Размоўнік

be Праца   »   da Arbejde

55 [пяцьдзесят пяць]

Праца

Праца

55 [femoghalvtreds]

Arbejde

Выберыце, як вы хочаце бачыць пераклад:   
Беларуская Дацкая Гуляць Больш
Кім Вы працуеце? Hv----rb----r--a- so-? H--- a------- h-- s--- H-a- a-b-j-e- h-n s-m- ---------------------- Hvad arbejder han som? 0
Мой муж па прафесіі доктар. Mi----n- e---æ-e. M-- m--- e- l---- M-n m-n- e- l-g-. ----------------- Min mand er læge. 0
Я працую на паўстаўкі медсястрой. J-g ---e-de- --lti-s s-m-sygep-ej-rs-e. J-- a------- d------ s-- s------------- J-g a-b-j-e- d-l-i-s s-m s-g-p-e-e-s-e- --------------------------------------- Jeg arbejder deltids som sygeplejerske. 0
Хутка мы выйдзем на пенсію. V- g-r-s--r- -å pens--n. V- g-- s---- p- p------- V- g-r s-a-t p- p-n-i-n- ------------------------ Vi går snart på pension. 0
Але падаткі высокія. Men-sk-tt-n----h-j. M-- s------ e- h--- M-n s-a-t-n e- h-j- ------------------- Men skatten er høj. 0
І страхаванне на выпадак хваробы дарагое. Og ---esi-ring---er d-r. O- s------------ e- d--- O- s-g-s-k-i-g-n e- d-r- ------------------------ Og sygesikringen er dyr. 0
Кім ты хочаш стаць? H-a--v------v---? H--- v-- d- v---- H-a- v-l d- v-r-? ----------------- Hvad vil du være? 0
Я жадаю стаць інжынерам. J-g---- -ære in-e-iør. J-- v-- v--- i-------- J-g v-l v-r- i-g-n-ø-. ---------------------- Jeg vil være ingeniør. 0
Я жадаю вучыцца ва універсітэце. Je--vi--læ-e--å---iv--s-tet--. J-- v-- l--- p- u------------- J-g v-l l-s- p- u-i-e-s-t-t-t- ------------------------------ Jeg vil læse på universitetet. 0
Я практыкант. Jeg e- -rak-i-a-t. J-- e- p---------- J-g e- p-a-t-k-n-. ------------------ Jeg er praktikant. 0
Я зарабляю няшмат. J-- tjen-- i-k----g-t. J-- t----- i--- m----- J-g t-e-e- i-k- m-g-t- ---------------------- Jeg tjener ikke meget. 0
Я праходжу практыку за мяжой. Je- er-- pr-ktik i----ande-. J-- e- i p------ i u-------- J-g e- i p-a-t-k i u-l-n-e-. ---------------------------- Jeg er i praktik i udlandet. 0
Гэта мой начальнік. D-t-er -i- c---. D-- e- m-- c---- D-t e- m-n c-e-. ---------------- Det er min chef. 0
У мяне прыемныя калегі. Je- --r-r--e-k-l-e-ae-. J-- h-- r--- k--------- J-g h-r r-r- k-l-e-a-r- ----------------------- Jeg har rare kollegaer. 0
У абед мы заўсёды ходзім у сталоўку. I-f--ko----u--n--år -- alt-d-- k--t----. I f------------ g-- v- a---- i k-------- I f-o-o-t-a-s-n g-r v- a-t-d i k-n-i-e-. ---------------------------------------- I frokostpausen går vi altid i kantinen. 0
Я шукаю месца працы. Je- -øge- jo-. J-- s---- j--- J-g s-g-r j-b- -------------- Jeg søger job. 0
Я ўжо год беспрацоўны. J-- -a--være- --b---s-ø- i et--r. J-- h-- v---- a--------- i e- å-- J-g h-r v-r-t a-b-j-s-ø- i e- å-. --------------------------------- Jeg har været arbejdsløs i et år. 0
У гэтай краіне занадта шмат беспрацоўных. D-r er------ang- --be---lø-- - d----e---a-d. D-- e- f-- m---- a---------- i d-- h-- l---- D-r e- f-r m-n-e a-b-j-s-ø-e i d-t h-r l-n-. -------------------------------------------- Der er for mange arbejdsløse i det her land. 0

Спампаваць MP3 (.ZIP файлы)

Відэа не знойдзена!

Памяці патрэбна мова

Большасць людзей памятае свой першы дзень у школе. Але яны не памятаюць таго, што было раней. Мы амаль што нічога не памятаем аб сваіх першых гадах жыцця. Але чаму гэта так? Чаму мы амаль што не памятаем тое, што мы перажылі, калі былі маленькімі дзецьмі? Прычына гэтага ў нашай памяці. Мова і памяць развіваюцца прыкладна адначасова. І для таго, как запомніць нешта, чалавеку патрэбная мова. Гэта значыць, што ён павінен мець словы для таго, што ён перажыў. Вучоныя праводзілі розныя тэсты з дзецьмі. Пры гэтым яны зрабілі цікавае адкрыццё. Як толькі дзеці пачынаюць размаўляць, яны забываюць тое, што з імі было дагэтага. Такім чынам, пачатак мовы для іх з'яўляецца пачаткам успамінаў. У першыя тры гады жыцця дзеці вучацца шматлікім рэчам. Кожны дзень яны пазнаюць нешта новае. У такім узросце яны набываюць вельмі важны вопыт. Тым не менш, усё гэта прападае. Псіхолагі называюць гэты феномен ‘дзіцячая амнезія’ У памяці застаюцца толькі тыя рэчы, якія дзеці могуць назваць. Асабістыя ўспаміны захоўвае аўтабіяграфічная памяць. Яна функцыянуе, як дзённік. У ёй захоўваецца ўсё тое, што нам важна. Тым самым аўтабіяграфічная памяць фарміруе таксама нашую індывідуальнасць. Але яе развіццё залежыць ад вывучэння роднай мовы. І толькі з дапамогай мовы мы можам актывіраваць нашую памяць. Рэчы, якія мы пазналі, калі былі дзецьмі, канешне, не зніклі. Яны ўсе захованы ў нашым мозгу. Але мы больш не маем доступу да іх - сапраўды шкада, так?