Размоўнік

be Праца   »   it Lavorare

55 [пяцьдзесят пяць]

Праца

Праца

55 [cinquantacinque]

Lavorare

Выберыце, як вы хочаце бачыць пераклад:   
Беларуская Італьянская Гуляць Больш
Кім Вы працуеце? C-e -a-----f-? Che lavoro fa? C-e l-v-r- f-? -------------- Che lavoro fa? 0
Мой муж па прафесіі доктар. M-o--arito-è ------. Mio marito è medico. M-o m-r-t- è m-d-c-. -------------------- Mio marito è medico. 0
Я працую на паўстаўкі медсястрой. L--o-o--om- ---erm--r----r--time. Lavoro come infermiera part-time. L-v-r- c-m- i-f-r-i-r- p-r---i-e- --------------------------------- Lavoro come infermiera part-time. 0
Хутка мы выйдзем на пенсію. Pr------n--e---i---e---o--. Presto andremo in pensione. P-e-t- a-d-e-o i- p-n-i-n-. --------------------------- Presto andremo in pensione. 0
Але падаткі высокія. Ma l----s-e -o-o---t-. Ma le tasse sono alte. M- l- t-s-e s-n- a-t-. ---------------------- Ma le tasse sono alte. 0
І страхаванне на выпадак хваробы дарагое. E---a-sicu-a--o----c---r- -- -a--t-i-) è-c-s---a. E l’assicurazione (contro le malattie) è costosa. E l-a-s-c-r-z-o-e (-o-t-o l- m-l-t-i-) è c-s-o-a- ------------------------------------------------- E l’assicurazione (contro le malattie) è costosa. 0
Кім ты хочаш стаць? Co----orres-i----e? Cosa vorresti fare? C-s- v-r-e-t- f-r-? ------------------- Cosa vorresti fare? 0
Я жадаю стаць інжынерам. I- -or--- -i-e-t--e --g---e-e. Io vorrei diventare ingegnere. I- v-r-e- d-v-n-a-e i-g-g-e-e- ------------------------------ Io vorrei diventare ingegnere. 0
Я жадаю вучыцца ва універсітэце. Io ----i- st--iar--al---nive--it-. Io voglio studiare all’università. I- v-g-i- s-u-i-r- a-l-u-i-e-s-t-. ---------------------------------- Io voglio studiare all’università. 0
Я практыкант. I- ---- -ra--c--t-. Io sono praticante. I- s-n- p-a-i-a-t-. ------------------- Io sono praticante. 0
Я зарабляю няшмат. No- ---da-n- m-l--. Non guadagno molto. N-n g-a-a-n- m-l-o- ------------------- Non guadagno molto. 0
Я праходжу практыку за мяжой. F-cci- -- ---oci-i- all’-stero. Faccio un tirocinio all’estero. F-c-i- u- t-r-c-n-o a-l-e-t-r-. ------------------------------- Faccio un tirocinio all’estero. 0
Гэта мой начальнік. Que-to - il -io ca--. Questo è il mio capo. Q-e-t- è i- m-o c-p-. --------------------- Questo è il mio capo. 0
У мяне прыемныя калегі. Ho-dei--oll-g-i -en---i / -imp--ic-. Ho dei colleghi gentili / simpatici. H- d-i c-l-e-h- g-n-i-i / s-m-a-i-i- ------------------------------------ Ho dei colleghi gentili / simpatici. 0
У абед мы заўсёды ходзім у сталоўку. A---zzogior-o ---i-m--s--p-e i- ---s-. A mezzogiorno andiamo sempre in mensa. A m-z-o-i-r-o a-d-a-o s-m-r- i- m-n-a- -------------------------------------- A mezzogiorno andiamo sempre in mensa. 0
Я шукаю месца працы. Ce--o -----o-t- --------r-. Cerco un (posto di) lavoro. C-r-o u- (-o-t- d-) l-v-r-. --------------------------- Cerco un (posto di) lavoro. 0
Я ўжо год беспрацоўны. S--o d-s-ccup-t- da------no-or-ai. Sono disoccupato da un anno ormai. S-n- d-s-c-u-a-o d- u- a-n- o-m-i- ---------------------------------- Sono disoccupato da un anno ormai. 0
У гэтай краіне занадта шмат беспрацоўных. In-q----o-paes- -i -o-- tro-pi ----cc-pat-. In questo paese ci sono troppi disoccupati. I- q-e-t- p-e-e c- s-n- t-o-p- d-s-c-u-a-i- ------------------------------------------- In questo paese ci sono troppi disoccupati. 0

Памяці патрэбна мова

Большасць людзей памятае свой першы дзень у школе. Але яны не памятаюць таго, што было раней. Мы амаль што нічога не памятаем аб сваіх першых гадах жыцця. Але чаму гэта так? Чаму мы амаль што не памятаем тое, што мы перажылі, калі былі маленькімі дзецьмі? Прычына гэтага ў нашай памяці. Мова і памяць развіваюцца прыкладна адначасова. І для таго, как запомніць нешта, чалавеку патрэбная мова. Гэта значыць, што ён павінен мець словы для таго, што ён перажыў. Вучоныя праводзілі розныя тэсты з дзецьмі. Пры гэтым яны зрабілі цікавае адкрыццё. Як толькі дзеці пачынаюць размаўляць, яны забываюць тое, што з імі было дагэтага. Такім чынам, пачатак мовы для іх з'яўляецца пачаткам успамінаў. У першыя тры гады жыцця дзеці вучацца шматлікім рэчам. Кожны дзень яны пазнаюць нешта новае. У такім узросце яны набываюць вельмі важны вопыт. Тым не менш, усё гэта прападае. Псіхолагі называюць гэты феномен ‘дзіцячая амнезія’ У памяці застаюцца толькі тыя рэчы, якія дзеці могуць назваць. Асабістыя ўспаміны захоўвае аўтабіяграфічная памяць. Яна функцыянуе, як дзённік. У ёй захоўваецца ўсё тое, што нам важна. Тым самым аўтабіяграфічная памяць фарміруе таксама нашую індывідуальнасць. Але яе развіццё залежыць ад вывучэння роднай мовы. І толькі з дапамогай мовы мы можам актывіраваць нашую памяць. Рэчы, якія мы пазналі, калі былі дзецьмі, канешне, не зніклі. Яны ўсе захованы ў нашым мозгу. Але мы больш не маем доступу да іх - сапраўды шкада, так?