저는-지금-- 책--읽고--어-.
저- 지- 이 책- 읽- 있---
저- 지- 이 책- 읽- 있-요-
------------------
저는 지금 이 책을 읽고 있어요. 0 jeo-eun--i-e-m - -hae--e-- -l--go i-s-eoy-.j------ j----- i c-------- i----- i--------j-o-e-n j-g-u- i c-a-g-e-l i-g-g- i-s-e-y-.-------------------------------------------jeoneun jigeum i chaeg-eul ilg-go iss-eoyo.
Калі вы былі маленькія, ад каго вы вучыліся мове?
Напэўна многія скажуць: ‘Ад мамы!’
Так лічыць большасць людзей ва ўсім свеце.
Тэрмін ‘родная мова’ існуе амаль ва ўсіх народаў.
Яго ведаюць і англічане, і кітайцы.
Мабыць гэта таму, што мамы праводзяць з дзецьмі больш часу.
Але новыя даследаванні прыходзяць да іншых вынікаў.
Яны паказваюць, што наша мова ў большасці выпадкаў з'яўляецца мовай нашых бацькаў.
Вучоныя даследуюць генытычны матэрыял і мовы змешаных плямёнаў.
У такіх плямёнах бацькі паходзяць з розных культур.
Гэтыя плямёны з'явіліся некалькі тысячагоддзяў таму.
Прычынай гэтага былі вялікія перасяленні народаў.
Генытычны матэрыял гэтых змешаных плямёнаў быў прааналізаваны.
Пасля яго параўналі з мовай племені.
Большасць плямёнаў размаўляе на мове сваіх продкаў-мужчын.
Гэта значыць, што мова краіны паходзіць з Y-храмасомы.
Значыць, мужчыны прыносілі свае мовы ў чужаземныя краіны.
А затым жанчыны перанялі гэтыя новыя мовы.
Але і сёння мова бацькаў мае вялікі ўплыў на нашу мову.
Таму што маленькія дзеці арыентуюцца пры вывучэнні мовы на сваіх бацькаў.
Таты значна менш размаўляюць са сваімі дзецьмі.
А таксама канструкцыя сказаў у мужчын прасцей, чым у жанчын.
Дзякуючы гэтаму мова татаў лепей разумецца малышамі.
Яна не складаная для іх, і таму яе лягчэй вывучыць.
Таму падчас гутаркі дзеці ахвотней імітуюць тату, чым маму.
Але пазней лексіка мамы фарміруе мову дзіцяці.
Такім чынам, мамы ўплываюць на нашу мову, як і таты.
Значыць родная мова павінна звацца бацькоўская!