Rozmówki

pl Praca   »   ro Muncă

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [cincizeci şi cinci]

Muncă

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski rumuński Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? C- f-ceţi---of---o---? Ce faceţi profesional? C- f-c-ţ- p-o-e-i-n-l- ---------------------- Ce faceţi profesional? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. S-ţu--me- -ste -e-pr--es-- m-dic. Soţul meu este de profesie medic. S-ţ-l m-u e-t- d- p-o-e-i- m-d-c- --------------------------------- Soţul meu este de profesie medic. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. E------e--c--j-mă-a---d--n-rm- c- şi a-i---n-- me-ic-l-. Eu lucrez cu jumătate de normă ca şi asistentă medicală. E- l-c-e- c- j-m-t-t- d- n-r-ă c- ş- a-i-t-n-ă m-d-c-l-. -------------------------------------------------------- Eu lucrez cu jumătate de normă ca şi asistentă medicală. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. Î- ---â-d--om ----- p-n-ie. În curând vom primi pensie. Î- c-r-n- v-m p-i-i p-n-i-. --------------------------- În curând vom primi pensie. 0
Ale podatki są wysokie. Dar---po--t--e-s-n------. Dar impozitele sunt mari. D-r i-p-z-t-l- s-n- m-r-. ------------------------- Dar impozitele sunt mari. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. Şi----g-rar-a -e-ic--- este ------. Şi asigurarea medicală este scumpă. Ş- a-i-u-a-e- m-d-c-l- e-t- s-u-p-. ----------------------------------- Şi asigurarea medicală este scumpă. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? Ce---ei-s--dev-i o--t-? Ce vrei să devii odată? C- v-e- s- d-v-i o-a-ă- ----------------------- Ce vrei să devii odată? 0
Chciałbym zostać inżynierem. V-e-u-să-------ing-ner. Vreau să devin inginer. V-e-u s- d-v-n i-g-n-r- ----------------------- Vreau să devin inginer. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. Vre-- s- --ud-e---- univ-rs-t---. Vreau să studiez la universitate. V-e-u s- s-u-i-z l- u-i-e-s-t-t-. --------------------------------- Vreau să studiez la universitate. 0
Jestem praktykantem. Eu --nt -----ican-. Eu sunt practicant. E- s-n- p-a-t-c-n-. ------------------- Eu sunt practicant. 0
Nie zarabiam dużo. N---âştig-m---. Nu câştig mult. N- c-ş-i- m-l-. --------------- Nu câştig mult. 0
Robię praktyki za granicą. F---pr-c---- ---stră--ă-a--. Fac practică în străinătate. F-c p-a-t-c- î- s-r-i-ă-a-e- ---------------------------- Fac practică în străinătate. 0
To jest mój szef. Ac-st--e-----ef---m-u. Acesta este şeful meu. A-e-t- e-t- ş-f-l m-u- ---------------------- Acesta este şeful meu. 0
Mam miłych kolegów. A- --l--i-d-ăgu--. Am colegi drăguţi. A- c-l-g- d-ă-u-i- ------------------ Am colegi drăguţi. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. L- p--n- -e-ge- în-o-d--una-l--c-nt-n-. La prânz mergem întotdeauna la cantină. L- p-â-z m-r-e- î-t-t-e-u-a l- c-n-i-ă- --------------------------------------- La prânz mergem întotdeauna la cantină. 0
Szukam pracy. C--t-un-p-st. Caut un post. C-u- u- p-s-. ------------- Caut un post. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. S-nt de------un an-----r. Sunt deja de un an şomer. S-n- d-j- d- u- a- ş-m-r- ------------------------- Sunt deja de un an şomer. 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. Î- ţa-a as----unt-p--a-m---i--o-e--. În ţara asta sunt prea mulţi şomeri. Î- ţ-r- a-t- s-n- p-e- m-l-i ş-m-r-. ------------------------------------ În ţara asta sunt prea mulţi şomeri. 0

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?