Rozmówki

pl Praca   »   sl Na delu

55 [pięćdziesiąt pięć]

Praca

Praca

55 [petinpetdeset]

Na delu

Wybierz, jak chcesz zobaczyć tłumaczenie:   
polski słoweński Bawić się Więcej
Czym się pan / pani zajmuje zawodowo? S--i--s--pok-i--o-u-----at-? S č-- s- p------- u--------- S č-m s- p-k-i-n- u-v-r-a-e- ---------------------------- S čim se poklicno ukvarjate? 0
Mój mąż jest z zawodu lekarzem. M-- mo- je--o pok-i---z--a-n-k. M-- m-- j- p- p------ z-------- M-j m-ž j- p- p-k-i-u z-r-v-i-. ------------------------------- Moj mož je po poklicu zdravnik. 0
Pracuję na pół etatu jako pielęgniarka. Jaz-d--am--o- m---c--s-- s-s-r--- -o-ov-čn-m --l-vni- č-s-m. J-- d---- k-- m--------- s----- s p--------- d------- č----- J-z d-l-m k-t m-d-c-n-k- s-s-r- s p-l-v-č-i- d-l-v-i- č-s-m- ------------------------------------------------------------ Jaz delam kot medicinska sestra s polovičnim delovnim časom. 0
Wkrótce pójdziemy na emeryturę. Km-l--b--- šla --p-k--. K---- b--- š-- v p----- K-a-u b-v- š-a v p-k-j- ----------------------- Kmalu bova šla v pokoj. 0
Ale podatki są wysokie. A--a- davki -- -isoki. A---- d---- s- v------ A-p-k d-v-i s- v-s-k-. ---------------------- Ampak davki so visoki. 0
I ubezpieczenie zdrowotne jest wysokie. I----ra-st--n---ava----nje-je-d-ag-. I- z---------- z---------- j- d----- I- z-r-v-t-e-o z-v-r-v-n-e j- d-a-o- ------------------------------------ In zdravstveno zavarovanje je drago. 0
Kim chcesz kiedyś zostać? Ka- bi --d(a- ----č --st----)? K-- b- r----- n---- p--------- K-j b- r-d-a- n-k-č p-s-a-(-)- ------------------------------ Kaj bi rad(a) nekoč postal(a)? 0
Chciałbym zostać inżynierem. R-d-a)-bi po--al(-) in--ni-. R----- b- p-------- i------- R-d-a- b- p-s-a-(-) i-ž-n-r- ---------------------------- Rad(a) bi postal(a) inženir. 0
Chcę studiować na uniwersytecie. Ho-e- štu---a-- n- unive-zi. H---- š-------- n- u-------- H-č-m š-u-i-a-i n- u-i-e-z-. ---------------------------- Hočem študirati na univerzi. 0
Jestem praktykantem. Sem---i---vn-k. S-- p---------- S-m p-i-r-v-i-. --------------- Sem pripravnik. 0
Nie zarabiam dużo. Ne-z-----i- -e-i--. N- z------- v------ N- z-s-u-i- v-l-k-. ------------------- Ne zaslužim veliko. 0
Robię praktyki za granicą. O--av-j-m p-i--avniš----v-t-jin-. O-------- p------------ v t------ O-r-v-j-m p-i-r-v-i-t-o v t-j-n-. --------------------------------- Opravljam pripravništvo v tujini. 0
To jest mój szef. T-------j-š--. T- j- m-- š--- T- j- m-j š-f- -------------- To je moj šef. 0
Mam miłych kolegów. Imam-pr---t-- --l-ge. I--- p------- k------ I-a- p-i-e-n- k-l-g-. --------------------- Imam prijetne kolege. 0
W południe chodzimy zawsze na stołówkę. Op-l----grem---ed---v --n--. O------ g---- v---- v m----- O-o-d-e g-e-o v-d-o v m-n-o- ---------------------------- Opoldne gremo vedno v menzo. 0
Szukam pracy. I--e- --u-bo. I---- s------ I-č-m s-u-b-. ------------- Iščem službo. 0
Już od roku jestem bezrobotny / bezrobotna. E-- le---s-m že b-ezpo--l-(a). E-- l--- s-- ž- b------------- E-o l-t- s-m ž- b-e-p-s-l-(-)- ------------------------------ Eno leto sem že brezposeln(a). 0
W tym kraju jest za dużo bezrobotnych. V-tej -ež-li j- pr--e--b----o--ln--. V t-- d----- j- p----- b------------ V t-j d-ž-l- j- p-e-e- b-e-p-s-l-i-. ------------------------------------ V tej deželi je preveč brezposelnih. 0

Ściągnij MP3 (.zip akta)

Nie znaleziono filmu!

Pamięć potrzebuje języka

Swój pierwszy dzień w szkole pamięta wielu ludzi. To, co było przedtem, nie pamiętamy. Z pierwszych naszych lat życia nie mamy prawie żadnych wspomnień. Dlaczego tak jest? Dlaczego nie pamiętamy tego, co przeżyliśmy jako małe dzieci? Powód jest w naszym rozwoju. Język i pamięć rozwijają się prawie w tym samym czasie. I żeby móc sobie coś przypomnieć, człowiek potrzebuje języka. To znaczy, że na to, co przeżył, musi mieć słowa. Naukowcy przeprowadzili z dziećmi różne testy. Doszli przy tym do interesującego odkrycia. Jak tylko dzieci uczą się mówić, zapominają wszystko, co było przedtem. Początek języka jest więc też początkiem pamięci. W pierwszych trzech latach swojego życia dzieci uczą się bardzo dużo. Każdego dnia przeżywają nowe rzeczy. W tym wieku zbierają też wiele ważnych doświadczeń. Mimo to wszystko to przepada. Psycholodzy określają ten fenomen jako infantylna amnezja. Tylko te rzeczy, które dzieci mogą nazwać, zostają. Osobiste przeżycia zachowuje pamięć autobiograficzna. Funkcjonuje ona jak pamiętnik. Zachowane jest w niej wszystko to, co jest ważne w naszym życiu. W ten sposób pamięć autobiograficzna kształtuje też naszą tożsamość. Jej rozwój zależy od nauki języka ojczystego. I tylko przez nasz język możemy uaktywownić naszą pamięć. Rzeczy, które przeżyliśmy jako małe dzieci, oczywiście nie odeszły naprawdę. Są gdzieś zapisane w naszym mózgu. Nie możemy ich jednak odtworzyć… – wielka szkoda, prawda?