḗnta pénte]

Εργασία

[Ergasía]

U kunt op elke blanco klikken om de tekst te zien of:   

Nederlands Grieks Geluid meer
Wat voor werk doet u? Τι δ------ κ-----; Τι δουλειά κάνετε; 0
Ti d------ k-----?Ti douleiá kánete?
Mijn man werkt als arts. Ο ά----- μ-- ε---- γ------. Ο άντρας μου είναι γιατρός. 0
O á----- m-- e---- g------.O ántras mou eínai giatrós.
Ik werk parttime als verpleegster. Εγ- δ------ λ---- ώ--- τ-- η---- ω- ν-------. Εγώ δουλεύω λίγες ώρες την ημέρα ως νοσοκόμα. 0
Eg- d------ l---- ṓ--- t-- ē---- ō- n-------.Egṓ douleúō líges ṓres tēn ēméra ōs nosokóma.
   
Wij zullen gauw ons pensioen ontvangen. Κο-------- ν- β----- σ- σ------. Κοντεύουμε να βγούμε σε σύνταξη. 0
Ko-------- n- b----- s- s------.Konteúoume na bgoúme se sýntaxē.
Maar de belastingen zijn hoog. Αλ-- ο- φ---- ε---- υ-----. Αλλά οι φόροι είναι υψηλοί. 0
Al-- o- p----- e---- y------.Allá oi phóroi eínai ypsēloí.
En de ziektekostenverzekering is duur. Κα- η ι------ α------- ε---- δ-------. Και η ιατρική ασφάλεια είναι δαπανηρή. 0
Ka- ē i------ a-------- e---- d-------.Kai ē iatrikḗ aspháleia eínai dapanērḗ.
   
Wat wil je worden? Τι θ----- ν- γ----- ό--- μ---------; Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; 0
Ti t------ n- g----- ó--- m---------?Ti théleis na gíneis ótan megalṓseis?
Ik wil graag ingenieur worden. Θα ή---- ν- γ--- μ--------. Θα ήθελα να γίνω μηχανικός. 0
Th- ḗ----- n- g--- m---------.Tha ḗthela na gínō mēchanikós.
Ik wil naar de universiteit gaan. Θέ-- ν- σ------- σ-- π-----------. Θέλω να σπουδάσω στο πανεπιστήμιο. 0
Th--- n- s------- s-- p-----------.Thélō na spoudásō sto panepistḗmio.
   
Ik ben stagiaire. Κά-- τ-- π------- μ--. Κάνω την πρακτική μου. 0
Ká-- t-- p------- m--.Kánō tēn praktikḗ mou.
Ik verdien niet veel. Δε- β---- π----. Δεν βγάζω πολλά. 0
De- b---- p----.Den bgázō pollá.
Ik loop stage in het buitenland. Κά-- μ-- π------- σ-- ε--------. Κάνω μία πρακτική στο εξωτερικό. 0
Ká-- m-- p------- s-- e--------.Kánō mía praktikḗ sto exōterikó.
   
Dit is mijn baas. Αυ--- ε---- τ- α------- μ--. Αυτός είναι το αφεντικό μου. 0
Au--- e---- t- a-------- m--.Autós eínai to aphentikó mou.
Ik heb leuke collega’s. Έχ- κ----- σ----------. Έχω καλούς συναδέλφους. 0
Éc-- k----- s-----------.Échō kaloús synadélphous.
We gaan iedere middag naar de kantine. Το μ------- π--------- π---- σ--- κ------. Το μεσημέρι πηγαίνουμε πάντα στην καντίνα. 0
To m------- p--------- p---- s--- k------.To mesēméri pēgaínoume pánta stēn kantína.
   
Ik ben op zoek naar een baan. Ψά--- γ-- δ------. Ψάχνω για δουλειά. 0
Ps----- g-- d------.Psáchnō gia douleiá.
Ik ben al een jaar werkloos. Εί--- ή-- έ-- χ---- ά------. Είμαι ήδη ένα χρόνο άνεργος. 0
Eí--- ḗ-- é-- c----- á------.Eímai ḗdē éna chróno ánergos.
Er zijn te vele werklozen in dit land. Σε α--- τ- χ--- υ------- υ--------- π----- ά------. Σε αυτή τη χώρα υπάρχουν υπερβολικά πολλοί άνεργοι. 0
Se a--- t- c---- y-------- y--------- p----- á------.Se autḗ tē chṓra ypárchoun yperboliká polloí ánergoi.
   

Herinnering heeft een taal nodig

De eerste schooldag herinneren de meeste mensen zich nog wel. Wat er daarvoor gebeurde, dat weten ze niet meer. Van onze eerste levensjaren kunnen we niet veel meer herinneren Wat is de reden hiervan? Waarom herinneren wij ons niet meer wat wij beleefd hebben toen we nog een baby waren? De oorzaak is te vinden in de ontwikkeling. De taal en het geheugen worden ongeveer tegen dezelfde tijd ontwikkeld. En om iets te kunnen herinneren moeten mensen de taal gebruiken. Dat betekent dat hij al woorden nodig heeft voor wat hij heeft meegemaakt. Wetenschappers hebben verscheidene proeven bij kinderen uitgevoerd. Daarbij hebben ze een interessante ontdekking opgedaan. Zodra kinderen leren praten, vergeten ze alles wat daarvoor gebeurde. Het begin van de taal is dus ook het begin van de herinneringen. In de eerste drie jaar van hun leven gaan de kinderen zeer veel leren. Ze beleven elke dag weer nieuwe dingen. Ook gaan ze op deze leeftijd veel belangrijke ervaringen opdoen. Desondanks gaat het allemaal weer verloren. Psychologen noemen dit fenomeen een infantiele amnesie. Alleen de dingen die ze kunnen aanwijzen blijven bij de kinderen. Persoonlijke ervaringen worden door het autobiografisch geheugen bewaard. Het functioneert als een dagboek. Alle belangrijke dingen in het leven worden daar opgeslagen. Zo gaat het autobiografische geheugen vorm aan onze identiteit geven. Zijn ontwikkeling hangt echter af door de moedertaal te leren. En alleen door onze taal kunnen we ons geheugen activeren. Alle dingen die we als baby geleerd hebben, zijn natuurlijk niet echt weg. Het wordt ergens in onze hersenen opgeslagen. Maar we kunnen het niet meer terughalen... - Is dat niet erg jammer?